Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1922 roku w przedmiocie obrotu sztucznemi substancjami słodkiemi.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1925.9.64
Akt utracił moc Wersja od: 29 stycznia 1925 r.
I.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
§ 1.
Sztucznemi substancjami słodkiemi w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 116, poz. 1056) są wszelkie związki chemiczne mogące służyć do słodzenia pokarmów lub napoi, lecz nie posiadające własności odżywczych cukru. Do związków takich posiadających zwykle znacznie wyższą słodycz, niż cukier trzcinowy lub buraczany, należy: 1)
sacharyna bez wzglądu na nadawaną jej nazwę (jak np. sacharoi, sacharynol, cukerina, kristaloza i t. p.), dalej 2)
dulcyna, glucyna i inne.Przepisy wydane o sztucznych substancjach słodkich dotyczą również i tych związków chemicznych, które jak np. kwas oriosulfobenzoesowy mogą być za pomocą łatwych działań przetworzone na sacharynę lub zbliżone do niej sztuczne substancje słodkie.
§ 2.
Przedmiotem handlu i wogóle obrotu na obszarze Rzeczypospolitej mogą być tylko te sztuczne substancje słodkie, które zostaną przez Ministerstwo Skarbu wyraźnie dopuszczone do obrotu na całym obszarze Rzeczypospolitej lub na części tegoż.§ 3.
Stuczne substancje słodkie mogą być zasadniczo używane tylko do celów leczniczych i do badań naukowych.§ 4.
Na czas przejściowy jednak dozwala się aż do odwołania używania sztucznych substancyj słodkich do słodzenia napojów i pokarmów wyłącznie na użytek własny (domowy). Używanie ich do słodzenia produktów spożywczych lub napojów sprzedawanych względnie przeznaczonych na handel jest bezwarunkowo wzbronione.Uwaga: Wszelkie produkty spożywcze lub napoje znajdujące się w lokalu handlowym należy uważać za przeznaczone na handel.
§ 5.
Na prowadzenie handlu takiemi artykułami czy to wyprodukowanemi na obszarze Rzeczypospolitej, czy też sprowadzonemi z zagranicy potrzebne jest pozwolenie władz skarbowych, a mianowicie: 1)
na hurtowy handel sztucznemi substancjami słodkiemi, jako też na sprowadzenie ich z zagranicy, względnie z obszaru w. m. Gdańska, potrzebne jest pozwolenie Ministerstwa Skarbu, 2)
na drobną sprzedaż udzielają pozwolenia właściwe izby skarbowe.§ 6.
Pozwolenie na prowadzenie fabryki względnie na sprzedaż sztucznych substancyj słodkich gaśnie: 1)
wskutek upływu czasu, na który opiewało, 2)
wskutek zrzeczenia się go przez uprawnionego, 3)
wskutek śmierci uprawnionego, 4)
wskutek odebrania go przez właściwe władze skarbowe.§ 7.
Pozwolenie należy odebrać: 1)
jeżeli uprawniony do wyrobu względnie handlu sztucznemi substancjami słodkiemi nie spełnia obowiązków nałożonych nań przez niniejsze przepisy lub rozporządzenia władz skarbowych, a zwłaszcza jeżeli uprawnienie do handlu odstąpi! drugiej osobie, 2)
jeżeli zajdą okoliczności przewidziane w § 43 niniejszego rozporządzenia.§ 8.
Wyrób sztucznych substancyj słodkich, jako też handel i wogóle wszelki obrót temi artykułami podlega przedewszystkiem nadzorowi władz i organów skarbowych.§ 9.
Przestrzeganie zakazu używania sztucznych substancyj słodkich do wyrobów produktów spożywczych i napojów, jako też zakazu nielegalnego handlu należy zarówno do władz skarbowych, jak i władz bezpieczeństwa publicznego.§ 10.
Kontrola skarbowa ma prawo, wstępu o każdej porze w czasie trwania fabrykacji względnie w czasie wykonywania sprzedaży sztucznych substancyj słodkich do wszelkich lokali, w których się wyrabia, przechowuje względnie sprzedaje powyższe artykuły.§ 11.
Za miejsce wyrobu należy uważać nie tylko te lokale, w których się faktycznie wyrabia sztucznie substancje słodkie, ale również wszelkie lokale, połączone z powyższemi ubikacjami.§ 12.
Każdy transport sztucznych substancyj słodkich na obszarze Rzeczypospolitej musi być pokryty przepisanemi dokumentami t. j. o ile pochodzi z krajowej fabryki sztucznych substancyj słodkich lub składów skarbowych - świadectwem przewozowem wydanem przez właściwą kontrolę skarbową; o ile zaś pochodzi z koncesjonowanych hurtowni sacharyny-duplikatem zamówienia, potwierdzonym przez hurtownie. Transporty sztucznych substancyj słodkich przewożone z obszaru w. m. Gdańska muszą być pokryte pozwoleniem Ministerstwa Skarbu.§ 13.
Wszelkie protokóły sporządzone z powodu naruszenia przepisów o wyrobie, sprzedaży, przechowywaniu, transporcie i wogóle o obrocie sztucznemi substancjami słodkiemi mają być kierowane do właściwego urzędu akcyz i monopolów państwowych (D. O. S.), który je rozpatruje i w miarę uznania albo uzupełnia dochodzenia i sam je rozstrzyga lub też, o ile rozstrzygnięcie sprawy nie leży w jego kompetencji, odstępuje sprawę właściwej władzy skarbowej lub właściwemu sądowi.§ 14.
Rok sprawozdawczy dla fabryk wyrabiających sztuczne substancje słodkie, tudzież dla przedsiębiorstw sprzedających takowe liczy się od 1 stycznia do 31 grudnia włącznie.§ 15.
Z końcem każdego roku sprawozdawczego obowiązana jest każda fabryka, jako też każdy posiadający uprawnienie na prowadzenie handlu sztucznemi substancjami słodkiemi na obszarze Rzeczypospolitej przedkładać przełożonemu urzędowi akcyz i monopolów (D. O. S.) treściwe i wyczerpujące sprawozdanie o wyrobie i obrocie względnie tylko o obrocie sztucznych substancyj słodkich.