§ 5. - Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r. w przedmiocie opodatkowania spirytusu i wyrobów wódczanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.96.705

Akt utracił moc
Wersja od: 1 listopada 1923 r.
§  5. 3
Z zakładu gorzelnianego albo z wolnego składu spirytusu lub z rafinerji, uznanej za wolny skład, można wywieźć spirytus bez opłaty lub za opłatą podatku spożywczego.

Bez opłaty podatku spożywczego można wywieźć spirytus, gdy:

a)
spirytus, na którym ciąży podatek spożywczy, przenosi się do wolnego składu względnie rafinerji, uznanej za wolny skład, albo
b)
gdy spirytus, przeznaczony jest do uwolnionego o-l podatku użycia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Z zakładu gorzelnianego, z wolnego składu lub z rafinerji uznanej za wolny skład spirytusu, niewolno wywieźć mniej, niż jeden hektolitr spirytusu, wyjąwszy ten wypadek, że przez oznajmiony wywóz zapas spirytusu został wyczerpany, lub idzie o wydanie spirytusu do celów specjalnych (szpitalnych, aptecznych i t p.) zależnych od uprawnień opiewających na pobór mniejszej ilości spirytusu. W wypadku ostatnim wydawanie spirytusu może być uskutecznione w ilości mniejszej stosownie do posiadanych przez odbiorcę uprawnień.

Jeżeli spirytus, na którym ciąży podatek spożywczy, wysłany został drogą przekazu urzędowego z zakładu gorzelnianego, z wolnego składu lub z rafinerji, uznanej za wolny skład spirytusu, a w oznaczonym w oznajmieniu wywozu, stosownie do okoliczności, obliczonym terminie nie nadejdzie na miejsce przeznaczenia, natenczas władza skarbowa i instancji, na doniesienie kontroli skarbowej, zbada przyczynę niedostarczenia przesyłki. Gdyby wynik dochodzeń wykazał, że przesyłka przekazana zaginęła w drodze, natenczas przedsiębiorca gorzelni, wolnego składu,. względnie rafinerji, uznanej za wolny skład spirytusu, lub też jeżeli kupujący spirytus wysłał,- ten ostatni winien zapłacić ciążący na tym spirytusie podatek spożywczy. Ten obowiązek zapłaty odnosi się także do tej ilości spirytusu, której w przekazanej przesyłce brakuje ponad dowolną normę zaniku drogowego, a co do której nie udowodniono, że podczas transportu uległa zniszczeniu.

Zresztą, do transportu spirytusu, na którym ciąży podatek spożywczy, mają być stosowane postanowienia, tyczące się transportu przekazanych nieoclonych towarów zagranicznych.

Jeżeli ten, któremu został przekazany spirytus z ciążącym na nim podatkiem spożywczym, nie może przyjąć przesyłki, ponieważ nie ma pozwolenia na wolny skład, albo umieszczenie przesyłki w jego składzie wolnym jest niedopuszczalne, albo jeżeli odmawia przyjęcia - natenczas posyłający obowiązany jest w ciągu 14 dni, albo napowrót przywieźć spirytus do gorzelni, z której go wysłano, albo umieścić go w innym wolnym składzie spirytusu, albo też, pod rygorem egzekucji, zapłacić podatek spożywczy i odstąpić spirytus tylko do wymienionych w § 1 zakładów.

Jeżeli spirytus ma być wzięty napowrót do zakładu gorzelnianego lub też umieszczony w innym wolnym składzie albo przekazany za opłatę podatku do innych zakładów w myśl § 1, ma posyłający zawiadomić o tem najbliższy organ skarbowy.

Sposób odprawy spirytusu regulują obowiązujące w poszczególnych dzielnicach przepisy.

Książki i wykazy (zapiski).

3 § 5 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.34.290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1922 r.