Część 7 - Przepisy ogólne. Do art. 155 . - Wykonanie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.20.131

Akt utracił moc

Wersja od: 14 stycznia 1949 r.

CZĘŚĆ  VII.

Przepisy ogólne.

Do art. 155.

§ 542. Do kategorii osób stanu urlopowanych należą również kobiety, a to:

a) ochotniczki, które na komisji poborowej otrzymały kategorię A (zdolna do przeszkolenia wojskowego i do pomocniczej służby wojskowej) - od dnia ogłoszenia im orzeczenia komisji poborowej do dnia zaliczenia ich do stanu faktycznego jednostki organizacyjnej szkolącej;

b) kobiety, na które nałożono obowiązek odbycia przeszkolenia wojskowego z mocy rozporządzenia Rady Ministrów w myśl art. 103 ust. (3) - od dnia ogłoszenia im orzeczenia komisji poborowej do dnia zaliczenia ich do stanu faktycznego jednostki organizacyjnej szkolącej;

c) kobiety, które odbyły przeszkolenie wojskowe do pomocniczej służby wojskowej lub pomocniczą służbę wojskową i zostały zwolnione ze służby z zaliczeniem ich do pomocniczej służby wojskowej.

§  543.

(1) Osoby stanu urlopowanych podlegają władzy dyscyplinarnej przełożonych dyscyplinarnych, jeżeli w stosunku służbowym z przełożonym lub też będąc w mundurze wojskowym dopuszczą się przestępstwa wojskowego, które według kodeksu karnego wojskowego może być karane dyscyplinarnie, albo też przewinienia przeciw karności lub porządkowi wojskowemu lub przeciw przepisom i rozkazom wydanym celem zapewnienia nad nimi kontroli wojskowej.

(2) Przełożonym dyscyplinarnym osób stanu urlopowanych jest komendant rejonu uzupełnień, któremu w stosunku do tych osób przysługują uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku.

(3) Gdy ukaranie dyscyplinarne za przestępstwa wojskowe nie jest dopuszczalne lub gdy komendant rejonu uzupełnień uważa je za niewystarczające, sporządza on doniesienie, zawierające wyczerpujący opis stanu faktycznego czynu i towarzyszących mu okoliczności, które kieruje do wojskowego prokuratora okręgowego.

Do art. 156.

§  544.

(1) W razie zamierzonego wyjazdu za granicę zezwolenie władzy wojskowej na wyjazd za granicę mają posiadać osoby następujące:

a) mężczyźni uznani przez komisję poborową za zdolnych do zasadniczej służby wojskowej - od chwili wydania takiego orzeczenia do czasu powołania do zasadniczej służby wojskowej;

b) zaliczeni do ponadkontyngentowych na podstawie art. 75;

c) podoficerowie i szeregowcy stale urlopowani na podstawie art. 74;

d) podoficerowie i szeregowcy urlopowani wskutek czasowej niezdolności do służby wojskowej, stwierdzonej w drodze rewizji lekarskiej;

e) podchorążowie rezerwy;

f) oficerowie rezerwy, pospolitego ruszenia oraz oficerowie zaliczeni do pomocniczej służby wojskowej;

g) żołnierze stanu spoczynku.

(2) Spośród osób wymienionych w ust. (1) nie potrzebują zezwoleń władzy wojskowej na wyjazd za granicę osoby wyjeżdżające za granicę na podstawie paszportu dyplomatycznego lub służbowego.

§  545.

(1) Osobom, wymienionym w § 544 ust. (1), udzielają zezwoleń na wyjazdy za granicę właściwi komendanci rejonów uzupełnień (wzór Nr 13).

(2) Obywatelom polskim stale zamieszkałym na obszarze w. m. Gdańska oraz przebywającym tam tylko czasowo, jeżeli w kraju nie posiadają miejsca zamieszkania, w razie zamierzonego wyjazdu poza obszar w. m. Gdańska i Rzeczypospolitej udziela zezwoleń na wyjazd za granicę komendant rejonu uzupełnień w Gdyni.

(3) Osobom przebywającym czasowo na obszarze w. m. Gdańska, jeżeli w kraju posiadają miejsce zamieszkania, udziela zezwoleń na wyjazd za granicę komendant rejonu uzupełnień właściwy ze względu na miejsce zamieszkania w kraju.

