Rozdział 1 - Wielkość domów oraz lokali będących odrębnymi nieruchomościami - Wykonanie niektórych przepisów Prawa lokalowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.36.203

Akt utracił moc

Wersja od: 9 maja 1990 r.

Rozdział  1

Wielkość domów oraz lokali będących odrębnymi nieruchomościami

§  1.

1. Powierzchnia użytkowa domu jednorodzinnego może wynosić do 110 m², a w razie wykorzystywania części mieszkania do wykonywania przez właściciela, jego dzieci lub rodziców pracy zawodowej stanowiącej główne źródło ich utrzymania - do 140 m².

2. Ograniczenia powierzchni, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do domu obejmującego jeden samodzielny lokal mieszkalny lub nie więcej niż 6 izb.

3. Jeżeli dom jednorodzinny obejmuje również lokal użytkowy, lokalu tego nie bierze się pod uwagę przy ustalaniu powierzchni użytkowej domu oraz liczby izb.

4. W razie zaprzestania wykonywania pracy zawodowej w mieszkaniu lub przeniesienia własności domu jednorodzinnego o powierzchni większej niż 110 m², lecz nie przekraczającej 140 m², na osobę, która nie wykorzystuje części mieszkania do wykonywania pracy zawodowej - dom ten nie traci charakteru domu jednorodzinnego.

§ 2. Mały dom mieszkalny może obejmować 2 do 4 samodzielnych lokali mieszkalnych lub nie więcej niż 20 izb. Jeżeli w domu takim znajdują się również lokale użytkowe, nie bierze się ich pod uwagę przy ustalaniu powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych oraz liczby izb.

§  3.

1. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie może przekraczać wielkości określonej w § 1 ust. 1, chyba że lokal obejmuje nie więcej niż 6 izb.

2. Jeżeli w wyniku przebudowy lokalu w małym domu mieszkalnym nastąpi przekroczenie wielkości określonej w ust. 1, dom ten nie traci charakteru małego domu mieszkalnego.

3. Do lokali w małych domach mieszkalnych stosuje się odpowiednio przepis § 1 ust. 4.

§ 4. Powierzchnia użytkowa domu letniskowego nie może przekraczać 110 m².

§  5.

1. Do powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego wlicza się, z zastrzeżeniem § 1 ust. 3, powierzchnię pomieszczeń znajdujących się na kondygnacjach mieszkalnych i poddaszach użytkowych w rozumieniu przepisów techniczno-budowlanych, z wyłączeniem powierzchni ruchu. Za powierzchnię ruchu uważa się biegi, spoczniki i podesty klatek schodowych oraz galerie zewnętrzne.

2. Na poddaszach użytkowych oraz w domach wybudowanych przed dniem 1 stycznia 1981 r. do powierzchni użytkowej nie wlicza się pomieszczeń o wysokości poniżej 220 cm.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do domów letniskowych.

4. Przy ustalaniu powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości stosuje się, określające tę powierzchnię, przepisy w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe.

§  6.

1. Przepisów § 1 i 4 w zakresie dotyczącym wielkości powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego i letniskowego nie stosuje się do domów wybudowanych na podstawie pozwoleń na budowę wydanych po dniu 1 września 1980 r. Dopuszczalną wielkość tych domów oraz małych domów mieszkalnych określa się w powierzchni całkowitej.

2. Powierzchnia całkowita domów, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać:

1) domu jednorodzinnego - 220 m², a jeżeli stanowi własność rolnika albo część mieszkania jest wykorzystywana przez właściciela, jego dzieci lub rodziców do wykonywania pracy zawodowej stanowiącej główne źródło ich utrzymania - 270 m²,

2) małego domu mieszkalnego obejmującego dwa lokale - 400 m², trzy lokale - 550 m², cztery lokale 700 m², więcej niż cztery lokale - 800 m²,

3) domu letniskowego - 110 m².

3. Do powierzchni całkowitej domu jednorodzinnego nie przekraczającej 220 m² oraz do powierzchni całkowitej małego domu mieszkalnego nie wlicza się powierzchni lokali użytkowych.

§  7.

1. Powierzchnia całkowita domu mieszkalno-pensjonatowego powinna odpowiadać, w zależności od liczby miejsc noclegowych, wymaganiom określonym w przepisach o prowadzeniu pensjonatu.

2. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego zajmowanego przez właściciela domu mieszkalno-pensjonatowego w takim domu nie może przekraczać 110 m².

§ 8. Powierzchnię całkowitą domów, o których mowa w § 6 i 7, stanowi powierzchnia wszystkich kondygnacji, w tym także kondygnacji podziemnych, mierzona po obrysie zewnętrznym ścian. Do powierzchni całkowitej zalicza się również:

1) powierzchnię galerii i loggii oraz

2) powierzchnię poddaszy lub ich części, a także pomieszczeń na poddaszach o wysokości mierzonej w świetle konstrukcji dachu lub stropu równej i większej niż 1,90 m.