Art. 6. - Wykonywanie praktyki lekarskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.81.712

Akt utracił moc

Wersja od: 29 listopada 1948 r.

Art.  6. 

(1) Przed przystąpieniem do wykonywania praktyki lekarskiej lekarz obowiązany jest zarejestrować się u wojewódzkiej władzy administracji ogólnej, składając dowody swych uprawnień; władza ta wydaje lekarzowi pisemne zaświadczenie o uprawnieniu do wykonywania praktyki lekarskiej. Przy składaniu dowodów lekarz powinien jednocześnie wskazać stałe miejsce wykonywania tej praktyki i adres.

(2) Po zarejestrowaniu się u wojewódzkiej władzy administracji ogólnej lekarz zgłasza się do izby lekarskiej, która niezwłocznie wpisuje go na listę swych członków. Lekarz może rozpocząć wykonywanie praktyki lekarskiej od dnia zgłoszenia się do izby lekarskiej.

(3) O rozpoczęciu i zaprzestaniu wykonywania praktyki lekarskiej w miejscu stałem, zmianach tego miejsca i adresu lekarz obowiązany jest w ciągu dni 14 zawiadomić powiatową władzę administracji ogólnej i izbę lekarską.

(4) 8  Wykonywanie praktyki lekarskiej w miejscu stałym na terenie innej izby lekarskiej jest dozwolone, lekarz obowiązany jest jednak izbę tę uprzednio o tem zawiadomić. Izba ta ma prawo wnieść w ciągu dni 14 umotywowany sprzeciw do Naczelnej Izby Lekarskiej, przesyłając jednocześnie odpis sprzeciwu wiraż z motywami lekarzowi, któremu przysługuje prawo przedłożenia Naczelnej Izbie Lekarskiej w terminie siedmiodniowym wyjaśnień. Naczelna Izba Lekarska rozstrzyga ostatecznie.

(5) Niezgłoszenie sprzeciwu ze strony izby lekarskiej w terminie czternastodniowym, względnie niewydanie decyzji przez Naczelną Izbę Lekarską w terminie miesięcznym od dnia otrzymania wyjaśnień od zainteresowanego lekarza, a w przypadku nienadesłania tych wyjaśnień - od dnia otrzymania sprzeciwu izby lekarskiej, uważane będzie za jednoznaczne z wyrażeniem zgody.

(6) Ograniczeniom wymienionym w niniejszym artykule nie podlegają lekarze wojskowi w zakresie czynności służbowych; ograniczeniom zaś wymienionym w ustępie 4 niniejszego artykułu nie podlegają lekarze:

a) obowiązani do wykonywania swych czynności lekarskich w różnych miejscowościach w Państwie na podstawie zleceń władz państwowych, samorządowych lub umowy z instytucją publiczno - prawną,

b) podejmujący się zastępstwa na określony przeciąg czasu.

⁸ Art. 6 ust. (4) zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 lipca 1938 r. (Dz.U.38.57.449) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 10 sierpnia 1938 r.