Rozdział 4 - Specjalne loty międzynarodowe polskich cywilnych statków powietrznych. - Wykonywanie lotów międzynarodowych oraz stały pobyt polskich statków powietrznych za granicą i obcych statków powietrznych w Polsce.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.31.177

Akt utracił moc

Wersja od: 1 grudnia 1975 r.

Rozdział  4.

Specjalne loty międzynarodowe polskich cywilnych statków powietrznych.

§  11.

1. Lot specjalny polskiego cywilnego statku powietrznego za granicę może odbyć się, jeżeli organizujący lot:

1) uzyska zgodę właściwych organów obcych państw, w których przestrzeni powietrznej ma się odbyć lot,

2) zgłosi lot do organu ruchu lotniczego, przedstawiając jednocześnie dowód uzyskania zgody, o której mowa w pkt 1,

3) uzyska od organu ruchu lotniczego uzgodnienie technicznych warunków lotu podanych w zgłoszeniu; uzgodnienie to uważa się za udzielenie zezwolenia na lot.

2. Przedstawienie dowodu zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie jest wymagane, jeżeli z umów międzynarodowych lub zezwolenia udzielonego organizującemu lot, nie wynika potrzeba uzyskania takiej zgody.

3. Jeżeli państwo, w którego przestrzeni powietrznej ma być wykonywany lot, o którym mowa w ust. 1, wymaga uzyskania jego zgody w drodzy dyplomatycznej, organizujący lot powinien złożyć wniosek do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a uzyskaną tą drogą zgodę dostarczyć organowi ruchu lotniczego przy zgłaszaniu lotu.

§  12.

1. Zgłoszenie (§ 11 ust. 1 pkt 2) powinno zawierać dane określone w § 5, a ponadto dane dotyczące przebiegu trasy i miejsca lądowań pośrednich.

2. Zgłoszenie powinno wpłynąć do organu ruchu lotniczego najpóźniej do godziny 10.00 GMT w dniu poprzedzającym lot.

§ 13. Do lotów specjalnych wykonywanych przez polskie cywilne statki powietrzne stosuje się odpowiednio przepisy § 7 ust. 2 i §§ 8-10.