(4) Oficerom wymienionym w § 544 ust. (1) lit. f) i g) udziela zezwoleń na wyjazd za granicę:

a) oficerom wojska w stopniach generałów - dowódca okręgu korpusu,

b) oficerom marynarki wojennej bez względu na stopień wojskowy - Szef Kierownictwa Marynarki Wojennej.

§  546.

(1) Osobom wymienionym w § 544 ust. (1) udziela się zezwoleń na wyjazd za granicę na zasadach następujących:

a) osobom, wymienionym w § 544 ust. (1) lit. a) -d), bez ograniczeń, jeżeli wyjazd ma charakter okolicznościowy lub następuje w celu kształcenia się w zagranicznych zakładach naukowych i jeżeli w okresie zamierzonego przebywania za granicą nie jest przewidziane powołanie ich do czynnej służby wojskowej; w drodze wyjątku osobom tym można udzielić zezwolenia, jeżeli wyjazd ma charakter stały (emigracja, cele zarobkowe), co powinno być stwierdzone przez władze emigracyjne;

b) podchorążym rezerwy (§ 544 ust. (1) lit. e)) oraz oficerom wymienionym w § 544 ust. (1) lit. f) i g) bez ograniczeń, jeżeli termin wyjazdu lub okres pobytu za granicą nie będzie stał na przeszkodzie do wypełnienia przez proszącego w należytym terminie obowiązku zgłoszenia się do czynnej służby wojskowej; w celu ustalenia tej okoliczności, komendanci rejonów uzupełnień powinni przed wydaniem zezwolenia na wyjazd zasięgnąć informacyj od przełożonych jednostek organizacyjnych, do których osoby te ewidencyjnie należą.

(2) Za wyjazdy okolicznościowe należy uważać wyjazdy w sprawach rodzinnych, naukowych, handlowych, społecznych, współpracy międzynarodowej oraz w celach kuracyjnych i turystycznych, jak również wyjazdy na roboty sezonowe.

§  547.

(1) Osoby wymienione w § 544 ust. (1), zamierzające wyjechać za granicę, powinny wnieść do władzy właściwej umotywowane podania o zezwolenie.

(2) Do podania o zezwolenie należy dołączyć w oryginale wojskowy dokument osobisty lub inny dokument, stwierdzający stosunek do powszechnego obowiązku wojskowego, jak również dowody, stwierdzające konieczność wyjazdu, albo zaświadczenie właściwych władz, uczelni, instytucyj, związków sportowych lub społecznych, stwierdzające cel zamierzonego wyjazdu.

(3) Osoby, wyjeżdżające za granicę w celu kształcenia się, mają dołączyć do podania dowód, stwierdzający uczęszczanie do zagranicznego zakładu naukowego lub zawiadomienie takiego zakładu naukowego, że proszący może być do niego przyjęty albo że dla zapisania się do danego zakładu naukowego konieczne jest osobiste zgłoszenie się.

§  548.

(1) W przypadkach uzasadnionych koniecznością natychmiastowego wyjazdu za granicę, gdy miejsce chwilowego pobytu interesowanego jest znacznie oddalone od siedziby właściwej komendy rejonu uzupełnień, mogą udzielać zezwoleń na wyjazd za granicę najbliższe miejsca pobytu interesowanego komendy rejonów uzupełnień.

(2) W takich przypadkach proszący musi udowodnić konieczność natychmiastowego wyjazdu oraz przedstawić oryginalny dokument, stwierdzający jego stosunek do służby wojskowej.

(3) Komenda rejonu uzupełnień udzielająca zezwolenia powinna powiadomić o tym natychmiast właściwą komendę rejonu uzupełnień.

§  549.

(1) Osoby stanu urlopowanych nie wymienione w § 544 ust. (1) nie potrzebują na wyjazd za granicę zezwolenia władzy wojskowej; osoby te otrzymują paszporty zagraniczne na zasadach następujących:

a) osoby w wieku przedpoborowym (od 1 stycznia tego roku kalendarzowego, w którym kończą 17 lat życia do końca tego roku kalendarzowego, w którym kończą 20 lat życia), jak również osoby zakwalifikowane do kategorii B - w razie wyjazdu o charakterze stałym (emigracja, w celach zarobkowych) tylko w drodze wyjątku i po przedstawieniu dowodów, stwierdzających charakter tego wyjazdu, zaś w przypadkach wyjazdów okolicznościowych - bez ograniczeń;

b) osoby w wieku poborowym do chwili stawienia się przed komisją poborową - tylko w ważnych przypadkach wyjazdów okolicznościowych, wymagających konieczności wyjazdu oraz w przypadkach wyjazdów emigracyjnych, jeżeli istnieją dostateczne dane, że osoby te istotnie wyjadą z zamiarem emigracji i osiedlenia się w innym kraju;

c) podoficerowie i szeregowcy rezerwy, pospolitego ruszenia oraz zaliczeni do pomocniczej służby wojskowej - we wszystkich przypadkach bez ograniczeń.

