Rozdział 1 - TOWARZYSTWA SPRAWOZDAWCZE. - Wykonanie dekretu z dnia 5 lutego 1919, Dz. Pr. Nr 12 poz. 136, w przedmiocie wprowadzenia podatku od zysków wojennych.
Dz. Praw P. Pol.1919.46.320
Akt utracił mocI.
TOWARZYSTWA SPRAWOZDAWCZE.
TOWARZYSTWA SPRAWOZDAWCZE.
Za operacyjne lata wojenne uważa się te, które wchodzą w całości lub częściowo w czasokres od 1 sierpnia 1914 do końca roku 1918.
Jeżeli zatem operacyjny rok rozpoczyna się np. a) 1 stycznia, b) 1 czerwca, c) 1 października, to za operacyjne lata wojenne uważa się w wypadku ad a) lata kalendarzowe 1914 do włącznie 1918, w wypadku ad b) kończące się z dniem 31 maja lata operacyjne 1914/1915 do włącznie 1918/1919, w wypadku zaś ad c) kończące się z dniem 30 września lata operacyjne 1913/1914 do włącznie 1918/1919.
Przy towarzystwach sprawozdawczych, których pierwszy operacyjny rok wojenny kończy się przed dniem 31 grudnia 1914, należy przypadający od nadwyżki zysku ostatniego operacyjnego roku wojennego podatek wymierzyć tylko w tej kwocie, jaka przewyższa podatek, wymierzony od nadwyżki zysku pierwszego operacyjnego roku wojennego.
Ten przepis ma zastosowanie tylko w tych wypadkach, w których ostatni operacyjny rok wojenny kończy się dopiero po dniu 1 sierpnia 1919.
Jeżeli zaś towarzystwo sprawozdawcze, mające swoją siedzibę na obszarze obowiązywania dekretu, nie było jeszcze przed dniem 1 sierpnia 1914 w ruchu przez cały rok operacyjny, lub też wogóle powstało dopiero w czasie wojennym, za normalny zysk uważa się 6% od kapitału zakładowego, według stanu tegoż z początkiem pierwszego roku operacyjnego (art. 6).
W tym samym wypadku przy towarzystwach sprawozdawczych, mających swoją siedzibą poza obszarem obowiązywania dekretu, za podległą podatkowi nadwyżkę zysku uważa się osiągnięty tylko z tutejszych źródeł (art. 2 b) czysty zysk, o ile on przekracza 10.000 M., względnie 15.000 K. (art. 6 ustęp drugi).
Jeżeli przeto ze sprawozdań rocznych i bilansów okaże się, że w operacyjnych latach pokojowych nie było żadnego przeciętnego czystego zysku, lub też że przeciętny czysty zysk w tych latach wynosił mniej niż 6% od kapitału zakładowego, należy przyjąć, jako normalny czysty zysk operacyjnych lat pokojowych, 6% od kapitału zakładowego ostatniego operacyjnego roku pokojowego (art. 4).
Jeżeli z pewnego przedsiębiorstwa, prowadzonego przez towarzystwo sprawozdawcze, okaże się w jednym z operacyjnych lat wojennych strata, należy ją potrącić od czystego zysku, osiągniętego z tego samego przedsiębiorstwa w innych operacyjnych latach wojennych, a mianowicie stratę z pierwszego roku wojennego najpierw od czystego zysku bezpośrednio następującego roku wojennego, zaś stratę z późniejszych lat wojennych najpierw od czystego zysku z bezpośrednio poprzednich lat wojennych, a gdyby pozostała jeszcze do potrącenia dalsza część straty, - od czystego zysku z bezpośrednio następujących lat wojennych (art. 19).
O ile przy tem obliczeniu są miarodajne zyski z operacyjnych lat wojennych lub pokojowych, które obejmują krótszy lub dłuższy czasokres jak 12 miesięcy, należy zyski te celem ustalenia podległej podatkowi nadwyżki obliczyć proporcjonalnie na jeden rok.
Przy operacyjnych latach wojennych, które trwały krócej lub dłużej jak 12 miesięcy, należy od proporcjonalnie na jeden rok w myśl poprzedniego ustępu obliczonej nadwyżki zysku przypadający podatek obliczyć w stosunku do rzeczywistego trwania operacyjnego roku wojennego i wymierzyć podatek w odpowiednio niższej lub wyższej kwocie.
W ten sam sposób postąpić należy przy wymiarze podatku za ten operacyjny rok wojenny, w ciągu którego towarzystwo sprawozdawcze dopiero powstało lub też obowiązek podatkowy ustał z powodu zaniechania przedsiębiorstwa lub przeniesienia go na inną osobę (art. 18).
Wysokość kapitału zakładowego z operacyjnych lat wojennych i pokojowych ustala się w myśl postanowień art. 463, 464 i 465 rosyj. ustawy o podatkach bezpośrednich (art. 5).
Gdyby zatem tylko część zysku na powyższe cele była obrócona, należy pozostałą resztę zysku opodatkować.
Obrócenie zysku względnie części tegoż na wymienione wyżej cele ma być przez podatnika wiarogodnie udowodnione.
Jeżeli nadwyżka zysku przekracza wymienioną w art. 10 p. 3 dekretu sumę 10.000 M. względnie 15.000 K., wówczas podlega podatkowi cała nadwyżka zysku, a nie tylko ta jej część, która tę granicę przekracza (art. 10, p. 3).
W danym razie wymierza się podatek tylko w tej niższej kwocie
Przykład.
Towarzystwo sprawozdawcze osiągnęło przy kapitale zakładowym 200.000 M. w jednym z operacyjnych lat wojennych nadwyżkę zysku podległą podatkowi w kwocie 65.000 M.
