§ 20. - Wykonanie dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o opłacie skarbowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.59.469

Akt utracił moc

Wersja od: 13 lutego 1952 r.

§ 20. 6

1. Osoba, której udzielono zezwolenia, powinna prowadzić "rejestr opłat skarbowych uiszczanych bezpośrednio" według wzoru, który ustali właściwa władza podatkowa udzielająca zezwolenia.

2. Na każdym egzemplarzu pisma, od którego opłata skarbowa powinna być uiszczona bezpośrednio, osoba, która uzyskała zezwolenie na bezpośrednie uiszczanie, umieści zaświadczenie o uiszczeniu opłaty skarbowej w następującym brzmieniu: "Opłatę skarbową zł ..... uiścił (uiściła) bezpośrednio ..... (imię i nazwisko lub firma) w ..... (miejscowość) pod poz. ..... rejestru z roku 19... w dniu ......".

3. Władza udzielająca zezwolenia może zwolnić od prowadzenia rejestru pod warunkiem utworzenia w jednej z ksiąg, prowadzonych przez osobę otrzymującą zezwolenie, rubryki przeznaczonej do uwidocznienia opłaty skarbowej. W takim przypadku na pismach, od których opłatę skarbową powinno się uiścić bezpośrednio, wymienia się - zamiast pozycji rejestru - odpowiednie oznaczenie, umożliwiające odszukanie odnośnej księgi, jej stronicy i pozycji.

4. Osoba prowadząca rejestr powinna bieżąco wpisywać do rejestru każde pismo, od którego opłata skarbowa ma być uiszczona bezpośrednio.

5. Kwoty opłat skarbowych od pism, zapisanych do rejestru w danym miesiącu, należy podsumować, a sumę łączną wnieść do kasy właściwego urzędu skarbowego w ciągu 10 dni po upływie miesiąca, w którym pismo zostało wpisane do rejestru, przy dołączeniu deklaracji według przepisanego wzoru.

Do art. 7 i 8.

⁶ Z dniem 1 października 1951 r. § 20 traci moc w zakresie uregulowanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 7 września 1951 r. w sprawie wykonania dekretu o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U.51.50.362), zgodnie z § 72 ust. 1 pkt 9 powołanego rozporządzenia.