(2) Osoby wymienione w ust. (1) w razie ubiegania się o paszport zagraniczny są obowiązane przedstawić w oryginale powiatowej władzy administracji ogólnej wojskowy dokument osobisty lub inny dokument, stwierdzający stosunek danej osoby do powszechnego obowiązku wojskowego. W razie nieprzedłożenia takiego dokumentu powiatowa władza administracji ogólnej przed wydaniem paszportu zagranicznego porozumiewa się z komendantem rejonu uzupełnień celem wyjaśnienia stanu rzeczy i uregulowania stosunku danej osoby do służby wojskowej.

§ 550. Przy przedłużaniu i wznawianiu ważności paszportu zagranicznego, jak i przy wystawianiu nowego paszportu w miejsce dawnego osobom, które w myśl § 544 ust. (1) mają uzyskać na wyjazd za granicę zezwolenie władz wojskowych, władza paszportowa powinna zbadać czy właściciel nie utracił warunków potrzebnych do uzyskania paszportu.

§  551.

(1) Osobom, przebywającym czasowo za granicą, a podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu, wydają i przedłużają paszporty zagraniczne urzędy konsularne R.P.

(2) Przedłużanie przez urzędy konsularne R.P. paszportów zagranicznych wydanych w kraju osobom stanu urlopowanych stale zamieszkałym za granicą, jak również osobom wymienionym w § 549 ust. (1) lit. c) czasowo przebywającym za granicą, następuje bez porozumienia się z władzami w kraju.

(3) Wszystkim innym osobom, podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu, a przebywającym czasowo za granicą, mogą urzędy konsularne R.P. przedłużyć paszporty zagraniczne na okres dłuższy niż 14 dni tylko za zezwoleniem właściwej władzy w kraju a mianowicie:

a) oficerom i podchorążym rezerwy, pospolitego ruszenia i zaliczonym do pomocniczej służby wojskowej oraz stanu spoczynku, należącym do korpusów osobowych marynarki wojennej - za zezwoleniem Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej; wszystkim innym osobom wymienionym w § 544 ust. (1) poza oficerami w stopniach generałów - za zezwoleniem komendanta rejonu uzupełnień i oficerom w stopniach generałów - za zezwoleniem dowódcy okręgu korpusu;

b) osobom wymienionym w § 549 ust. (1) lit. a) i b) - za zezwoleniem właściwej powiatowej władzy administracji ogólnej.

§  552.

(1) Powiatowe władze administracji ogólnej obowiązane są prowadzić ewidencję osób, podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu, którym wydane zostały paszporty zagraniczne. Ewidencję tę - o ile chodzi o osoby w wieku od lat 17 do 21 - wykorzystują te władze przy zestawianiu list poborowych.

(2) O wydaniu paszportu powiadamia się ponadto gminę zamieszkania, celem dokonania stosownego wpisu w rejestrze mieszkańców.

§  553.

(1) Powiatowe władze administracji ogólnej przesyłają co miesiąc do komendy rejonu uzupełnień wykaz osób, podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu i zapisanych w ewidencji wojskowej, które zgodnie z przepisami niniejszymi otrzymały paszporty zagraniczne bez zezwoleń władz wojskowych.

(2) Wykazy te powinny zawierać: a) nazwisko i imię, b) rok urodzenia, c) numer listy poborowych lub liczbę ewidencji wojskowej, d) imiona rodziców, e) miejsce zamieszkania, f) datę wydania paszportu, g) cel wyjazdu, do jakiego kraju i na jaki okres czasu.

§  554.

(1) W razie zarządzenia poboru, powołania do służby wojskowej lub do zebrań kontrolnych mogą właściwe władze wojskowe (§ 545) cofnąć udzielone już zezwolenie na wyjazd za granicę - a powiatowe władze administracji ogólnej i urzędy konsularne R.P. wstrzymać wydanie paszportu zagranicznego lub odmówić przedłużenia jego ważności w stosunku do osób, objętych danym wezwaniem. Cofnięcie zezwolenia lub wstrzymanie wydania paszportu może trwać do czasu spełnienia obowiązku wojskowego.

