Rozdział 12 - Zasady mianowania oficerów. Do art. 73 . - Wykonanie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 marca 1937 r. o służbie wojskowej oficerów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.13.95

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1938 r.

Rozdział  XII.

Zasady mianowania oficerów.

Do art. 73.

§  75.

(1) Oficerem marynarki służby stałej na stanowiskach hydrotechników i specjalistów budowlanych w grupie oficerów technicznych oraz w grupie oficerów lekarzy korpusu służb marynarki wojennej można mianować w miarę potrzeby oficera rezerwy lub podchorążego marynarki rezerwy, jeżeli:

a) nie przekroczył 28 lat życia,

b) jest stanu wolnego,

c) posiada dyplom szkoły akademickiej, wymagany do służby na tych stanowiskach i w grupie oficerów-lekarzy,

d) ma odpowiednie kwalifikacje służbowe oraz

e) został uznany przez wojskowo-lekarską komisję rewizyjną za zdolnego do służby w tych grupach korpusu oficerów służb marynarki wojennej.

(2) Przepis ust. (1) ma również zastosowanie do oficerów i podchorążych rezerwy wojska, którzy mogą być przeniesieni do marynarki wojennej lub mianowani oficerami marynarki wojennej w grupie oficerów technicznych i w grupie oficerów-lekarzy korpusu służb marynarki wojennej.

§  76.

(1) Minister Spraw Wojskowych na wniosek Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej określa szkoły średnie i akademickie, dające podstawę do mianowania oficerami służby stałej.

(2) Szkołą kształcącą na oficerów służby stałej jest Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej.

Do art. 74.

§  77.

(1) Czas służby w danym stopniu liczy się od daty starszeństwa.

(2) Do służby w danym stopniu wlicza się:

a) czas tymczasowego aresztowania lub zawieszenia w czynnościach służbowych, jeżeli postępowanie z powodu czynu stanowiącego przyczynę aresztowania lub zawieszenia w czynnościach zostało zakończone bez wyroku sądowo-karnego skazującego;

b) czas pobytu w niewoli bądź zaginięcia na terenie działań wojennych, jeżeli dostanie się do niewoli lub zaginięcie zostało usprawiedliwione;

c) czas urlopów;

d) czas choroby i stanu nieczynnego do sześciu miesięcy, a jeżeli choroba pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową oraz jeżeli przeniesienie w stan nieczynny nastąpiło z powodu dostania się do niewoli lub zaginięcia na terenie działań wojennych - bez ograniczenia.

(3) Czas pozostawania w stanie nieczynnym ponad sześć miesięcy może być wliczony całkowicie lub częściowo do służby w danym stopniu, jeżeli przeniesienie w stan nieczynny nastąpiło dla pogłębienia wiedzy fachowej oficera albo z ważnych względów państwowych lub społecznych.

Do art. 75.

§  78.

(1) Mianowanie na stopień porucznika marynarki służby stałej i następne w korpusie oficerów morskich i w korpusie morskich oficerów technicznych, przeznaczonych do służby na okrętach morskich, może nastąpić, jeżeli dany oficer w okresie służby w stopniu posiadanym pełnił służbę na okrętach morskich w kampanii lub w morskich sztabach zaokrętowanych na okrętach w kampanii na stanowisku przewidzianym składami osobowymi dla jego korpusu osobowego w stopniu posiadanym lub wyższym przez następujące okresy czasu:

A) w korpusie oficerów morskich:

W stopniach	Zaokrętowanie w kamp. czynnej	W tym dowodzenia okrętem lub zesp.	Uwagi
kmdr-por.	16 mies.	16 mies.	*) z tego 3 mies. może być zastąpione przez służbę w charakterze z-cy dowódcy na k-torp., okręcie podwodn. lub większym okręcie morskim.
kmdr-ppor.	11 mies.	7 mies.
kpt. mar.	16 mies.	6 mies.*)
por. mar.	16 mies.	-
ppor. mar.	16 mies.	-

B) w korpusie morskich oficerów technicznych:

w	stopniu	kmdr-ppor.	- 11	miesięcy
"	"	kpt. mar.	- 11	"
"	"	por. mar.	- 13	"
"	"	ppor. mar.	- 13	"

zaokrętowania morskiego na okrętach w kampanii na stanowiskach technicznych.

(2) Do okresów wymienionych w ust. (1) zalicza się również służba w kampanii na okrętach morskich odbyta w poprzednim stopniu na stanowiskach, dla których składy osobowe przewidują co najmniej stopień posiadany przez oficera danego korpusu osobowego, o ile ta służba nie została zaliczona przy mianowaniu na stopień posiadany.

