Wykonywanie usług hotelarskich, kempingowych i turystycznych przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.62.285

Akt utracił moc

Wersja od: 15 listopada 1988 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 31 października 1983 r.

w sprawie wykonywania usług hotelarskich, kempingowych i turystycznych przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej.

Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. z 1983 r. Nr 43, poz. 193) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wydawania uprawnień do wykonywania przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej usług hotelarskich, kempingowych i turystycznych, wykonywania tych usług, zwolnień od obowiązku uzyskiwania uprawnień, a także kwalifikacje niezbędne do wykonywania wymienionych usług.

§  2.

1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) usługi hotelarskie - czasowe wynajmowanie w zakładach hotelarskich lokali mieszkalnych lub miejsc w tych lokalach oraz inne usługi z tym związane,

2) usługi kempingowe - czasowe wynajmowanie na obozowiskach turystycznych miejsc do ustawiania namiotów lub samochodowych przyczep mieszkalnych oraz inne usługi z tym związane,

3) usługi turystyczne - prowadzenie biur podróży, a w szczególności organizowanie imprez turystyczno-wypoczynkowych i krajoznawczych oraz pośrednictwo, doradztwo i reklama w tym zakresie,

4) usługi - usługi hotelarskie, kempingowe i turystyczne.

2. Rodzaje i kategorie zakładów hotelarskich oraz obozowisk turystycznych, jak również zakres innych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, określają odrębne przepisy ustalone przez Przewodniczącego Głównego Komitetu Turystyki.

§  3.

1. Nie wymaga uzyskania uprawnienia wynajmowanie pokoi gościnnych, domków turystycznych oraz miejsc na obozowiskach turystycznych za pośrednictwem turystycznych przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni lub organizacji społecznych.

2. W uzasadnionych wypadkach terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego może wprowadzić wymaganie uzyskiwania uprawnień do świadczenia usług, o których mowa w ust. 1, w określonych miejscowościach lub w odniesieniu do określonej liczby pokoi gościnnych, domków turystycznych oraz miejsc na obozowiskach turystycznych.

§  4.

1. Osoba ubiegająca się o wydanie uprawnienia do wykonywania usług powinna mieć następujące kwalifikacje:

1) pełną zdolność do czynności prawnych,

2) odpowiednie warunki zdrowia, stwierdzone przez zakład społeczny służby zdrowia,

3) znajomość podstawowych zasad świadczenia usług, które zamierza wykonywać, oraz przepisów sanitarnych, potwierdzoną:

a) świadectwem szkolnym lub ukończenia kursu szkoleniowego albo zaświadczeniem wojewódzkiego zrzeszenia prywatnego handlu i usług bądź co najmniej dwuletnią praktyką w zakładzie hotelarskim lub na obozowiskach turystycznych, jeżeli zamierza wykonywać usługi hotelarskie i kempingowe;

b) 1 świadectwem ukończenia co najmniej szkoły ogólnokształcącej oraz kursu szkoleniowego i co najmniej trzyletnią praktyką zawodową w zakresie obsługi ruchu turystycznego, albo świadectwem ukończenia średniej szkoły specjalistycznej o kierunku turystycznym lub handlowym i co najmniej trzyletnią praktyką zawodową w zakresie obsługi ruchu turystycznego, bądź świadectwem ukończenia szkoły wyższej o kierunku turystycznym, handlowym lub prawnym i co najmniej trzyletnim stażem pracy, jeżeli zamierza wykonywać usługi turystyczne.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób, które mogą wykonywać usługi hotelarskie i kempingowe bez uzyskania uprawnienia.

§ 5. Wydanie uprawnienia do wykonywania usług może nastąpić:

1) po wykazaniu przez osobę ubiegającą się o uprawnienie tytułu prawnego do odpowiedniego lokalu użytkowego lub terenu albo możliwości uzyskania takiego lokalu lub terenu oraz

2) po stwierdzeniu przez właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej przydatności pod względem sanitarnym lokalu lub terenu oraz urządzeń do świadczenia usług, jak również znajomości przepisów sanitarnych przez osobę ubiegającą się o uprawnienie.

§  6.

1. Uprawnienia wydaje się w formie zezwolenia na wykonywanie usług lub potwierdzenia zgłoszenia wykonywania usług hotelarskich i kempingowych.

2. Potwierdzenie zgłoszenia może być wydane na wykonywanie usług hotelarskich i kempingowych w sezonie, na okres nie przekraczający 6 miesięcy.

§  7.

1. Zezwolenie na wykonywanie usług wydaje się na czas nieokreślony, z wyjątkiem wypadków, o których mowa w ust. 2-4.

2. Zezwolenie na prowadzenie działalności sezonowej wydaje się na okres nie dłuższy niż 10 lat; w zezwoleniu ustala się okresy wykonywania usług w poszczególnych latach.

3. Zezwolenie na wykonywanie usług w pomieszczeniach lub na terenie, których okres użytkowania jest ograniczony, nie może przekraczać okresu, na jaki przewidziane jest to użytkowanie.

4. Zezwolenie na wykonywanie usług turystycznych wydaje się na czas określony, od 3 do 5 lat.

§  8.

1. Uprawnienie powinno zawierać:

1) imię i nazwisko osoby uprawnionej do wykonywania usług oraz miejsce jej zamieszkania,

2) określenie rodzaju wykonywanych usług, miejsca ich wykonywania oraz siedziby przedsiębiorstwa,

3) termin ważności uprawnienia,

4) inne dane dotyczące szczegółowych warunków wykonywania usług.

2. Uprawnienie do wykonywania usług hotelarskich w pokojach gościnnych oraz usług kempingowych powinno dopuszczać ich świadczenie cudzoziemcom tylko za pośrednictwem turystycznych przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni lub organizacji społecznych.

§ 9. Przed wydaniem uprawnienia organ zasięga opinii właściwego zrzeszenia prywatnego handlu i usług oraz informacji o karalności wnioskodawcy.

§ 10. Zmiana przedmiotu prowadzonej działalności, miejsca jej wykonywania lub siedziby przedsiębiorstwa wymaga uzyskania nowego uprawnienia.

§  11.

1. Ustanowienie pełnomocnika do prowadzenia działalności określonej w uprawnieniu wymaga zgody organu właściwego do wydania uprawnienia.

2. Pełnomocnik powinien spełniać warunki określone w § 4 ust. 1.

§  12.

1. Organ wydający uprawnienie prowadzi rejestr wydanych zezwoleń i rejestr potwierdzeń zgłoszeń.

2. Organ wydając lub cofając uprawnienie albo orzekając o jego wygaśnięciu przesyła kopię wydanej decyzji właściwemu wojewódzkiemu zrzeszeniu prywatnego handlu i usług.

§ 13. Osoba wykonująca usługi na podstawie uprawnienia powinna w sposób widoczny oznaczyć na zewnątrz swoje przedsiębiorstwo, podając imię i nazwisko oraz bliższe określenie rodzaju działalności.

§ 14. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1975 r. w sprawie wykonywania usług hotelarskich przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. z 1975 r. Nr 7, poz. 37 i z 1976 r. Nr 27, poz. 157).

§ 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 4 ust. 1 pkt 3 lit. b) zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 15 października 1988 r. (Dz.U.88.36.286) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 listopada 1988 r.