Rozdział 5 - ZABEZPIECZENIE PODATKU. - Wykonanie dekretu z dnia 5 lutego 1919, Dz. Pr. Nr 12 poz. 136, w przedmiocie wprowadzenia podatku od zysków wojennych.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.46.320

Akt utracił moc

Wersja od: 23 czerwca 1920 r.

V.

ZABEZPIECZENIE PODATKU.

§ 84. Zabezpieczenia podatku od zysków wojennych należy zażądać w wypadkach:

1) jeżeli dojdzie do wiadomości władzy, że podatnik zamierza wydalić się na stały pobyt poza obszar obowiązywania dekretu;

2) jeżeli podatnik majątek swój marnotrawi lub go rozdarowuje w kwotach, w stosunku do jego majątku nieodpowiednio wielkich;

3) jeżeli podatnik osiągnął swój dochód bez użycia znaczniejszych środków obrotowych, co ma szczególnie miejsce przy wykonywaniu pośrednictwa przy wszelkiego rodzaju interesach, albo jeżeli z zachowania się podatnika wnosić należy, że on cały swój dochód zużywa lub swój majątek, który może służyć na zapłacenia podatku, przenosi na inne osoby, zaś ze stosunków pokrewieństwa lub innych stosunków tych osób do podatnika wnosić można, że te osoby zawierają tylko pozorne umowy;

4) jeżeli towarzystwo sprawozdawcze przypadające za lata wojenne dywidendy, tantjemy i wszelkie inne zyski rozdziela i wypłaca, a nie zarezerwowało kwoty odpowiadającej wysokości wymierzyć się mającego podatku, lub jeżeli majątek swój w jakikolwiek sposób usuwa w tym celu, aby wymiar i ściągnięcie podatku utrudnić lub uniemożliwić.

§ 85. Kwota zabezpieczenia winna ile możności odpowiadać przypuszczalnej wysokości wymierzyć się mającego podatku od zysków wojennych.

Jeżeli władza skarbowa posiada materjał, na podstawie którego może cyfrowo ustalić zysk względnie dochód, podległy opodatkowaniu, lub jeżeli materjał ten z łatwością zebrać może, ma na podstawie tegoż ustalić kwotę podatku zabezpieczyć się mającą.

Jeżeli cyfrowe ustalenie podległego podatkowi zysku względnie dochodu, celem obliczenia wysokości zabezpieczyć się mającej kwoty podatku, jest na razie z jakiegokolwiek powodu niemożliwe, oszacuje władza skarbowa nadwyżkę zysku względnie dochodu prowizorycznie, ewentualnie w przypuszczalnej wysokości przez przesłuchanie dwóch rzeczoznawców (art. 58).

§ 86. Zabezpieczenia podatku od zysków wojennych należy zażądać za pomocą "nakazu zabezpieczenia", mającego moc natychmiastowej wykonalności (art. 57).

Formularz tego nakazu należy sporządzić według wzoru 18. Nakaz zabezpieczenia należy doręczyć podatnikowi lub jego pełnomocnikowi, ustanowionemu do zastępowania interesów podatnika, za potwierdzeniem odbioru.

Jeżeli z okoliczności wynika, że ściągnięcie tylko pewnej części podatku nie jest zapewnione, należy zażądać zabezpieczenia tylko dla tej części podatku.

§ 87. Jeżeli podatnik zażądanego zabezpieczenia nie złoży natychmiast, lub jeżeli złożone zabezpieczenie nie wydaje się dostatecznem, władza skarbowa ma zarządzić w drodze administracyjnej względnie spowodować przez właściwy sąd zabezpieczenie kwoty wymierzyć się mającego podatku od zysków wojennych, aż do czasu zapłacenia podatku, na majątku ruchomym lub nieruchomym podatnika (art. 57).

§ 88. Zabezpieczenie podatku w drodze administracyjnej może być przeprowadzone za pomocą np. zajęcia ruchomości podatnika, czynszu dzierżawnego, komornego, przyczem stosować należy przepisy o egzekucji należności skarbowych.

§ 89. Jeżeli zabezpieczenie podatku ma nastąpić na nieruchomości lub wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie, władza skarbowa ma przeprowadzić je w drodze sądowej, a to w myśl postanowień art. 1612 i 1613 ustawy o postępowaniu cywilnem za pośrednictwem Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej polskiej, utworzonej dekretem Naczelnika Państwa z dnia 7 lutego 1919 r., Dz. Praw Nr. 14 poz. 181.

Jednakże aż do rozpoczęcia czynności Prokuratorji władze skarbowe I instancji mają na zasadzie art. 1612 i 1613 i załącznika do art. 1527 ustawy o post. cyw. oraz art. 14 i 25 przepisów przechodnich do tej ustawy, przeprowadzić zabezpieczenie podatku w drodze sądowej w zastępstwie Prokuratorji, a to w sposób niżej określony.

Władza skarbowa może żądać zabezpieczenia podatku od zysków wojennych albo sposobem hipotecznym, albo przez uzyskanie zakazu sprzedaży nieruchomości podatnika.

Jeżeli nieruchomość ma urządzoną hipotekę, albo gdy wierzytelność jest hipotecznie zabezpieczona, właściwym do złożenia wniosku władzy skarbowej na zabezpieczenie podatku sposobem hipotecznym jest ten urząd hipoteczny, w którego okręgu położona jest nieruchomość względnie ten urząd hipoteczny, w którym wierzytelność jest zabezpieczona hipotecznie.

