§ 6. - Wykonanie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.16.166

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1924 r.

§ 6. Przedsiębiorstwa, obowiązane do płacenia podatku (§ 2), a nieprowadzące ksiąg przepisanych kodeksem handlowym, winny prowadzić według wzoru B (Załącznik wzór B) "księgę obrotu trunkami" w języku polskim, starannie, bez poprawek, przekreśleń i podskrobań.

Do księgi tej każdodziennie wpisywać należy:

a) na przychód-trunki nabyte, wzgl. w wypadku przewidzianym w § 2 ustąp drugi - trunki wyprodukowana we własnej wytwórni, wydane do wyszynku, drobnej sprzedaży i handlu detalicznego na miejscu;

b) na rozchód - trunki sprzedane, wymienione lub wydane na kredyt.

Miesięczne zamknięcia księgi obrotu w markach polskich winny być przeliczane na franki złote wedle przeciętnej wartości franka złotego za odnośny miesiąc, ogłaszanej w sposób określony rozporządzeniem z dn. 15 grudnia 1923 r. (Monitor Polski z 24 grudnia 1923 r. № 292, poz. 415) na zasadzie ustawy z dn. 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 3 27, poz. 1044). Bliższe przepisy o prowadzeniu ksiąg obrotu zawarta są w objaśnieniach wzoru B.

Księga obrotu winna być oparafowana przez sędziego pokoju, notarjusza lub magistrat, wzgl. przez starostwo lub urząd gminy wiejskiej. Osoby i urzędy powołane do parafowania ksiąg obrotu winny, poczynając od 1925 r., dokonywać parafowania nowych ksiąg obrotu - tylko po okazaniu poprzednio oparafowanych ksiąg i po stwierdzeniu, że księgi te zostały zapisane do końca. W razie niezapisania do końca tych ksiąg winny wspomniane osoby i urzędy przekreślić strony wolne, czyniąc je niezdatnemi do użytku.

Przedsiębiorca jest obowiązany okazać do przejrzenia władzom i organom powołanym do wymiaru podatku księgi handlowe, księgi obrotu prowadzone według niniejszego rozporządzenia i księgi obrotu prowadzone według art. 50 ustawy z dn. 14 maja 1923 r. (Dz. U. R. P. № 58, poz. 412), oraz księgi rejestrów i zapisków prowadzone na podstawie przepisów obowiązujących w zakresie państwowych podatków spożywczych, niemniej inne zapiski, posiadające znaczenie dla określenia obrotu przedsiębiorstwa.

Każde przedsiębiorstwo obowiązane jest przechowywać księgę obrotu dla celów kontroli przez trzy lata od daty zamknięcia księgi. Księgi obrotu nie maja siły dowodowej przyznanej księgom handlowym w § 23; do ksiąg obrotu nie odnosi się również postanowienie zawarte w ostatnim ustępie § 23.

Księgi obrotu nie będą uważane za księgi handlowe w myśl § 23, a prowadzenie ich nie zwalnia płatnika od obowiązku okazania innych ksiąg i zapisków władzom i organom powołanym do wymiaru podatku.

Nieprowadzenie ksiąg obrotu stosownie do przepisów niniejszego rozporządzenia, niemniej nieokazanie prowadzonych ksiąg obrotu powołanym władzom i organom sprowadza skutki, określone w art. 62-67 ustawy z dn. 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747).