(2) Przepis ust. (1) nie wyklucza możności stosowania przepisu § 549 ust. (1) lit. b).

(3) Minister Spraw Wojskowych może także w czasie pokoju zarządzić czasowe zupełne wstrzymanie wydawania zezwoleń na wyjazdy za granicę, jak również paszportów osobom, podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu, w zakresie i na czas, który uzna za potrzebny w interesie obrony Państwa.

(4) Minister Spraw Wojskowych może w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych oraz Opieki Społecznej ustalić inne warunki wyjazdu za granicę dla osób, podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu, a wyjeżdżających za granicę na roboty sezonowe.

§  555.

(1) Przeciwko odmownemu załatwieniu przez komendanta rejonu uzupełnień prośby o zezwolenie na wyjazd za granicę służy proszącemu w terminie 14 dni, licząc od dnia doręczenia odmownej decyzji, prawo odwołania się do dowódcy okręgu korpusu, który decyduje ostatecznie. Oficerom wojska w stopniach generałów oraz oficerom należącym do korpusów osobowych marynarki wojennej służy w tym samym terminie prawo odwołania się od odmownej decyzji dowódcy okręgu korpusu lub Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej - do Ministra Spraw Wojskowych.

(2) Odwołania powinny być wnoszone w drodze przez władzę, która wydała w pierwszej instancji odmowną decyzję.

§  556.

(1) Z chwilą ogłoszenia mobilizacji następuje ogólne wstrzymanie udzielania zezwoleń na wyjazd za granicę i wydawania paszportów zagranicznych wszystkim osobom podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu.

(2) Jeżeli osoby te otrzymały zezwolenie na wyjazd za granicę lub paszporty zagraniczne przed ogłoszeniem mobilizacji, nie należy dopuścić do wyjazdu ich z granic Państwa.

(3) Z chwilą ogłoszenia mobilizacji osoby podlegające powszechnemu obowiązkowi wojskowemu mogą otrzymać paszport zagraniczny wyłącznie na podstawie zezwolenia Ministra Spraw Wojskowych.

(4) Ograniczenia powyższe nie stosują się do osób wyjeżdżających na podstawie paszportów dyplomatycznych lub służbowych.

§  557.

(1) Przepustki graniczne wydają wszystkim osobom podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu właściwe władze bez specjalnego zezwolenia władz wojskowych.

(2) O wydaniu przepustek granicznych władze te nie zawiadamiają komendantów rejonów uzupełnień.

(3) Wydawanie przepustek granicznych (wszelkiego typu) w czasie wojny, mobilizacji lub stanu zagrożenia Państwa stwierdzonego uchwałą Rady Ministrów reguluje każdorazowo zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

§  558.

(1) Osoby wyjeżdżające za granicę lub na obszar w. m. Gdańska na pobyt stały lub czasowy nie mogą wywozić za granicę żadnych dokumentów, stwierdzających wykonanie powszechnego obowiązku wojskowego (zaświadczenia o rejestracji, dokumenty poborowe i dokumenty wojskowe).

(2) Wymienione w ust. (1) dokumenty należy przed wyjazdem za granicę złożyć na przechowanie u właściwego komendanta rejonu uzupełnień, który zwróci je uprawnionemu po powrocie z zagranicy.

(3) Komendant rejonu uzupełnień wydaje osobie, która złożyła dokumenty na przechowanie, odpowiednie zaświadczenie, które przy wyjeździe za granicę należy przedstawić organowi kontroli granicznej.

(4) Osób wyjeżdżających za granicę a posiadających przy sobie dokumenty wymienione w ust. (1) i nie przedstawiających zaświadczenia komendanta rejonu uzupełnień o złożeniu tych dokumentów na przechowanie w komendzie rejonu uzupełnień, - nie należy odprawiać za granicę.

(5) Osoby wyjeżdżające za granicę na podstawie paszportów służbowych lub dyplomatycznych powinny pozostawić w kraju dokumenty wymienione w ust. (1) pod własną odpowiedzialnością za właściwe ich przechowanie.

§  559.

(1) Przepis § 558 ust. (1) dotyczy również osób przekraczających granicę na podstawie wszelkich innych dokumentów, poza paszportami zagranicznymi wydanymi w kraju.

