Rozdział 3 - Przekazanie gminom miejskim podatku od nieruchomości - Wykonanie ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. o zasileniu finansów miejskich i o karach nakładanych przez gminy miejskie za fałszywe zeznania podatkowe na obszarach b. zaboru rosyjskiego i austrjackiego.
Dz.U.1922.34.294
Akt utracił mocIII.
Przekazanie gminom miejskim podatku od nieruchomości
Przekazanie gminom miejskim podatku od nieruchomości
Przysługujące gminom miejskim na podstawie specjalnych statutów prawo pobierania miejskiego podatku od nieruchomości zawiesza się na czas da końca roku 1923.
W miastach, które już wymierzyły na podstawie wspomnianych statutów podatek miejski na rok 1922, przekazany im państwowy podatek od nieruchomości za rok 1923 może być wymierzony na podstawie czynszów najmu, ustalonych już poprzednio celem wymiaru miejskiego podatku od nieruchomości, bez ponownego przeprowadzenia przepisanego ustawą postępowania wymiarowego.
Do końca 1923 r. podatku od nieruchomości miejskich, przypadającego wedle (rosyjskiej) ustawy z dnia 6/19 czerwca 1910 roku (ros. Zb. Pr. i rozp. r. 1910, № 113, poz. 1199) nie pobiera się od przedmiotów położonych poza granicami miejscowości wymienionych w art. 1 ustawy.
Celem określenia dochodu z nieruchomości i ich opodatkowania przeprowadzi się, o ile nie mają zastosowania przepisy §§ 10 i 16 niniejszego rozporządzenia i zdania pierwszego artykułu 14 ustawy, lustrację tych nieruchomości z ważności?! do końca 1923 r. w ciągu sześciu miesięcy po ogłoszeniu uchwały reprezentacji miejskiej w przedmiocie wysokości podatku (§ 13). Sprostowanie kwot podatkowych- na wypadek prawnego 'dopuszczenia podwyżek komornego winno nastąpić najdalej w ciągu trzech miesięcy po dopuszczeniu tych podwyżek, z ważnością wsteczną od czasu wyzyskania dopuszczonych podwyżek, a przy nieruchomościach czasowo niewynajętych od czasu dopuszczenia podwyżek.
Uchwała raprezentacji miejskiej w przedmiocie wysokości podatku w granicach 15% do 30% przeciętnego dochodu netto podlega zatwierdzeniu władzy nadzorczej, wskazanej w § 5, i winna być ogłoszoną w sposób w § 5 określony.
Ogólny zarząd podatkiem od nieruchomości miejskich i wykonywanie potrzebnych do tego czynności należy do magistratu.
Obliczenia przypadającego podatku dokonywa magistrat przy pomocy komisji miejskiej do spraw tego podatku (komisji podatkowej miejskiej). Komisja ta składa się z przewodniczącego, jego zastępcy (zastępców) oraz ośmiu członków i tyluż zastępców, powołanych na okres do końca 1923 roku.
Magistrat powołuje: przewodniczącego i jego zastępcę, ponadto z pośród kontrybuentów dwóch członków i tyluż zastępców; reprezentacja miejska zaś wybiera z pośród kontrybuentów czterech członków i tyluż zastępców. Minister Robót Publicznych w porozumieniu t Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych deleguje do tejże komisji: dwóch członków » dwóch zastępców.
W miarę, potrzeby magistrat mole utworzyć kilka komisji podatkowych miejskich' i odpowiednio określić ich terytorjalny zakres działania.
Skargi na orzeczenia wymiarowe mogą być podawane za pośrednictwem magistratu do władz, które, według przepisów obowiązujących na obszarze danej dzielnicy, są powołane do rozstrzygania odwołań i rekursów od orzeczeń magistratu.
Podatek pobierają i ściągają kasy i organy miejskie.
Artykuł 17 uchyla w gminach miejskich b. zaboru austrjackiego (art. 1) pobór podatku domowo-czynszowego i domowo-klasowego, przypadającego na rzecz Państwa za czas od 1 stycznia 1921 r. do końca 1923 r. z zastrzeżeniami zawartemi w art. 28 ust. 3.
Przez uchylony ustawą podatek domowo-klasowy w gminach miejskich b. zaboru austrjackiego rozumie się także podatek domowo-czynszowy, wymieniony w § 5 ustąp drogi lit a) ustany z dnia 9 lutego 1882 r. (austr. Dz. Ustaw № 17).
Wymiar i pobór podatku od nieruchomości w miastach i miasteczkach na obszarze b. zaboru austrjackiego odbywa się na zasadzie postanowień rosyjskiej ustawy z dnia 6/19 czerwca 1910 r. (ros. Zb. Praw i Rozp.№ 113, poz. 1199) w brzmieniu tekstu, ogłoszonego w myśl art. 31 ustawy; przymusowe ściąganie zaległości podlega przepisom prawnym, dotychczas tamie obowiązującym.
Wymiar podatku od nieruchomości może być dokonywany na podstawie czynszów najmu, ustalonych już poprzednio dla wymiaru podatku domowo-czynszowego z uwzględnieniem ewentualnych podwyżek, jakie na dany rok będą prawnie dopuszczone, bez ponownego przeprowadzenia przepisanego ustawą postępowania wymiarowego. Organy skarbowe winny na żądanie magistratu udzielić mu do wiadomości potrzebnych danych.
Zarówno w b. zaborze rosyjskim, jak i w b. zaborze austrjackim miasta mogą ustanowić odpowiednie czasowe ulgi podatkowe dla nowych budowli, rozpoczętych po dniu 31 grudnia 1920 r., i dla rozpoczętych po tym dniu nadbudówek i przebudówek w budynkach istniejących.
Uchwały reprezentacji miejskiej w tym przedmiocie podlegają zatwierdzeniu władz nadzorczych wskazanych w § 5 niniejszego rozporządzenia.
Udzielone ulgi są ważne na czas pobierania (państwowego) podatku od nieruchomości przez miasto.
Do wymierania, poboru i ściągania pięcioprocentowego podatku od nowych budowli, przybudówek i nadbudówek w budynkach istniejących, podlegających jeszcze temu podatkowi, powołane są organy wymienione w § 14 niniejszego rozporządzenia.
Żądanie, aby zamiast pięcioprocentowego podatku był wymierzany i pobierany podatek od nieruchomości, winno być zgłoszone, pod rygorem utraty prawa żądania, w ciągu trzech miesięcy po ogłoszeniu niniejszego rozporządzenia organowi, powołanemu w myśl ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, do wymiaru pięcioprocentowego podatku.
Przekazany gminom miejskim podatek od nieruchomości, pobierany dotychczas na rzecz Skarbu Państwa, po raz pierwszy może być wymierzony na rok 1922.
Po upływie roku 1923 mogą być ściągane przez gminy miejskie tylko zaległości podatku od nieruchomości z lat 1922 i 1923.