§ 28. - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1928 r. o podatku od olejów mineralnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.97.862

Akt utracił moc

Wersja od: 10 stycznia 1930 r.

§ 28.

Przy odbiorze oleju, wysłanego z wytwórni z opustem podatkowym, uprawniony do poboru ma sprawdzić ilość, rodzaj, znaki i numery naczyń transportowych i porównać je z dokumentami, towarzyszącemi przesyłce, zbadać ilość i gęstość oleju oraz zapisać te szczegóły w świadectwie przewozowem, które należy dołączyć do księgi przychodu. Księga ma być prowadzona wedle przepisanego wzoru Nr. 6, ma być zamykana miesięcznie a z końcem roku kalendarzowego przesyłana za pośrednictwem właściwej władzy skarbowej Izbie Skarbowej. Aby oznaczyć wagę netto oleju wystarczy od podanego ciężaru brutto pojedynczych naczyń transportowych odjąć tarę, stwierdzoną przy wysyłce.

Jeżeli przy odbiorze oleju na miejscu przeznaczenia okaże się brak nie przekraczający 3 % a przy gazolinie 8 %, natenczas różnicę tę należy pominąć, ograniczając się do zanotowania braku w świadectwie i księdze przychodu. Za ubytki przekraczające powyższe normy odbiorca obowiązany jest zapłacić natychmiast przepisany podatek, przypadający od ubytku ponad 3 % a przy gazolinie ponad 8 %. W tych wypadkach odbierający posyłkę winien postarać się o potwierdzenie ubytku transportowego w urzędzie kolejowym i podać ilość ubytku w załatwieniu świadectwa przewozowego. Jeżeli ubytek przekracza 7 % względnie 15 % przy gazolinie, należy prócz tego zawiadomić Inspektora Kontroli, celem wdrożenia dochodzeń, czy nie popełniono nadużycia. Po ewentualnem stwierdzeniu przez właściwy Urząd braku winy odbiorcy oleju za powstanie ubytku wyżej określonego zapłacony przez odbiorcę podatek za ubytek zostanie natychmiast mu zwrócony.