Oddział 2 - Wyrób kart do gry. - Wykonanie ustawy z dnia 6 lipca 1920 r. (Dz.Ust. Nr 101, poz. 666) w przedmiocie opłaty stemplowej od kart do gry.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.104.690

Akt utracił moc

Wersja od: 28 marca 1923 r.

2.

Wyrób kart do gry.

(art. 4 i 7 ustawy).

§ 4. 2 Zezwolenia na wyrób kart do gry udziela Ministerstwo Skarbu W podaniu o zezwolenie należy wymienić miejscowość w której wyrób kart do gry ma się odbywać na obszarze b. dzielnicy pruskiej Ministerstwo (Ministerstwa) byłej dzielnicy pruskiej.

Prawo wyrobu przysługuje tylko osobie, która otrzymała zezwolenie Przeniesienie na inną osobę może nastąpić za zezwoleniem Ministerstwa Skarbu.

§ 5. 3 Wyrób kart do gry może się odbywać tylko w miejscowości, wymienionej w zezwoleniu i tylko w lokalu, uznanym za odpowiedni przez władzę skarbową.

Podanie o uznanie lokalu za odpowiedni należy wnieść do władzy skarbowej pierwszej instancji, której poruczone są sprawy opłat (należytości) stemplowych.

Władzami takiemi są: na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej-z wyjątkiem Ziemi Wileńskiej - urzędy skarbowe podatków i opłat skarbowych (w Warszawie tylko l-y, w Lodzi tylko II urząd skarbowy podatków, i opłat skarbowych) ; na obszarze Ziemi Wileńskiej - urząd skarbowy akcyz i monopolów państwowych w Wilnie; na obszarze b. dzielnicy austrjackiej-dyrekcje okręgów skarbowych; na obszarze b. dzielnicy pruskiej - urzędy skarbowe podatków pośrednich (akcyzowe).

Lokal wytwórni ma być oznaczony jako taki na zewnątrz i musi być tak urządzony, aby kontrola urzędowa mogła być wykonywana bez żadnej trudności.

§ 6. Do podania o uznanie lokalu za odpowiedni (§ 5) należy załączyć w trzech egzemplarzach opis lokalu fabrycznego wraz z planem sytuacyjnym. W opisie i w planie sytuacyjnym mają być poszczególne ubikacje oznaczone numerami; nadto należy wskazać w opisie przeznaczenie każdej ubikacji.

Władza skarbowa (§ 5) sprawdza opis i plan sytuacyjny na miejscu w obecności proszącego i z czynności tej spisuje protokuł sprawdzenia.

W razie uznania lokalu za stosowny władza skarbowa umieszcza odpowiednie zaświadczenie na wszystkich egzemplarzach opisu i planu, poczem wręcza wytwórcy po jednym egzemplarzu.

Każda zmiana okoliczności faktycznych, wynikających z opisu lub planu, zatwierdzonego przez władzę skarbową, wymaga ponownego zatwierdzenia.

§ 7. Wytwórca ma przed puszczeniem w ruch przedsiębiorstwa podać władzy skarbowej (§ 5) imię, nazwisko i adres osoby uprawnionej do zastępowania go i do udzielania wyjaśnień organom kontroli. O zmianie w osobie zastępcy należy zawiadomić władzę skarbową w ciągu trzech dni.

§ 8. Wytwórca obowiązany fest przedłożyć władzy skarbowej (§ 5) z każdego gatunku kart do gry, który zamierza wytwarzać, po trzy niezapakowane i nieostemplowane talje i dołączyć do każdej przynależne opakowanie. Każdy wzór ma zaopatrzyć numerem. Władza skarbowa zwraca wytwórcy jedną talję po zaświadczeniu zgłoszenia na opakowaniu.

§ 9. Wytwórca ma prowadzić księgę produkcji według załączonego wzoru 1.

