Rozdział 8 - O praktykantach na mierniczych przysięgłych i rejestrze praktykantów. - Wykonanie ustawy o mierniczych przysięgłych z dnia 15 lipca 1925 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.71.412

Akt utracił moc

Wersja od: 17 kwietnia 1946 r.

VIII.

O praktykantach na mierniczych przysięgłych i rejestrze praktykantów.

§ 35. Za praktykanta na mierniczego przysięgłego w rozumieniu niniejszego rozporządzenia uważa się osoby, posiadające wymogi art. 2 ustawy o mierniczych przysięgłych, względnie osoby wymienione w art. 24 wspomnianej ustawy.

§ 35a. 2 W zakresie prac mierniczych, związanych z przebudową ustroju rolnego, narówni z praktykantami na mierniczych przysięgłych traktuje się te osoby z personelu pomocniczego, które wykażą się co najmniej 10-letnią praktyką przy wspomnianych pracach i do dnia 31 grudnia 1940 r. uzyskają odpowiednie pozwolenie, wydane przez Ministra Spraw Wewnętrznych na wniosek Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

Policzalność praktyki, odbytej u mierniczego przysięgłego po otrzymaniu pozwolenia wymienionego w ust. 1, ocenia się na podstawie ust. 3 art. 5 ustawy o mierniczych przysięgłych

§ 36. Rozpoczęcie i przerwy praktyki u mierniczego przysięgłego winny być każdorazowo bezzwłocznie zgłoszone w odnośnem województwie.

Zgłoszenie praktyki odbywa się pisemnie i winno być podpisane przez kandydata i mierniczego przysięgłego, u którego praktykę ma odbywać zgłoszony kandydat. Zgłoszenie wnosi się do urzędu wojewódzkiego, właściwego ze względu na siedzibę mierniczego przysięgłego, u którego praktykant ma odbywać praktykę.

Do zgłoszenia praktyki należy dołączyć: świadectwo, względnie wiarogodny odpis świadectwa odbytych studjów oraz życiorys kandydata (załącznik 1).

§ 37. Urząd wojewódzki założy rejestr praktykantów, zgłoszonych przez mierniczych przysięgłych, zamieszkujących stale w obrębie województwa. Rejestr ten prowadzić będzie w porządku chronologicznym według wzoru załączonego (załącznik 6).

W rejestrze będą wpisywane zgłoszenia praktykantów i zmiany praktyki aż do chwili uzyskania tytułu i praw mierniczego przysięgłego, względnie przeniesienia do innego województwa.

§ 38. Z odbytej praktyki otrzymują praktykanci, zarejestrowani w odnośnym urzędzie wojewódzkim, zaświadczenie według ustalonego wzoru (załącznik 7). Do wydawania zaświadczeń obowiązani są mierniczowie przysięgli. Na takiem zaświadczeniu może urząd wojewódzki stwierdzić, że podany w zaświadczeniu okres praktyki zgodny jest z rejestrem praktykantów.

Praktykantom przysługuje ponadto prawo otrzymania z urzędu wojewódzkiego wyciągu z rejestru praktykantów, w którym stwierdzony winien być czas wpisania do rejestru praktykantów, okres zgłoszonej praktyki oraz data wykreślenia z rejestru praktykantów. Stwierdzenie praktyki na zaświadczeniu lub wydanie wyciągu z rejestru praktykantów urząd wojewódzki odnotuje w rejestrze praktykantów.

§ 39. W zaświadczeniach, wydanych przez mierniczych przysięgłych zarejestrowanym praktykantom, winny być uwidocznione: data rozpoczęcia i zwolnienia z praktyki, sposób użycia praktykanta z wymienieniem prac wykonanych pod nadzorem mierniczego przysięgłego, data wydania zaświadczenia, liczba dziennika biurowego oraz podpis i pieczęć mierniczego przysięgłego. Zaświadczenie takie ma obowiązek mierniczy przysięgły wydać w jednym egzemplarzu. Na ewentualnych odpisach musi być zaznaczone, że są odpisami.

§ 40. Zaświadczenie urzędu, w którym kandydat na mierniczego przysięgłego odbywał praktykę mierniczą, ma być wydane przez właściwą władzę, w której kandydat pracował, i ma zawierać przebieg służby z odpowiedniemi datami, opinję oraz oświadczenie, że kandydat pracował w dziedzinie miernictwa i z jakiemi wynikami.

§ 41. Zaświadczenia urzędów państwowych u praktyce mierniczej krótszej, niż wymaga art. 3 ustawy o mierniczych przysięgłych, winny być zarejestrowane przy zgłoszeniu w urzędzie wojewódzkim, w którego obrębie kandydat odbywa dalszą praktykę u mierniczego przysięgłego.

§ 42. W razie śmierci mierniczego przysięgłego, zrzeczenia się lub odebrania tytułu i praw mierniczego przysięgłego, zaświadczenia praktykantom o odbytej praktyce wydaje urząd wojewódzki na podstawie rejestru praktykantów.

§ 43. Czas praktyki mierniczej, wykonywanej do chwili wydania niniejszego rozporządzenia, winien być zarejestrowany we właściwym urzędzie wojewódzkim. Do rejestracji należy przedłożyć wszystkie świadectwa, udowodniające czas praktyki.

Urząd wojewódzki wpisze zgłoszonych, którzy odpowiadają wymogom ustawy o mierniczych przysięgłych, do rejestru praktykantów, a na przedłożonych świadectwach odnotuje zgłoszenie praktyki.

§ 44. W razie przeniesienia się praktykanta do innego województwa winien on zgłosić praktykę w tymże urzędzie wojewódzkim, zawiadamiając równocześnie o tem urząd wojewódzki, w którym dotychczas odbywał praktykę. Urząd wojewódzki po otrzymaniu zawiadomienia o nowej siedzibie przesyła odpis z rejestru praktykantów do urzędu wojewódzkiego nowej siedziby praktykanta, który wpisuje do rejestru praktykantów otrzymane dane, dotyczące praktyki z wyciągu dotychczasowego i prowadzi rejestr dla odnośnego praktykanta w dalszym ciągu.

² § 35a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.5.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 stycznia 1936 r.