§ 2. - Wymagania w zakresie zdolności fizycznej i psychicznej do Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2011.20.108

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2015 r.

§  2.

1. Skierowanie do komisji lekarskiej, o której mowa w art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, kandydatowi lub funkcjonariuszowi wydaje kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, zwany dalej "kierownikiem jednostki", który może upoważnić, na piśmie, funkcjonariusza lub pracownika realizującego zagadnienia kadrowe w podległej mu jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, zwanej dalej "jednostką organizacyjną", do wydawania skierowania.

2. Funkcjonariusz lub pracownik realizujący zagadnienia kadrowe ustala datę oraz miejsce testu sprawności fizycznej i informuje o tym kandydata lub funkcjonariusza.

3. Kandydat przystępuje do testu sprawności fizycznej po uzyskaniu zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 39 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.

4. Pozytywny wynik testu sprawności fizycznej stanowi podstawę do skierowania kandydata do komisji lekarskiej.

5. Pozytywny wynik badania psychologicznego przeprowadzonego w ramach komisji lekarskiej stanowi warunek zlecenia dalszych badań lekarskich, w tym specjalistycznych.

6. O konieczności wykonania dodatkowych badań specjalistycznych decyduje lekarz specjalista w danej dziedzinie, w przypadku gdy jest to niezbędne w procesie orzeczniczym i uzasadnione wynikami badania podmiotowego (wywiad lekarski potwierdzony podpisem kandydata) oraz przedmiotowego (udokumentowane badanie fizykalne).

7. Wynik każdego badania stanowiący podstawę do uznania kandydata za niezdolnego do służby skutkuje zakończeniem diagnostyki i wydaniem orzeczenia.

8. Koszty zleconych lub wykonanych badań przez komisję lekarską ponosi jednostka organizacyjna, z uwzględnieniem przypadku, o którym mowa w ust. 7.