Jeżeli nieruchomość nie ma urządzonej hipoteki, zabezpieczenie podatku uzyskanem być może przez zakaz sprzedaży nieruchomości, zaś właściwym sądem do złożenia odnośnego wniosku jest sąd okręgowy miejsca położenia nieruchomości.

Skoro władza skarbowa postanowiła zabezpieczyć podatek od zysków wojennych sposobem hipotecznym, ma decyzję swą ułożyć piśmiennie według wzoru 19, zmieniając go stosownie do danej sprawy, a jeżeli zabezpieczenie podatku ma być zarządzone sposobem zakazu pozbycia nieruchomości, ułożyć stosownie decyzję według wzoru 20.

Decyzję swą na zabezpieczenie podatku sposobem hipotecznym władza skarbowa ma złożyć we właściwym urzędzie hipotecznym przez swego urzędnika, zaopatrzonego w tym celu w upoważnienie, które ułożyć należy stosownie do okoliczności według wzoru 21. Urzędnik ten ma osobiście złożyć w Urzędzie hipotecznym decyzję swej władzy, zaopatrzoną podpisem i pieczęcią urzędową, i dołączyć do niej upoważnienie władzy skarbowej.

W celu uzyskania zabezpieczenia podatku przez zakaz sprzedaży nieruchomości podatnika władza skarbowa I instancji ma przesłać do właściwego sądu okręgowego wniosek, ułożony według wzoru 22, dołączając do wniosku decyzję ułożoną według wzoru 20, zaopatrzoną podpisem i pieczęcią urzędową.

§ 90. Ponieważ do wymiaru podatku od zysków wojennych dla wszystkich towarzystw sprawozdawczych bez względu na siedzibę towarzystwa powołany jest w myśl § 11 niniejszego rozporządzenia Zarząd skarbowy st. m. Warszawy, przeto w razie potrzeby zabezpieczenia ściągnięcia tego podatku obliczenie nadwyżki zysku przypuszczalnie temu podatkowi podlegającej, jako też sporządzenie nakazu zabezpieczenia według wzoru 18 należy do tego Zarządu.

Skoro władza skarbowa I instancji uzna, że w pewnym wypadku zachodzą warunki żądania zabezpieczenia podatku od towarzystwa sprawozdawczego, ma natychmiast z podaniem powodów donieść o tem Zarządowi skarbowemu st. m. Warszawy, dołączając znajdujące się w aktach sprawozdania roczne i bilanse tego towarzystwa.

Zarząd skarbowy st. m. Warszawy ma sporządzić nakaz zabezpieczenia według wzoru 18 i przesłać go odnośnej władzy skarbowej I instancji celem dalszego przeprowadzenia zabezpieczenia w myśl powyższych postanowień.

§ 91. Wniesienie sprzeciwu do Ministerstwa Skarbu przeciwko zarządzonemu zabezpieczeniu lub przeciw wnioskowi władzy skarbowej na sądowe zabezpieczenie podatku nie ma skutku odraczającego (art. 60).

§ 92. Odpowiedzialność za podatek od zysków wojennych ciąży w pierwszym rzędzie na osobie, której wymierzony został.

Jeżeli jednak osoba, podlegająca obowiązkowi podatkowemu, przed uskutecznieniem dla niej wymiaru podatku przeniesie przedsiębiorstwo lub inne źródło dochodu na inną osobę fizyczną lub prawną, wówczas na nowonabywcy ciąży odpowiedzialność za podatek od zysków wojennych, wymierzyć się mający poprzednikowi, tylko wtedy, jeżeli przez to przeniesienie ściągnięcie od poprzednika wymierzonego podatku od zysków wojennych okaże się niemożliwe (art. 63) i to tylko do wysokości wartości przeniesionego przydsiębiorstwa lub innego źródła dochodu.

§ 93. Warunkiem karygodności przekroczenia, określonego w art. 65 ust. 1 dekretu, jest stwierdzenie, że jedna z osób, w art. 64 dekretu wymienionych, działała świadomie i z zamiarem (podmiotowa istota czynu) uniemożliwienia lub utrudnienia ściągnięcia podatku (przedmiotowa istota czynu).

Jeżeli mimo świadomości nie ma zamiaru - wtedy zachodzi naruszenie karane w myśl art. 65 ust. 2 dekretu.

Do postępowania karnego z powodu czynów określonych w art. 65 dekretu należy stosować analogiczne postanowienia działu IV niniejszego rozporządzenia.

Warszawa, dnia 12 maja 1919 r.

Sprostowanie.

Do rozporządzenia Ministra Skarbu w wykonaniu dekretu z dnia 5 lutego 1919 r. w przedmiocie wprowadzenia podatku od zysków wojennych (Dziennik Praw № 46, poz. 320) wkradły się następujące błędy drukarskie:

w § 2, wiersz 10, po wyrazie "późniejszego" - winno być "dodatkowego";

w § 28 (str. 542, wiersz 27 od góry) zamiast "znajdujących się" winno być "wykonywanych";

w § 34, wiersz 1, zamiast "pochodu" - winno być "dochodu";

w § 34 (str. 544, wiersz 2 od dołu), zamiast "poodu" - winno być "powodu";

w § 34 (str. 544, wiersz 1 od dołu), zamiast "wsobę" - winno być "osobę";

w § 65 (str. 555, wiersz 5 od góry), zamiast "od władzy" - winno być "do władzy".