Księga ta powinna być oprawiona, zaopatrzona kolejną numerację stronic i zeszyta sznurkiem w tem sposób, aby jego końce mogły być przytwierdzone do okładki. Przytwierdzenia tego dokonuje władza skarbowa (§ 5) za pomocą laku i pieczęci urzędowej.

W kolumnie 2 należy zapisywać daty: wyprodukowania (zapisania do kol. 6), ostemplowania (§ 19), wyniesienia z wytwórni celem wywozu zagranicę (kol. 8), lub wykonania czynności urzędowej, przewidzianej w § 21 (kol. 9).

Wpis do kolumny 6 powinien nastąpić, skoro tylko karty do gry zostaną ułożone w talje; do kolumny 7 po każdem ostemplowaniu; do kolumny 8 zaraz po wyniesieniu z wytwórni celem wywozu zagranicę; do kolumny 9 przy każdem wykonaniu czynności urzędowej, przewidzianej w § 21, o ile ona dotyczy kart już ułożonych w talje, a zatem zapisanych do kol. 6. Kart zepsutych nieułożonych jeszcze w talje, lecz znajdujących się w stadjum przygotowawczem, nie zapisuje się do kol. 9. Do kol. 9 zapisuje się również wypadki, przewidziane w § 22.

Przy każdem wypełnieniu którejkolwiek z kolumn pod liczbami 6 - 9 należy w kolumnie 10 stwierdzić pozostały zapas talji nieostemplowanych, dodając do ilości, zapisanej po raz ostatni w kol. 10, ilość świeżo uwidocznioną w kol. 6, względnie odejmując ilość uwidocznioną w jednej z kolumn pod liczbami 7-9.

Ostatniego dnia każdego miesiąca dokonuje się zamknięcia księgi w ten sposób, że wyprowadza się sumy kolumn 6-9, a następnie odejmuje się sumę sum w kolumnach 7, 8 i 9 od sumy w rubryce 6. Różnica musi być zgodna z ostatnim wpisem w kolumnie 10.

Przy zamknięciach nadzwyczajnych, wykonywanych celem kontroli przez organa skarbowe, należy postępować analogicznie.

Księga i załączniki (§ 10) mają być przechowywane przez lat pięć po zużyciu księgi.

§ 10. Zamówienia na banderolę (§ 15), pokwitowania z uiszczenia opłaty stemplowej (§ 19), dokumenty, dotyczące wywozu zagranicę, protokuły, dotyczące kart zepsutych (§ 21) oraz zaświadczenia, przewidziane w § 22 należy przechowywać oddzielnie jako załączniki księgi produkcji.

§ 11. Każda talja kart do gry ma zawierać jedną kartę z uwidocznioną na niej firmą wytwórcy.

Na opakowaniu każdej talji mają być uwidocznione: a) firma i siedziba wytwórcy; b) numer zgłoszonego wzoru (§ 8); c) nadto mają być zrobione dwa okrągłe otwory, z których jeden ma umożliwić odbicie stempla urzędowego, drugi odbicie pieczęci wytwórcy.

§ 12. Talje opakowane a jeszcze nieostemplowane, należy przechowywać w osobnej, do tego celu przeznazonej, zamkniętej ubikacji.

² § 4 zmieniony przez art. 2 rozporządzenia z dnia 31 października 1920 r. rozciągającego moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Skarbu celem wykonania ustawy z dnia 6 lipca 1920 w przedmiocie opłaty stemplowej od kart do gry na b. dzielnicę pruską. (Dz.U.20.104.691) z dniem 15 listopada 1920 r.

³ § 5:

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia z dnia 31 października 1920 r. rozciągającego moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Skarbu celem wykonania ustawy z dnia 6 lipca 1920 w przedmiocie opłaty stemplowej od kart do gry na b. dzielnicę pruską. (Dz.U.20.104.691) z dniem 15 listopada 1920 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.74.674) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 1922 r.