Oddział 2 - Sposób postępowania przy badaniu zapasów. - Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 r. w przedmiocie opodatkowania spirytusu i wyrobów wódczanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.96.705

Akt utracił moc

Wersja od: 1 listopada 1923 r.

2.

Sposób postępowania przy badaniu zapasów.

Przedsiębiorca gorzelni, względnie wolnego składu, obowiązany jest przy regularnych badaniach zapasów, przedstawić w dniu badania organom skarbowym, przybyłym celem zbadania zapasów, oświadczenie co do stanu zapasów, obejmujące wszystkie w gorzelni lub wolnym składzie znajdujące się ilości alkoholu, na których ciąży podatek konsumcyjny. Oświadczenie takie należy sporządzić według dołączonego wzoru Na IV.

Przy badaniu zapasów alkoholu obowiązany jest przedsiębiorca lub tegoż zastępca pomagać organom skarbowym pod każdym względem. W szczególności winien się postarać, aby organom skarbowym dostarczono do pomocy robotników potrzebnych przy badaniu zapasów.

O ile władza skarbowa I instancji nie wyda innego zarządzenia, powinien zbadanie zapasów w gorzelniach i wolnych składach przedsięwziąć inspektor kontroli skarbowej wraz z drugim organem kontroli skarbowej w obecności przedsiębiorcy lub jego zastępcy.

W przedsiębiorstwach, połączonych miejscowo z rafinerją wódki, uznaną za wolny skład, należy zbadanie zapasów przedsięwziąć wspólnie dla obu gałęzi przemysłu.

W tym celu należy podług przepisu zamknąć oba rachunki podatku konsumcyjnego i obliczyć rachunkowe zapasy. Gdyby z porównania ogólnego obliczonego na podstawie ksiąg rachunkowego zapasu z ogólnym zapasem istotnie znalezionym, okazały się następnie nadwyżki lub ubytki, należy je w miarę obliczonych w książkach przychodów rozdzielić znowu między oba rachunki.

O nieprzewidzianym i nieuniknionem zdarzeniu winien na piśmie donieść przedsiębiorca, pod groźbą utraty prawa żądania odpisania podatku konsumcyjnego zawsze władzy skarbowej pierwszej instancji, w przeciągu 24 godzin od chwili, w której o przeszkodzie dowiedział się, a jeżeli nie on sam przedsiębiorstwem kieruje, to jego zastępca. Gdyby zaś między siedzibą władzy a miejscowością, w której leży przedsiębiorstwo, istniało połączenie telegraficzne należy doniesienie przesłać także drogą telegraficzną. Doniesienie, wniesione w inny sposób lub do innego organu skarbowego, nie może zastąpić doniesienia wyżej wspomnianego. Na podstawie takiego doniesienia zarządza władza skarbowa I instancji przeprowadzenie dochodzeń celem ustalenia faktycznego stanu rzeczy.

Organ skarbowy, przeznaczony do dozoru przedsiębiorstwa, obowiązany jest skonstatować nieprzewidzianą i nieuniknioną przeszkodę, wobec której ma odpaść żądanie dodatkowej zapłaty za ubytek skonstatowany przy zbadaniu zapasów. Organ ten winien w odnośnym protokule skonstatowania szczegółowo przedstawić istotne stosunki, wśród których powstał ubytek alkoholu, jako też jakość przyczyn, które wywołały te stosunki.