Rozdział 2 - Warunki udzielania wsparcia - Wsparcie niebędące pomocą publiczną.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.530 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 18 kwietnia 2016 r.

Rozdział  2

Warunki udzielania wsparcia

§  3.
1.
Wsparcie może być udzielone przedsiębiorcy w szczególności w celu:
1)
finansowania inwestycji, w tym nowych inwestycji;
2)
ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
finansowania procesów mających na celu poprawę parametrów ekonomiczno-finansowych prowadzonej działalności.
2.
Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być udzielone, o ile realizacja inwestycji pozwoli co najmniej na:
1)
utworzenie nowego przedsiębiorstwa lub
2)
rozbudowę istniejącego przedsiębiorstwa, lub
3)
zasadniczą zmianę technologii produkcji, lub
4)
zasadniczą zmianę sposobu świadczenia usług w przedsiębiorstwie lub różnicowanie asortymentu produkcji lub usług.
3.
Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie może negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie dla celów wojskowych.
3a.
Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może być udzielone podmiotom leczniczym, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, z późn. zm.), w odniesieniu do działalności polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych i nie może negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej.
3b.
Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może być udzielone, jeżeli realizacja procesów, o których mowa w tym przepisie, pozwoli w szczególności na optymalizację: zatrudnienia, zadłużenia i zasobów majątkowych oraz zwiększenie efektywności prowadzonej działalności.
4.
Wsparcie może być udzielone, o ile jest dokonywane na warunkach akceptowalnych dla inwestora prywatnego, który będąc w sytuacji podobnej jak minister, w szczególności pod względem wartości posiadanych udziałów lub akcji, a także biorąc pod uwagę proponowane zabezpieczenia, przewidywany zwrot z zaangażowanego kapitału oraz poziom ryzyka, zachowałby się tak samo jak minister.
5.
W przypadku gdy wsparcie jest udzielane w celach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, przepisu ust. 4 nie stosuje się.
§  4.
1.
Wsparcie stanowi uzupełnienie środków własnych przedsiębiorcy lub - w sytuacji gdy akcjonariuszem lub wspólnikiem przedsiębiorcy jest podmiot prywatny - jest połączone z wniesieniem wkładu lub udzieleniem przedsiębiorcy pożyczki przez ten podmiot, przeznaczonych na sfinansowanie realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1.
2.
Środki własne przedsiębiorcy powinny stanowić rzeczywisty wkład w realizację celów, o których mowa w § 3 ust. 1, oraz nie mogą obejmować amortyzacji i przyszłych planowanych zysków.
3.
Środki własne przedsiębiorcy powinny stanowić istotny udział w kosztach realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1, który nie może wynosić mniej niż 30% tych kosztów. Udział ten jest podwyższany w przypadku zwiększonego poziomu ryzyka wykazanego w biznesplanie lub w teście prywatnego inwestora.
4.
Wkłady wnoszone przez podmiot prywatny do przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powinny być proporcjonalne do wielkości posiadanego udziału w kapitale zakładowym tego przedsiębiorcy oraz mieć istotne znaczenie ekonomiczne.
5.
Minister może udzielić wsparcia w przypadku gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 3 i 4, o ile:
1)
wsparcie jest udzielane w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub
2)
jest to szczególnie uzasadnione wnioskami wynikającymi z biznesplanu, a w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, również wnioskami wynikającymi z testu prywatnego inwestora.
§  5.
1.
Wsparcie nie może być udzielone przedsiębiorcy, w stosunku do którego zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności:
1)
przedsiębiorca ubiega się o udzielenie lub korzysta z pomocy na ratowanie lub restrukturyzację;
2)
(uchylony);
3)
przedsiębiorca znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej;
4)
biznesplan lub test prywatnego inwestora, uwzględniające łączną kwotę oraz strukturę zobowiązań, wskazują, że wsparcie nie zwróci się w odpowiednim czasie w postaci dywidend, zysków z tytułu wzrostu wartości udziałów lub akcji albo w przypadku pożyczki w postaci kapitału wraz z oprocentowaniem;
5)
przedsiębiorca z powodu niewystarczającego poziomu przepływów pieniężnych nie uzyskałby na rynku środków finansowych niezbędnych do realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1;
6)
celem utworzenia nowego podmiotu jest przejęcie lub kontynuacja nierentownej działalności przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej.
2.
Minister może udzielić wsparcia pomimo występowania okoliczności, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy przedsiębiorca ubiega się o udzielenie wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lub 3.
§  6.
1.
Wsparcie nie może być udzielone przedsiębiorcy, który prowadzi działalność gospodarczą krócej niż 3 pełne lata obrotowe.
