Rozdział 2 - Konstrukcja i wykonanie audiometrów - Wymagania metrologiczne, którym powinny odpowiadać audiometry tonowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.24.214

Akt utracił moc

Wersja od: 20 lutego 2004 r.

Rozdział  2

Konstrukcja i wykonanie audiometrów

§ 2. Ze względu na sposób prezentacji sygnałów rozróżnia się następujące rodzaje audiometrów:

1) audiometry obsługiwane ręcznie;

2) automatyczne audiometry rejestrujące;

3) audiometry sterowane komputerowo.

§ 3. Audiometr może być skonstruowany jako:

1) audiometr o stałej częstotliwości;

2) audiometr o częstotliwości zmienianej w sposób ciągły.

§ 4. Konstrukcja audiometru powinna zapewniać realizację minimum funkcji, w zależności od klasy audiometru i jego przeznaczenia, określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

§ 5. Audiometry wytwarzające sygnały o poziomie słyszenia przekraczającym 100 dB powinny być wyposażone we wskaźnik sygnalizujący przekroczenie tego poziomu.

§ 6. Audiometry zasilane z baterii powinny być wyposażone we wskaźnik umożliwiający kontrolowanie stanu baterii.

§ 7. Konstrukcja automatycznych audiometrów rejestrujących i audiometrów sterowanych komputerowo powinna umożliwiać pomiar ich charakterystyk metrologicznych.

§  8.

1. Regulator poziomu słyszenia powinien mieć tylko jedną podziałkę z zerowym punktem odniesienia, wspólnym dla wszystkich częstotliwości.

2. Urządzenie wskazujące poziom słyszenia powinno mieć wskazy umieszczone w odstępach 5 dB lub mniejszych, przy czym w pozycji 0 dB poziom sygnału z przetwornika powinien być równy właściwemu równoważnemu normalnemu progowemu poziomowi ciśnienia akustycznego lub siły.

§  9.

1. W regulatorze poziomu maskowania powinien występować tylko jeden zerowy punkt odniesienia wspólny dla wszystkich częstotliwości, przy czym poziom maskowania powinien być zmieniany skokowo o wartość 5 dB lub mniejszą.

2. Regulator poziomu maskowania:

1) dla szumu wąskopasmowego - powinien być wyskalowany w poziomach skutecznego maskowania;

2) dla innych szumów maskujących - powinien być wyskalowany w poziomach ciśnienia akustycznego mierzonych za pomocą słuchawki i symulatora ucha takiego samego, jaki zastosowano do wzorcowania audiometru.

3. Dla szumów, o których mowa w ust. 2 pkt 2, powinien być określony całkowity poziom ciśnienia akustycznego oraz poziom ciśnienia akustycznego w pasmach 1/3-oktawowych w całym zakresie częstotliwości szumu maskującego.

§  10.

1. Audiometry obsługiwane ręcznie powinny być wyposażone w wyłącznik tonu służący do prezentacji lub przerywania tonu.

2. Wyłącznik tonu i związany z nim obwód powinny być wykonane w taki sposób, aby na ton pomiarowy nie miały wpływu hałas mechaniczny lub dźwięki nieustalone.

§  11.

1. Audiometry z możliwością wskazywania tonu odniesienia powinny być wyposażone w regulator poziomu tonu odniesienia.

2. Regulator poziomu tonu odniesienia powinien być wyskalowany w poziomach słyszenia wyrażonych w dB.

3. Dopuszcza się wykorzystywanie regulatora poziomu maskowania jako regulatora poziomu tonu odniesienia pod warunkiem, że spełnia on wymagania określone w § 29-31, § 39, 40, 42 i 43.

§  12.

1. Układ odpowiedzi osoby badanej powinien składać się z przełącznika sterującego układem sygnalizacyjnym.

2. Konstrukcja przełącznika powinna umożliwiać łatwą i pewną obsługę jedną ręką, bez wytwarzania hałasu mogącego zakłócić pomiar progowego poziomu słyszenia.

§ 13. Wyjście sygnału elektrycznego powinno umożliwiać doprowadzanie do przetworników audiometru sygnałów z wszystkich dostępnych źródeł.

§  14.

1. Urządzenie wskazujące poziom sygnału powinno być dołączone do obwodu audiometru przed regulatorem poziomu słyszenia.

2. W celu umożliwienia zmiany poziomu prezentowanego sygnału w zakresie 20 dB powinna być zapewniona regulacja wzmocnienia wzmacniacza.

§  15.

1. Pałąk słuchawki nausznej audiometru powinien zapewnić siłę docisku słuchawki do małżowiny usznej równą (4,5±0,5) N.

2. Pałąk słuchawki kostnej audiometru powinien zapewnić siłę docisku słuchawki do wyrostka sutkowego równą (5,4±0,5) N.

§  16.

1. Wynik pomiaru progowych poziomów słyszenia powinien być wyświetlany lub drukowany w formie tabelarycznej albo w formie graficznej jako audiogram.

2. W audiogramie zmiana częstotliwości o jedną oktawę na osi częstotliwości powinna odpowiadać zmianie poziomu o 20 dB na osi poziomu słyszenia.

3. W przypadku przewodnictwa powietrznego punkty pomiarowe na audiogramie powinny być połączone linią ciągłą, a w przypadku przewodnictwa kostnego - linią przerywaną.

4. Jeżeli dla celów identyfikacyjnych używa się koloru, to stosowane symbole i linie łączące na audiogramie powinny być oznaczone w przypadku ucha prawego kolorem czerwonym, a w przypadku ucha lewego - kolorem niebieskim.

§ 17. Na obudowie lub tabliczce znamionowej audiometru powinny być wykonane w sposób trwały i czytelny następujące oznaczenia:

1) nazwa lub znak producenta;

2) typ i numer fabryczny audiometru;

3) klasa audiometru;

4) nadany znak zatwierdzenia typu.

§  18.

1. Słuchawki powinny mieć indywidualne oznakowania identyfikacyjne.

2. Słuchawki lewa i prawa powinny być oznaczone w sposób umożliwiający ich rozróżnienie, przy czym, jeżeli stosuje się oznaczenie kolorem, to słuchawka prawa powinna być oznaczona kolorem czerwonym, a słuchawka lewa - kolorem niebieskim.