§ 109. - Wykonanie ordynacji podatkowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.35.270

Akt utracił moc

Wersja od: 17 kwietnia 1946 r.

§  109.

(1) Za majątek ruchomy należący do przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 135 uważa się wszystkie rzeczy ruchome, nie wyłączając wierzytelności i innych praw majątkowych, wchodzące w skład przedsiębiorstwa bez względu na inne do nich prawa osób trzecich. W szczególności uważa się za należące do przedsiębiorstwa rzeczy najęte lub dzierżawione od osób trzecich albo na mocy jakiegokolwiek innego tytułu oddane do przedsiębiorstwa celem stałego lub nawet czasowego ich używania lub użytkowania.

(2) Nie uważa się za majątek ruchomy należący do przedsiębiorstwa jedynie następujących rzeczy, wchodzących w skład przedsiębiorstwa:

a) przyjętych do przesłania przez przedsiębiorstwo ekspedycyjne (art. 598 kodeksu handlowego),

b) przyjętych do przewiezienia przez przedsiębiorstwo przewozowe (art. 613 kodeksu handlowego),

c) przyjętych do przechowania na mocy umowy o przechowaniu (art. 523 kodeksu zobowiązań), jak również na mocy umowy składu (art. 630 kodeksu handlowego), jeżeli przedsiębiorca składowy nie nabył prawa własności na rzeczach złożonych,

d) przyjętych do naprawy,

e) przyjętych do przerobu, jeżeli oddanie do przerobu nie nastąpiło w związku z prowadzeniem przez oddającego przedsiębiorstwa handlowego lub przemysłowego,

f) przyjętych do sprzedaży przez przedsiębiorstwo komisowe, jeżeli przy wymiarze podatku przemysłowego od obrotu za rok podatkowy poprzedzający rok, w którym dokonano zajęcia, przedsiębiorstwo w związku z umową komisu zawartą z danym komitentem zostało prawomocnie opodatkowane według prowizji (komisowego) bądź innych wynagrodzeń za wykonane usługi (art. 5 ust. (1) p. 5 u. p. p.), a umowa komisu nadal obowiązuje. Jeżeli przedsiębiorstwo komisu zostało opodatkowane od pełnego obrotu towarowego tylko z tego powodu, że komitent nie płaci podatku przemysłowego, towary będące własnością tego komitenta uważa się za należące do przedsiębiorstwa komisowego, o ile to jest potrzebne celem zaspokojenia kwoty podatku przemysłowego przypadającej od obrotów towarami, które były własnością danego komitenta. Jeżeli w roku poprzedzającym rok, w którym zostało dokonane zajęcie, nie istniał dany stosunek komis owy, to o przynależności towarów będących własnością komitenta do przedsiębiorstwa komisowego rozstrzyga prawomocny wymiar podatku przemysłowego za rok dokonania zajęcia,

g) wierzytelności przedsiębiorstwa komisowego z tytułu ceny rzeczy przyjętych do sprzedaży, jeżeli rzeczy te w myśl pkt f) ust. (2) niniejszego paragrafu nie były uważane za wchodzące w skład przedsiębiorstwa,

h) wierzytelności pieniężnych, co do których danemu przedsiębiorstwu zlecono inkaso lub inną realizację wierzytelności.

Do art. 138.