Rozdział 6 - Zwolnienie kwasu octowego od podatku. - Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1922 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania kwasu octowego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.3.14

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 1923 r.

Rozdział  VI.

Zwolnienie kwasu octowego od podatku.

§  41.
Kwas octowy przeznaczony do celów technichno-przemysłowych podlega przepisom szczególnym i może też podlegać skażeniu w sposób przepisany przez Ministra Skarbu.
§  42.
Przedsiębiorstwo zamierzające przerabiać kwas octowy zwolniony od podatku, powinno oznajmić właściwej Izbie Skarbowej cel i sposób przerobu, sposób przechowywania i sposób skażania kwasu octowego, jeśli przerób tegoż w stanie skażonym jest możliwy.
§  43.
Izba Skarbowa orzeka, czy oznajmiony sposób skażenia jest dopuszczalny, a w odnośnych wypadkach, czy można dopuścić techniczny przerób kwasu octowego bez podatku w stanie nieskażonym i na jakich warunkach.
§  44.
Skażonego i nieskażonego (47) kwasu octowego można używać tylko w tem przedsiębiorstwie i do tych celów, jakie w zezwoleniu Izby Skarbowej wymieniono.
§  45.
Skażenie dokonywa się w miejscu przerobu denaturatu; na wyjątki od tego przepisu może zezwolić właściwa Izba Skarbowa.

Denaturat należy przechowywać w miejscu oznajmionem władzy skarbowej I instancji.

§  46.
Organy skarbowe obowiązane są kontrolować w zakładzie przemysłowym, przerabiającym kwas octowy, zapasy i przerób denaturatu.
§  47.
Gdy według orzeczenia Izby Skarbowej zezwala się na przerób techniczny kwasu octowego w stanie nieskażonym, to wydaje się jednocześnie według wzoru № 13 zezwolenie na prawo nabycia w ciągu roku kalendarzowego określonej ilości kilogramów kwasu do ściśle określonego celu technicznego. Gdyby ilość dozwolona okazała się niedosteteczną, to Izba Skarbowa władna jest takową powiększyć.

Przy nabywaniu kwasu octowego należy to zezwolenie przedstawiać przy odprawie, a ilość odebranego kwasu za każdym razem na nim przy odprawie zaznaczać.

Po wyczerpaniu zezwolenia zwrócić je należy niezwłocznie za pośrednictwem właściwego urzędu skarbowego Izbie Skarbowej.

§  48.
Kwas octowy wydany bez pobrania podatku do celów przemysłowych znajduje sio pod węzłem podatku aż do czasu przerobu w miejscu przeznaczenia. Kwas octowy zniszczony w czasie przewozu, skutkiem wypadku nadzwyczajnego, może być według uznania Izby Skarbowej zwolniony od podatku.
§  49.
Kwas octowy nieskażony wolno przechowywać tylko w miejscu oznajmionem, w magazynach lub w zbiornikach dokładnie wymierzonych i zaopatrzonych w laski lub szkła miernicze.
§  50.
Na przychód i rozchód kwasu octowego przeznaczonego do technicznego przerobu a zwolnionego od podatku spożywczego, należy prowadzić w przedsiębiorstwie, uprawnionem do tego przerobu-książkę magazynową według wzoru Ni 14.
§  51.
Władze skarbowe obowiązane są najmniej raz na trzy miesiące sprawdzać zapasy kwasu octowego i porównywać je z pozostałością książkową.

Ubytki i zaniki kwasu octowego podlegają opodatkowaniu, jeśli w wyniku rewizji powzięto uzasadnione przypuszczenie, że powstały skutkiem nielegalnego użycia kwasu. O zwolnieniu od podatku ubytków i zaników, określonych przy rewizji, orzeka na wniosek urzędu skarbowego właściwa Izba.

§  52.
Kwas octowy, przeznaczony do wywozu zagranicę, wolny jest od podatku. Przy załatwieniu Wywozu stosuje się analogiczne przepisy, dotyczące wywozu spirytusu.