2.
Minister może udzielić wsparcia w przypadku gdy nie jest spełniony warunek, o którym mowa w ust. 1, o ile:
1)
wsparcie jest udzielane w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub
2)
jest to szczególnie uzasadnione wnioskami wynikającymi z biznesplanu, a w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, również wnioskami wynikającymi z testu prywatnego inwestora.
§  7.
1.
W celu stwierdzenia, czy minister, udzielając wsparcia, będzie działał jak prywatny inwestor w warunkach gospodarki rynkowej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług sporządza test prywatnego inwestora.
2.
Test prywatnego inwestora jest analizą działań, które będą podejmowane przez ministra wobec przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie wsparcia, zawierającą w szczególności:
1)
ocenę rynkowego charakteru wsparcia, o które wnioskuje przedsiębiorca;
2)
przewidywany zwykły zwrot z inwestycji w postaci dywidend lub zysków z tytułu wzrostu wartości udziałów lub akcji albo w przypadku pożyczki w postaci kapitału wraz z oprocentowaniem;
3)
rynkową stopę zwrotu z inwestycji lub innego celu, na które zostanie udzielone wsparcie;
4)
opinię, czy przedsiębiorca byłby w stanie uzyskać finansowanie na rynku kapitałowym;
5)
opinię, czy przedsiębiorca przetrwałby na rynku bez udziału środków publicznych;
6)
opinię odnoszącą się do perspektyw gospodarczych przedsiębiorcy, uwzględniającą w szczególności sytuację w sektorze rynku, w którym przedsiębiorca działa i poziom konkurencji na tym rynku;
7)
ocenę, czy wsparcie uzyskane na podstawie rozpatrywanego wniosku będzie wystarczające do osiągnięcia zakładanych w biznesplanie celów, czy też konieczne będzie późniejsze, dodatkowe wsparcie finansowe;
8)
wnioski końcowe, w tym opinię co do możliwości udzielenia wsparcia.
3.
Test prywatnego inwestora jest sporządzany w szczególności na podstawie biznesplanu oraz z uwzględnieniem okoliczności towarzyszących realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1.
4.
W przypadku gdy test prywatnego inwestora wskazuje na konieczność wprowadzenia zmian do biznesplanu, zmiany te, przed udzieleniem wsparcia, należy potwierdzić nowym testem prywatnego inwestora.
§  8.
1.
W celu stwierdzenia, czy wsparcie będzie udzielane w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 346 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług sporządza analizę, zawierającą w szczególności:
1)
analizę i ocenę, czy realizacja celu wsparcia jest związana z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
analizę wpływu zaniechania realizacji celu wsparcia na podstawowe interesy bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
ocenę, czy cel wsparcia wiąże się z produkcją wyłącznie do celów wojskowych produktów znajdujących się na liście produktów wojskowych przyjętej przez Radę 4 ;
4)
ocenę, czy cel wsparcia służy realizacji programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
5)
ocenę, czy przedsiębiorca jest odpowiedzialny za realizację zadań w zakresie zabezpieczenia potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny;
6)
ocenę, czy wsparcie może negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie dla celów wojskowych.
2.
Do sporządzenia analizy, o której mowa w ust. 1, przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
§  8a.
1.
W celu stwierdzenia, że wsparcie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług sporządza analizę, zawierającą w szczególności:
1)
opis produktów i usług wytwarzanych przez przedsiębiorcę oraz określenie właściwych rynków;
2)
badanie struktury przychodów przedsiębiorcy z uwzględnieniem poszczególnych grup produktów i usług oraz procentowego udziału przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych;
3)
badanie i ocenę sposobu finansowania prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności, w celu stwierdzenia, czy mają do niej zastosowanie przepisy o pomocy publicznej;
4)
wskazanie struktury i udziału przedsiębiorcy w rynku krajowym i na rynku Unii Europejskiej oraz głównych konkurentów;
5)
opis skali i zasięgu terytorialnego prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności;
6)
badanie i ocenę wpływu udzielanego wsparcia na przedsiębiorców prowadzących konkurencyjną działalność;
7)
ocenę wpływu planowanego wsparcia na decyzje inwestycyjne w danym regionie oraz możliwość rozwoju przedsiębiorców z innych państw członkowskich;
8)
badanie i ocenę wpływu wytwarzanych produktów lub usług na konsumentów z innych państw członkowskich;
9)
ocenę, czy wsparcie może negatywnie wpływać na wymianę handlową oraz konkurencję na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej.
2.
Do sporządzenia analizy, o której mowa w ust. 1, przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
4 Lista ta została przyjęta w dniu 15 kwietnia 1958 r. decyzją Rady nr 255/58 wymienioną w komunikacie Parlamentu Europejskiego (Dz.Urz.UE.C.2001.364.18).