Rozdział 7 - Małżeństwa oficerów. Do art. 52 § 2 . - Wykonanie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 marca 1937 r. o służbie wojskowej oficerów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.13.95

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1938 r.

Rozdział  VII.

Małżeństwa oficerów.

Do art. 52 § 2.

§  37.

(1) Do otrzymania zezwolenia na zawarcie małżeństwa wymagane są następujące warunki:

a) posiadanie co najmniej stopnia kapitana marynarki;

b) nieposzlakowana opinia narzeczonej;

c) poziom umysłowy i towarzyski narzeczonej odpowiadający stanowisku żony oficera.

(2) Porucznicy marynarki mogą otrzymać zezwolenie na zawarcie małżeństwa, jeżeli poza warunkami wymienionymi w ust. (1) lit. b) i c) zostanie złożona suma pieniężna, wynosząca różnicę między rocznym uposażeniem porucznika marynarki a kapitana marynarki utrzymujących rodzinę, pomnożoną przez współczynnik określony przez Ministra Spraw Wojskowych na wniosek Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej. Z sumy tej będzie wypłacane uzupełnienie uposażenia do stopnia kapitana marynarki.

(3) Po mianowaniu porucznika marynarki kapitanem marynarki lub rozwiązaniu z nim stosunku służbowego pozostałą kwotę zwraca się osobie, która ją złożyła albo jej prawnym następcom.

§  38.

(1) Zezwoleń na zawarcie małżeństwa oficerom w służbie czynnej udzielają:

1) oficerom pełniącym Służbę w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych i w Sztabie Głównym oraz w instytucjach podległych - Generalny Inspektor Sił Zbrojnych;

2) pozostałym admirałom, oficerom sztabowym i starszym oraz porucznikom marynarki określonym w § 37 ust. (2):

a) w czasie pokoju i w czasie wojny na obszarze nie objętym stanem wojennym - Szef Kierownictwa Marynarki Wojennej,

b) w czasie wojny na obszarze objętym stanem wojennym - przełożony o uprawnieniach co najmniej Dowódcy Floty.

(2) Zezwoleń na zawarcie małżeństwa admirałom, oficerom sztabowym i starszym służby stałej w stanie nieczynnym udziela Szef Kierownictwa Marynarki Wojennej.

(3) Decyzja przełożonego uprawnionego do udzielania zezwoleń na zawarcie małżeństwa jest ostateczna.

§  39.

(1) Prośby o zezwolenie na zawarcie małżeństwa oficerowie w służbie czynnej wnoszą drogą służbową do Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej, zaś oficerowie służby stałej w stanie nieczynnym - do Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej przez najbliższego komendanta garnizonu.

(2) W prośbie należy wyszczególnić:

a) nazwisko i imiona rodziców bądź opiekunów narzeczonej, ich zajęcie oraz miejsce zamieszkania;

b) wykształcenie i ewentualne zajęcie narzeczonej.

(3) Do prośby należy dołączyć:

a) metryki urodzenia obojga narzeczonych;

b) akty zejścia (śmierci) poprzedniej żony lub męża, jeżeli narzeczony lub narzeczona jest wdowcem lub wdową;

c) dokument stwierdzający unieważnienie małżeństwa lub uzyskanie rozwodu, jeżeli poprzedni związek małżeński jednego lub obojga narzeczonych został unieważniony lub nastąpił rozwód;

d) deklarację stwierdzającą możność złożenia kwoty wymienionej w § 37 ust. (2), jeżeli petent jest porucznikiem marynarki.

§  40.

(1) Dowódca Floty, Dowódca Flotylli Rzecznej i Komendant Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej (równorzędnej) po otrzymaniu prośby o zezwolenie na zawarcie małżeństwa:

a) ogłasza niezwłocznie jej treść na odprawie podległym oficerom, żądając zgłoszenia ewentualnych zastrzeżeń przeciw projektowanemu małżeństwu;

b) w terminie trzech miesięcy od otrzymania prośby bada przy użyciu w razie potrzeby odpowiednich organów wojskowych lub, gdy się tego nie da uniknąć, cywilnych, czy zachodzą warunki do udzielenia zezwolenia.

(2) Po upływie terminu określonego w ust. (1) przełożony wymienionej w powyższym ustępie formacji (równorzędny) składa raport przełożonemu uprawnionemu do udzielenia zezwolenia na zawarcie małżeństwa z wnioskiem przychylnym lub odmownym, zależnie od wyniku przeprowadzonych badań, przy czym wniosek powinien być należycie uzasadniony.

(3) Z prośbą oficera służby stałej w stanie nieczynnym postępuje w podobny sposób komendant garnizonu, przy czym w toku badań powinien zażądać od dowódcy wymienionej w ust. (1) formacji (równorzędnego), w której oficer pełnił ostatnio służbę, opinii podległych temu dowódcy oficerów co do zamierzonego małżeństwa.

(4) Jeżeli przełożony wymieniony w ust. (1) (równorzędny) uważa, że zachodzi przypadek nie cierpiący zwłoki, może prośbę oficera przedstawić przełożonemu uprawnionemu do udzielenia zezwolenia przed upływem terminu określonego w ust. (1).

(5) Przepisów paragrafu niniejszego nie stosuje się do próśb wnoszonych przez admirałów.

§  41.

(1) Zezwolenia na zawarcie małżeństwa wydaje się na piśmie (wzór jak załącznik Nr 4).

(2) Porucznikom marynarki zezwolenie na zawarcie małżeństwa wydaje się dopiero po wpłaceniu sumy pieniężnej określonej w § 37 ust. (2).

(3) Po załatwieniu prośby o zezwolenie na zawarcie małżeństwa należy zwrócić oficerowi przedstawione dokumenty.

§  42.

(1) Zezwolenie na zawarcie małżeństwa traci swą moc, jeżeli małżeństwa nie zawarto w przeciągu roku od dnia wystawienia zezwolenia.

(2) Zezwolenie powinno zawierać określenie terminu ważności.

§ 43. O zawarciu małżeństwa powinien oficer złożyć pisemny meldunek z dołączeniem odpisu aktu ślubu w ciągu czternastu dni od dnia ślubu.

Do art. 53.

§ 44. Przeniesienie w stan spoczynku, do rezerwy lub pospolitego ruszenia na podstawie art. 53 zarządza Minister Spraw Wojskowych.