Rozdział 2 - Tytuły i stopnie oficerów oraz prawa i obowiązki oficerów kontraktowych. Do art. 7 § 2 . - Wykonanie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 marca 1937 r. o służbie wojskowej oficerów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.13.95

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1938 r.

Rozdział  II.

Tytuły i stopnie oficerów oraz prawa i obowiązki oficerów kontraktowych.

Do art. 7 § 2.

§  3.

(1) Pełnym tytułem oficera jest jego stopień wojskowy z oznaczeniem stopnia naukowego; ponadto w grupach oficerów zdrowia i administracji korpusu oficerów służb marynarki wojennej dodaje się w tytule określenie specjalności.

(2) Oficerowie dyplomowani do stopnia komandora włącznie używają w tytule wyrazu "dyplomowany" bezpośrednio po określeniu stopnia.

(3) Stopień naukowy umieszcza się bezpośrednio przed nazwiskiem.

(4) Szczegółowe brzmienie i skróty tytułów podaje załącznik Nr 1.

Do art. 9.

§  4.

(1) Oficerowie stanu spoczynku oraz oficerowie i podchorążowie rezerwy przy mianowaniu oficerami służby stałej otrzymują datę mianowania nie wcześniejszą niż dzień zgłoszenia się do służby czynnej.

(2) Mianowania na wszystkie stopnie ogłasza się w "Dzienniku Personalnym" Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Do art. 10.

§  5.

(1) Kolejność w starszeństwie absolwentów Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej, kształcącej na oficerów służby stałej, określa się na podstawie wyników pracy w Szkole, na okrętach szkolnych i innych zaokrętowań na okrętach Rzeczypospolitej Polskiej oraz praktyki, przewidzianych w programie wyszkolenia Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej.

(2) Kolejność w starszeństwie podporuczników marynarki rezerwy korpusów osobowych oficerów broni i w grupie administracji korpusu oficerów służb marynarki wojennej określa się na podstawie wyników, osiągniętych na kursach podchorążych marynarki rezerwy, na praktyce i podczas ćwiczeń rezerwy.

§  6.

(1) Kolejność w starszeństwie przy mianowaniu oficerów na wyższy stopień określa się według starszeństwa poprzednio posiadanego, poczynając od najstarszego datą i kolejnością.

(2) Z bardzo ważnych względów służbowych kolejność w starszeństwie przy mianowaniu na wyższy stopień można określić inaczej.

(3) Oficer rezerwy mianowany oficerem służby stałej może otrzymać datę starszeństwa wcześniejszą od daty zgłoszenia się do służby czynnej, nie wcześniejszą jednak od daty starszeństwa, którą miał jako oficer rezerwy, a kolejność w starszeństwie - zależnie od wyników praktyki.

§  7.

(1) W razie przeniesienia oficera służby stałej lub oficera rezerwy z jednego korpusu osobowego do drugiego lub z grupy do grupy albo z wojska do marynarki wojennej, oficer zatrzymuje posiadane starszeństwo, a kolejność w starszeństwie otrzymuje taką, jaka by odpowiadała jego poprzedniemu zaszeregowaniu.

(2) Oficer służby stałej przeniesiony do rezerwy zatrzymuje posiadane starszeństwo a kolejność w starszeństwie otrzymuje w myśl ust. (1).

(3) Oficer stanu spoczynku powołany do służby czynnej jako oficer służby stałej zatrzymuje posiadane starszeństwo, kolejność w starszeństwie zaś otrzymuje taką, jaka by odpowiadała w czasie powołania do służby jego poprzedniemu zaszeregowaniu.

§  8.

(1) Przy mianowaniu oficerem służby stałej i rezerwy mianowany otrzymuje patent (wzór jak załącznik Nr 2).

(2) Przy mianowaniu oficera na każdy następny stopień mianowany otrzymuje zarządzenie o mianowaniu (wzór jak załącznik Nr 3).

Do art. 13 § 1 i 3.

§  9.

(1) Stanowiskiem wymaganym do mianowania na wyższy stopień w myśl art. 13 § 1 jest tylko stanowisko, na które oficer został wyznaczony przez Ministra Spraw Wojskowych lub Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej.

(2) Mianowanie na wyższy stopień na podstawie art. 13 § 1 następuje najpóźniej z dniem pierwszym tego miesiąca, w którym oficer zostaje przeniesiony w stan spoczynku.

(3) Dodatkowe warunki mianowania na wyższy stopień oficerów przenoszonych w stan spoczynku a objętych art. 13 § 3 określają corocznie wytyczne o mianowaniach.

Do art. 14 § 3 i 4.

