§ 16. - Wykonanie ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o państwowym podatku przemysłowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.93.649

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1939 r.

§  16.

(1) Za eksport uważa się wywóz towarów poza granice celne Rzeczypospolitej Polskiej. Wywóz na obszar W. M. Gdańska nie korzysta z ulg z art. 3 ust. (1) p. 15 ustawy.

(2) Za tranzakcje, wynikające z obrotu uszlachetniającego czynnego w rozumieniu art. 3 ust. (1) p. 15 ustawy, należy uważać przerób na rachunek firm zagranicznych surowców oraz półfabrykatów, sprowadzanych z zagranicy, a przeznaczonych po przeróbce do eksportu.

(3) Osiągnięty z tych tranzakcji zarobek brutto nie podlega podatkowi przemysłowemu od obrotu.

(4) Obroty, osiągnięte z eksportu węgla oraz wszelkiego rodzaju półfabrykatów i gotowych wyrobów, jak również tranzakcje z firmami zagranicznymi, wynikające z obrotu uszlachetniającego czynnego, powinny być udowodnione prawidłowo prowadzonymi księgami handlowymi eksportera.

(5) Eksport, dokonany za pośrednictwem wspólnych biur sprzedaży, powinien być udowodniony prawidłowo prowadzonymi księgami handlowymi zarówno wspólnego biura sprzedaży, jak również przedsiębiorstwa, eksportującego towary za pośrednictwem tego biura.

(6) Nadto fakt eksportu powinien być udowodniony deklaracjami wywozowymi, przewidzianymi w w § 55 (wzory Nr Nr 9 i 10) lub w § 56 (wzór Nr 11) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 9 października 1934 r. - przepisy wykonawcze do prawa celnego (Dz. U. R. P. Nr 90, poz. 820).

(7) W razie niemożności przedstawienia przez płatnika deklaracji wywozowych - fakt eksportu może być udowodniony innymi wiarygodnymi dowodami, np. zaświadczeniami urzędów celnych, zaświadczeniami eksportowymi związków eksportowych, listami przewozowymi, konosamentami, zaświadczeniami akcyzowymi itp. Ocena tych dowodów należy do władz wymiarowych.

(8) W przypadku zwolnienia tranzakcji eksportowych od podatku na podstawie przedstawionego przez płatnika jednego z wyżej wspomnianych dowodów, powinna władza wymiarowa na dowodzie tym zaznaczyć, że został on wykorzystany przy wymiarze podatku przemysłowego od obrotu.

(9) W razie wątpliwości, podniesionych przez płatnika lub nasuwających się z urzędu, czy dany artykuł należy zaliczyć do surowców czy też do półfabrykatów lub gotowych wyrobów, mają władze wymiarowe zwracać się za pośrednictwem właściwych izb skarbowych (Urzędu Wojewódzkiego Śląskiego) o rozstrzygnięcie do Ministerstwa Skarbu, które wydaje postanowienie po zasięgnięciu opinii izb przemysłowo-handlowych.

(10) Zwolnienie z art. 3 ust. (1) p. 15 ustawy dotyczy wyłącznie podatku przemysłowego od obrotu, wobec czego przedsiębiorstwa eksportujące powinny być zaopatrzone we właściwe świadectwa przemysłowe.

(11) Obroty, osiągnięte z transakcji eksportowych, nie udowodnionych w sposób przepisany (brak prawidłowych ksiąg handlowych, brak dowodów wywozowych, wymienionych w ust. (6) i (7) paragrafu niniejszego), nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku i podlegają opodatkowaniu według właściwych stawek podatkowych, przewidzianych w art. 7 ustawy.

(12) Obroty, osiągnięte z wywozu na obszar W. M. Gdańska, podlegają opodatkowaniu według stawek podatkowych, przewidzianych w art. 7 ustawy.

(13) Wynagrodzenia, uzyskane przez przedsiębiorstwa komisowe, pośrednictwa handlowego, ekspedycyjne, transportowe itp. z tytułu tranzakcji eksportowych nie korzystają ze zwolnienia od podatku z art. 3 ust. (1) p. 15 ustawy.

Do art. 3 ust. (2).