§ 4. - Wykonanie art. 17 ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. w przedmiocie rozciągnięcia mocy obowiązującej ustawy z dnia 6 lipca 1920 r. o ujednostajnieniu na obszarze b. zaboru rosyjskiego ustaw i rozporządzeń o państwowym podatku przemysłowym na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.34.292

Akt utracił moc
Wersja od: 16 maja 1922 r.
§  4.
Pobór dodatków do państwowego zasadniczego podatku przemysłowego od przedsiębiorstw i osobistych zajęć przemysłowych, wykonywanych w gminach wiejskich i osadach (na obszarze b. zaboru pruskiego także w obszarach dworskich) oraz w gminach miejskich, niewydzielonych z powiatowych związków komunalnych-na rzecz gmin wiejskich osad (na obszarze b. zaboru pruskiego także obszarów dworskich) oraz odnośnych powiatowych związków komunalnych z jednej strony, tudzież na rzecz izb handlowych, szkół i innych publicznych związków niepaństwowych z drugiej strony - jest ograniczony według następujących relacji z zastrzeżeniem, iż wpływy z miast niewydzielonych z powiatowych związków komunalnych, zarachowuje się wyłącznie na rzecz odnośnych związków komunalnych, izb handlowych, szkół i innych publicznych związków niepaństwowych (a zatem z wyłączeniem gmin miejskich i wiejskich) a mianowicie:

A Na rzecz gmin wiejskich (osad, obszarów dworskich) i powiatowych ciał samorządnych łącznie.

a)
najwyżej 200% od przedsiębiorstw zajmujących się wyszynkiem alkohola,
b)
najwyżej 100% od wszystkich innych przedsiębiorstw handlowych i od handlu jarmarczanego,
c)
najwyżej 75% od przedsiębiorstw przemysłowych, żeglugowych i osobistych zajęć przemysłowych.

Gminy wiejskie jednak na obszarze b. zaboru rosyjskiego z uwagi na art. 83 dotychczas obowiązującej rosyjskiej ustawy (ukazu) o urządzeniu gmin wiejskich z dnia 2 marca (19 łuty) 1854 r. (Dz. Praw № 187, T. 62), wedle którego zasadniczo wydatki na płace wójtom gmin, ławnikom i pisarzom wyznaczone oraz inne potrzeby zarządu gminnego rozkłada zebranie gminy pomiędzy właścicieli nieruchomości ziemskich w obrębie gminy, oraz z uwagi na postanowienia obowiązującego jeszcze rozporządzenia Komisarza Generalnego ziem wschodnich z dnia 21 listopada 1919 roku w przedmiocie skarbowości gmin wiejskich na tak zwanych kresach wschodnich (Dz. Urz. Z. C. Z. W. № 40, poz. 435) nie przewidującego dodatków komunalnych do świadectw przemysłowych narazie nie będą mogły korzystać z dodatków do zasadniczego podatku przemysłowego.

B. Na rzecz izb handlowych, szkół i innych publicznych związków niepaństwowych łącznie - najwyżej 25%.

Izby handlowe (i przemysłowe) narazie istnieją tytko na obszarach Małopolski i b. zaboru pruskiego. Do udziału w 25% dodatku uprawnione są tylko takie szkoły, które stanowią odrębną osobowość o charakterze publiczno-prawnym, albo są utrzymywane przez niepaństwowe związki o charakterze publicznoprawnym, jednak z wykluczeniem: a) gmin miejskich, b) gmin wiejskich (osad) i powiatowych związków samorządnych, oraz c) izb handlowych, te bowiem trzy rodzaje ciał samorządnych korzystają z funduszów, przewidzianych w art. 17, a to pod 1 dla gmin miejskich (a) pod 2 R. dla gmin wiejskich (osad) i powiatowych ciał samorządnych (b) i pod 2 B. dla izb handlowych (c).

Do art. 17, część ostatnia.