§ 10. Wyższymi szkołami wojskowymi są:

a) dla oficerów korpusu morskiego - wyższa wojenno-morska szkoła w kraju lub za granicą,

b) dla oficerów korpusu morskiego i korpusu morskich oficerów technicznych, nie przeznaczonych do służby na okrętach morskich - Wyższa Szkoła Lotnicza i Wyższa Szkoła Inżynierii lub inna, uznana za równorzędną.

§  11.

(1) Stanowiskami liniowymi dającymi podstawę do mianowania kapitanem marynarki są stanowiska: oficerów wachtowych, oficerów-specjalistów, oficerów-mechaników i zastępców dowódców na okrętach morskich i statkach rzecznych oraz oficerów flagowych zespołów okrętów morskich i rzecznych, tudzież dowódców plutonów, oficerów bateryj, młodszych oficerów pilotów i oficerów obserwatorów formacyj i oddziałów lądowych oraz lotnictwa morskiego, a ponadto dowódców pododdziałów, oficerów kursowych i oficerów-instruktorów w szkolnictwie oraz stanowiska oficerów-instruktorów w wojskowych ośrodkach przysposobienia morskiego (równorzędnych).

(2) Przepis ust. (1) nie dotyczy poruczników marynarki na stanowiskach dowódców plutonów i pododdziałów gospodarczych.

Do art. 18 § 2.

§  12.

(1) Oficerami kontraktowymi mogą być obywatele państwa polskiego oraz obywatele państw obcych.

(2) Jako oficerowie kontraktowi mogą być przyjmowani również oficerowie stanu spoczynku, rezerwy, na czas wojny i w stopniach honorowych.

(3) Oficerowie kontraktowi pełnią służbę na podstawie umowy, zawartej w myśl obowiązujących w tej mierze przepisów, regulującej równocześnie sprawę uposażenia.

(4) Oficerów kontraktowych można wyznaczać na stanowiska objęte składami osobowymi oficerów służby stałej, można też powierzać im funkcje poza składami osobowymi.

(5) Do oficerów kontraktowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 7, 8, 48-51 i 54-63.

§ 13. Nadanie oficerowi kontraktowemu wyższego stopnia może nastąpić jedynie na podstawie nowej umowy.

§ 14. Stosunek służbowy oraz wzajemny stosunek pod względem starszeństwa oficerów kontraktowych do oficerów służby stałej regulują rozkazy Ministra Spraw Wojskowych i Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej.

Do art. 19 § 2.

§  15.

(1) Wdrożenie przeciw oficerowi postępowania karno-sądowego lub honorowego nie połączonego z tymczasowym aresztowaniem lub z zawieszeniem w czynnościach służbowych nie wstrzymuje przedstawienia wniosku o mianowanie.

(2) Do wniosku o mianowanie należy dołączyć opinię prokuratora sądu admiralskiego lub przewodniczącego sądu honorowego, czy czyny, o których dokonanie jest oficer oskarżony, stanowią przypadki o mniejszym znaczeniu.

Do art. 20.

§ 16. O zawieszeniu postępowania karno-sądowego wdrożonego w przypadku określonym w art. 20 § 1 lit. c) melduje prokurator sądu admiralskiego Ministrowi Spraw Wojskowych przez Naczelnego Prokuratora Wojskowego.

§ 17. Przyczyny, uzasadniające w myśl art. 20 pozbawienie oficera stopnia i skreślenie go z ewidencji oficerów, ustają:

a) w przypadkach określonych w art. 20 § 1 lit. a) i b), jeżeli po uchyleniu prawomocnego wyroku, powodującego skutki w tym przepisie określone, zapadło nowe orzeczenie prawomocne nie skazujące na karę dodatkową na czci, bądź na karę pociągającą za sobą w myśl przepisów kodeksu karnego wojskowego wydalenie z marynarki wojennej albo z korpusu oficerskiego oraz jeżeli po przeprowadzeniu w tej sprawie postępowania honorowego nie orzeczono kary wykluczenia z korpusu oficerskiego;

b) w przypadku określonym w art. 20 § 1 lit. c), jeżeli w razie podjęcia postępowania karno-sądowego nastąpiło prawomocne ukończenie postępowania karnego nie połączone z orzeczeniem kary dodatkowej na czci oraz jeżeli po przeprowadzeniu w tej sprawie postępowania honorowego nie orzeczono kary wykluczenia z korpusu oficerskiego;

c) w przypadku określonym w art. 20 § 1 lit. d), jeżeli w razie zniesienia w drodze wznowienia postępowania honorowego orzeczenia, powodującego skutki w tym przepisie określone, nie orzeczono ponownie kary wykluczenia z korpusu oficerskiego.

§ 18. Pozbawienie oficera stopnia oraz odzyskanie stopnia utraconego przez oficera ogłasza się z podaniem podstawy w "Dzienniku Personalnym" Ministerstwa Spraw Wojskowych.