(2) Dokumenty wymienione w § 558 ust. (1) powinny osoby te pozostawić w kraju pod własną odpowiedzialnością za właściwe ich przechowanie.

Do art. 158.

§  560.

(1) Podstawą zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej (zasadniczej, przeszkolenia lub ćwiczeń wojskowych) jest zawiadomienie sądu powszechnego o zarządzeniu względem takiej osoby aresztu tymczasowego za czyn, którego popełnienie uzasadnia właściwość sądu powszechnego.

(2) Podstawą zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej jest również wezwanie władz sądowych lub prokuratorskich do odbycia przez podoficera lub szeregowca kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem sądu powszechnego powyżej 3 tygodni - jeżeli na wniosek przełożonego dyscyplinarnego skazanego o uprawnieniach co najmniej dowódcy pułku nie nastąpiło odroczenie wykonania kary (art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 maja 1927 r. o odroczeniu i przerwie wykonania kar pozbawienia wolności oraz uchyleniu aresztu tymczasowego ze względów wojskowych - Dz. U. R. P. Nr 46, poz. 405).

(3) Zwolnienie z czynnej służby wojskowej przeprowadza przełożony jednostki organizacyjnej, oddając żołnierza do dyspozycji władz wskazanych przez sąd powszechny lub prokuratora sądu okręgowego.

§  561.

(1) Osoby, zwolnione z czynnej służby wojskowej na podstawie art. 158, podlegają powołaniu do służby po zwolnieniu z aresztu tymczasowego lub po odbyciu kary orzeczonej wyrokiem sądowym, jeżeli wyrok lub pobudki czynu karygodnego nie pociągają za sobą wykluczenia od służby wojskowej.

(2) Czas czynnej służby wojskowej, odbytej przed zwolnieniem z szeregów na podstawie art. 158 zalicza się takim osobom na poczet okresu służby wojskowej, którą powinny odbyć, w stosunku dzień za dzień.

Do art. 159.

§  562.

(1) Władze sądowe i prokuratorskie (powszechnego wymiaru sprawiedliwości) właściwe ze względu na obowiązujące je przepisy zawiadamiają o wszczęciu postępowania karnego, o zarządzeniu i uchyleniu aresztu tymczasowego oraz o zakończeniu postępowania karnego dotyczącego osób podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu:

a) powiatowe władze administracji ogólnej właściwe ze względu na miejsce zamieszkania tych osób;

b) komendy rejonów uzupełnień właściwe ze względu na przynależność ewidencyjną tych osób.

(2) Zawiadomienia mają zawierać następujące dane: nazwisko i imię, imiona rodziców, rok urodzenia, miejsce zamieszkania, stopień wojskowy, rodzaj przestępstwa, a poza tym dane wskazujące na tok danego postępowania i jego cechy istotne (np. data wszczęcia postępowania lub jego umorzenia, data zarządzenia lub uchylenia tymczasowego aresztowania, data wyroku, wysokość i rodzaj kary itp.).

§  563.

(1) Władze sądowe i prokuratorskie zawiadamiają powiatową władzę administracji ogólnej:

a) o zarządzeniu i uchyleniu tymczasowego aresztowania przeciw mężczyznom będącym w wieku poborowym (od 21 do 23 lat włącznie) tudzież przeciw uczniom należącym do kategorii poborowych wymienionych w art. 40 ust. (2);

b) o skazaniu prawomocnym wyrokiem mężczyzn wymienionych pod lit. a) za przestępstwa lub na kary wymienione w art. 14 lub za przestępstwa wymienione w ustawie o powszechnym obowiązku wojskowym;

c) o skazaniu prawomocnym wyrokiem mężczyzn w wieku od 23 do 60 lat, którzy podlegają powszechnemu obowiązkowi wojskowemu, a nie mają jeszcze ustalonego do niego stosunku jeśli skazanie nastąpiło za przestępstwa lub na kary wymienione w art. 14 lub za przestępstwa wymienione w ustawie o powszechnym obowiązku wojskowym;

d) o darowaniu w drodze łaski kary lub skutków karno-sądowego skazania, o zarządzeniu wykonania kary zawieszonej i o zatarciu skazania w przypadkach wymienionych pod lit. b) i c).

(2) W związku z wyrokiem skazującym należy przesłać zawiadomienia również o miejscu wyznaczonym skazanemu dla odbycia kary, o dniu rozpoczęcia kary oraz o dniu warunkowego zwolnienia z kary.