Od tej nadwyżki zysku przypada podatek według stawki podatkowej, zawartej w art. 20 dekretu:
| od | 20.000 | M. | - | 10% | t. j. | 2.000 | M. |
| " | 10.000 | M. | - | 20% | " | 2.000 | M. |
| " | 10.000 | M. | - | 30% | " | 3.000 | M. |
| " | 10.000 | M. | - | 40% | " | 4.000 | M. |
| " | 10.000 | M. | - | 50% | " | 5.000 | M. |
| " | 5.000 | M. | - | 60% | " | 3.000 | M. |
| Razem | 65.000 | M. | 19.000 | M. |
Ponieważ od tej samej nadwyżki zysku przypadałby podatek według stawki podatkowej, zawartej w art. 21 dekretu dla towarzystw sprawozdawczych, mających swoją siedzibę poza obszarem obowiązywania dekretu, tylko w kwocie 16.750 M. a mianowicie:
| od | 10.000 | M. | - | 10% | t. j. | 1.000 | M. |
| " | 10.000 | M. | - | 15% | " | 1.500 | M. |
| " | 20.000 | M. | - | 25% | " | 5.000 | M. |
| " | 20.000 | M. | - | 35% | " | 7.000 | M. |
| " | 5.000 | M. | - | 45% | " | 2.250 | M. |
| Razem | 65.000 | M. | 16.750 | M. |
należy zatem w tym wypadku wymierzyć podatek zamiast w kwocie 19.000 M. tylko 16.750 M.
Przy obliczaniu stawki podatkowej należy również zważać na to, aby z podległej podatkowi nadwyżki zysku po potrąceniu stawki podatkowej nie pozostało mniej niż 10.000 M. względnie 15.000 K. (art. 23).
W danym razie należy jako podatek od zysków wojennych wymierzyć tylko tę kwotę, jaka przekracza 10.000 M. względnie 15.000 K.
Organa wymiarowe i postępowanie.
Prace przygotowawcze zaś, a w szczególności wszelkie czynności połączone z zebraniem materjału, potrzebnego do wymiaru podatku, jako też doręczenie nakazów płatniczych podatnikom oraz pobór i ściąganie podatku, ma uskutecznić ta władza skarbowa I instancji, w której okręgu towarzystwo sprawozdawcze ma swoją główną siedzibę.
Po upływie terminu, wyznaczonego w publicznem obwieszczeniu, każda władza skarbowa I instancji ma wezwać indywidualnie według wzoru 5 wszystkie te towarzystwa sprawozdawcze, mające swoją siedzibę w jej okręgu, które jeszcze nie uczyniły zadość powyższemu obowiązkowi, aby w terminie ośmiodniowym pod zagrożeniem przewidzianej w art. 52 dekretu grzywny, którą cyfrowo oznaczyć należy, przedłożyły sprawozdania roczne i bilanse za wymienione wyżej lata operacyjne.
W razie bezskutecznego upływu powyższego terminu, należy nałożyć na opieszałe towarzystwo zagrożoną grzywnę, a zarazem wezwać je ponownie do przedłożenia rocznych sprawozdań i bilansów pod zagrożeniem grzywny w wyższej kwocie.
Wspomniane wyżej grzywny można, w razie niezastosowania się do wezwania, nałożyć także kilkakrotnie (art. 52 dekretu).
Te czynności przygotowawcze odnośnie do towarzystw sprawozdawczych, mających swoją siedzibę na obszarze st. m. Warszawy, należą do Zarządu skarbowego st. m. Warszawy.
Rejestr wymiaru ma obejmować wymiary podatku dla wszystkich podlegających podatkowi towarzystw sprawozdawczych z całego okręgu odnośnej władzy skarbowej I instancji.
Odpisy rejestrów wymiaru podatku razem z odpowiedniemi nakazami płatniczemi Zarząd skarbowy st. m. Warszawy ma przesłać właściwym władzom skarbowym I instancji, które zarządzą bezzwłocznie doręczenie tych nakazów płatniczych podatnikom za potwierdzeniem odbioru, zaś rejestr wymiaru, który jest zarazem rejestrem poboru tego podatku, udzielą odpowiednim kasom skarbowym.
Władze skarbowe I instancji, w których okręgu znajduje się dwie lub więcej kas skarbowych, mają rejestr wymiaru i poboru podatku rozdzielić między poszczególne kasy skarbowe, sporządzając dla każdej z nich odrębny odpis odpowiednich pozycji rejestru.
Ponieważ termin płatności podatku od zysków wojennych liczy się od dnia doręczenia nakazu płatniczego (art. 44), władze skarbowe I instancji mają bezzwłocznie po doręczeniu nakazów płatniczych podatnikom przesiać dowody doręczeń kasom skarbowym, celem zanotowania w odnośnej rubryce rejestru wymiaru i poboru podatku dat doręczenia nakazów płatniczych.
Zapadłe półroczne raty podatku, - z których pierwsza płatna jest w 30 dni po doręczeniu nakazu płatniczego, zaś druga i trzecia rata w pół roku po terminie zapłaty raty poprzedniej, - o ile nie zostały zapłacone w ciągu 14 dni po terminie płatności, będą ściągnięte wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1% miesięcznie, przyczem stosować należy przepisy o ściąganiu należności skarbowych (art. 44).
Złożone odwołania mają władze skarbowe I instancji, dołączając odnośne dowody doręczenia nakazu płatniczego i odpis odpowiedniej pozycji rejestru wymiaru, przesłać bezzwłocznie Zarządowi skarbowemu st. m. Warszawy, który ma je razem z aktami wymiarowemi przedłożyć do rozstrzygnięcia Ministerstwu Skarbu.