Rozdział 1 - O wnoszeniu podań. - Wykonanie ustawy o mierniczych przysięgłych z dnia 15 lipca 1925 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.71.412

Akt utracił moc

Wersja od: 17 kwietnia 1946 r.

I.

O wnoszeniu podań.

§ 1. Osoby, pragnące uzyskać tytuł i złączone z nim prawa mierniczego przysięgłego, wnoszą podania do tego urzędu wojewódzkiego, w którego obrębie w chwili wnoszenia podania stale zamieszkują.

§ 2. Do podania o nadanie tytułu i złączonych z nim praw mierniczego przysięgłego winny być dołączone następujące dokumenty:

1) dowód obywatelstwa polskiego,

2) świadectwo egzaminu odbytych studjów (art. 2, p. a) i b) ustawy o mierniczych przysięgłych),

3) świadectwa odbytej praktyki (art. 3 ustawy o mierniczych przysięgłych),

4) świadectwo egzaminu, stwierdzającego praktyczną znajomość zawodu (art. 4 ustawy o mierniczych przysięgłych),

5) życiorys, podpisany przez kandydata, sporządzony według załączonego wzoru (załącznik 1).

§ 3. Profesorowie politechnik oraz innych szkół akademickich, którzy wykładają lub wykładali miernictwo, mają do podania dołączyć zamiast dokumentów, wymienionych w § 2, p. 3 i 4, zaświadczenie rektora, że kandydat jest lub był profesorem miernictwa.

§ 4. Byli nauczyciele miernictwa w państwowych szkołach mierniczych mają do podania dołączyć zamiast dokumentów, wymienionych w § 2, p. 3 i 4, zaświadczenie swej władzy przełożonej, że kandydat był nauczycielem miernictwa w państwowej szkole mierniczej przez lat 10.

§ 5. Byli urzędnicy państwowi i samorządowi winni do podania dołączyć w miejsce dokumentów wskazanych w § 2, p. 3 i 4 zaświadczenie swej władzy przełożonej, że kandydat był urzędnikiem państwowym lub samorządowym i pracował w miernictwie co najmniej lat 10.