§  564.

(1) Powiatowe władze administracji ogólnej postępują z otrzymanymi zawiadomieniami władz sądowych i prokuratorskich w sposób następujący:

a) zawiadomienia, dotyczące osób będących w wieku przedpoborowym przechowują u siebie do czasu założenia list poborowych dla roczników, do których te osoby należą, po czym kary wpisują do tych list;

b) zawiadomienia odnoszące się do osób zapisanych w ewidencji wojskowej - przesyłają do komendanta rejonu uzupełnień po uprzednim wpisaniu kar do list poborowych.

(2) Powiatowe władze administracji ogólnej zawiadamiają w ten sam sposób komendantów rejonów uzupełnień o karach aresztu lub grzywny nałożonych przez nie na osoby, wpisane do ewidencji wojskowej, za wykroczenia wymienione w ustawie o powszechnym obowiązku wojskowym (art. 168-171).

§  565.

(1) Władze sądowe i prokuratorskie zawiadamiają komendantów rejonów uzupełnień:

a) o wdrożeniu i o wyniku postępowania karnego przeciw uczniom szkół kształcących na oficerów rezerwy, podchorążym rezerwy i pospolitego ruszenia oraz przeciw oficerom rezerwy, pospolitego ruszenia, oficerom zaliczonym do pomocniczej służby wojskowej i stanu spoczynku;

b) o skazaniu prawomocnym wyrokiem starszych szeregowców i podoficerów rezerwy, pospolitego ruszenia, zaliczonych do pomocniczej służby wojskowej i stanu spoczynku na karę utraty praw publicznych i obywatelskich praw honorowych oraz na karę lub za przestępstwa wymienione w art. 14;

c) o zarządzeniu środka zabezpieczającego przeciw żołnierzom wymienionym pod lit. b) z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 79, 80 i 85 k.k. z roku 1932;

d) o skazaniu prawomocnym wyrokiem osób stanu urlopowanych (art. 155) w wieku od lat 23 do 60 za przestępstwo lub na kary wymienione w art. 14 lub za przestępstwa wymienione w ustawie o powszechnym obowiązku wojskowym;

e) o darowaniu w drodze łaski kary lub skutków karno-sądowego skazania, o zarządzeniu wykonania kary zawieszonej i o zatarciu skazania przez sąd, w przypadkach, wymienionych pod lit. a), b) lub c).

(2) W związku z wyrokiem skazującym należy przesłać zawiadomienia również o miejscu wyznaczonym skazanemu dla odbycia kary, o dniu rozpoczęcia kary oraz o dniu warunkowego zwolnienia z kary.

§ 566. Na uzasadnione wnioski komendantów rejonów uzupełnień władze sądowe i prokuratorskie prześlą tym władzom odpisy skazujących wyroków prawomocnych wraz z uzasadnieniem, o ile zostało ono sporządzone, w sprawach, w których władze sądowe lub prokuratorskie nadesłały zawiadomienia o wszczęciu lub dalszym toku postępowania karnego.

Do art. 163.

§  567.

(1) Dyrektorzy szkół wymienionych w art. 78 nadsyłają wykazy uczniów i byłych uczniów komendantom rejonów uzupełnień według wzoru Nr 14.

(2) Terminy nadsyłania wykazów uczniów wymienionych w ust. (1) określają każdorazowo zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych.

Do art. 164.

§  568.

(1) Dyrektorzy szkół wymienionych w art. 78 tudzież przewodniczący komisyj egzaminacyjnych dla eksternów przesyłają wykazy uczniów wymienionych w art. 164 ust. (1) powiatowej władzy administracji ogólnej, właściwej ze względu na siedzibę urzędową szkoły.

(2) Wykazy mają być sporządzone według wzoru Nr 15 w kolejności roku urodzenia uczniów, umieszczonych w wykazie.

§  569.

(1) Dyrektorzy szkół wymienionych w art. 78 tudzież przewodniczący komisyj egzaminacyjnych dla eksternów umieszczają potrzebne dane w wykazach na podstawie aktów personalnych będących w posiadaniu szkoły (zakładu).

(2) Dane, nie zawarte w aktach personalnych, umieszczają dyrektorzy szkół i przewodniczący komisji egzaminacyjnej dla eksternów na podstawie wyjaśnień uczniów zapisanych do wykazu. Dane te należy omówić w wykazie.