(3) Oficerom korpusu morskiego w stopniach porucznika marynarki i podporucznika marynarki, pełniącym służbę w lotnictwie morskim jako personel latający, Szef Kierownictwa Marynarki Wojennej może w wyjątkowych przypadkach zaliczyć 25% czasu służby w składzie personelu latającego na poczet czasokresu służby, określonego w ust. (1), lecz w ten sposób może być zaliczone nie więcej niż 50% tego czasokresu.

(4) Mianowanie na stopień porucznika marynarki i następne do stopnia komandora-porucznika włącznie w korpusie oficerów morskich i morskich oficerów technicznych, nie przeznaczonych do służby na okrętach morskich, może nastąpić, jeżeli dany oficer w okresie służby w stopniu posiadanym pełnił funkcje co najmniej przez dwa lata na stanowiskach liniowych, przewidzianych składami osobowymi dla stopnia posiadanego lub wyższego; listę tych stanowisk we Flotylli Rzecznej, lotnictwie morskim i artylerii nadbrzeżnej oraz w innych oddziałach lądowych marynarki wojennej ustali Szef Kierownictwa Marynarki Wojennej.

(5) Mianowanie na stopień porucznika marynarki służby stałej i następne w korpusie osobowym oficerów służb marynarki wojennej może nastąpić, jeżeli dany oficer w okresie służby w stopniu posiadanym pełnił funkcje na stanowisku przewidzianym składami osobowymi dla jego korpusu osobowego i jego grupy dla stopnia posiadanego lub wyższego co najmniej przez dwa lata dla mianowania na stopień porucznika marynarki i kapitana marynarki, a trzy lata dla stopni wyższych.

(6) Czas pełnienia służby na danym stanowisku liczy się od dnia rzeczywistego objęcia funkcji z tym stanowiskiem związanej.

(7) Do czasu pełnienia służby na danym stanowisku wlicza się:

a) czas trwania urlopu lub choroby, jeżeli nie przekraczają łącznie ośmiu tygodni w ciągu roku,

b) czas odbywania kary pozbawienia wolności do czterech tygodni,

c) czas zastępczego pełnienia funkcji, jeżeli wynosi co najmniej dwa miesiące.

(8) Przepisów ust. (7) lit. a) i b) nie stosuje się przy obliczaniu czasu zaokrętowania określonego w ust. (1) i (2).

§ 79. Mianowanie na stopień komandora-podporucznika może nastąpić, jeżeli oficer:

1) ma odpowiednie warunki zdrowotne, fizyczne i psychiczne wymagane w danym korpusie osobowym czy grupie; sposób badania stanu zdrowia zawierają przepisy sanitarne, a stopień sprawności fizycznej i psychicznej określa się na podstawie opinii przełożonych lub na zasadzie wyników pracy w czasie pobytu na kursach;

2) korpusu oficerów morskich, przeznaczonych do służby na okrętach morskich - złożył ponadto egzamin sprawdzający według programu ustalonego przez Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej.

Do art. 76.

§  80.

(1) Podporucznikiem marynarki rezerwy może być mianowany podchorąży marynarki rezerwy, który:

a) odbył co najmniej dwa zwyczajne ćwiczenia wojskowe,

b) uzyskał ocenę służbową kwalifikującą go do objęcia stanowiska oficerskiego.

(2) Sposób przedstawiania wniosków o mianowanie podporucznikami marynarki rezerwy określają osobne rozkazy.

(3) Minister Spraw Wojskowych na wniosek Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej określa szkoły akademickie krajowe lub zagraniczne, których ukończenie jest wymagane do pełnienia służby w korpusie morskich oficerów technicznych.

(4) Do mianowania na stopnie porucznika marynarki rezerwy i kapitana marynarki rezerwy wymagane jest posiadanie odpowiednich kwalifikacyj służbowych w posiadanym stopniu, odbycie co najmniej dwóch zwyczajnych ćwiczeń wojskowych, a ponadto:

a) dla podporucznika marynarki rezerwy - pozostawanie co najmniej przez trzy lata w stopniu podporucznika marynarki rezerwy,

b) dla porucznika marynarki rezerwy - pozostawanie co najmniej przez cztery lata w stopniu porucznika marynarki rezerwy oraz złożenie egzaminu na kapitana marynarki rezerwy według programu, ustalonego przez Szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej, odrębnie dla Floty i odrębnie dla Flotylli Rzecznej.

(5) Szkołą kształcącą na oficerów rezerwy są kursy marynarki wojennej rezerwy przy Szkole Podchorążych Marynarki Wojennej.