Rozdział 9 - Odpowiedzialność dyscyplinarna, - Wprowadzenie w życie na obszarze Rzeczypospolitej ustawy wojskowego postępowania karnego dla wspólnej siły zbrojnej, z dnia 5 lipca 1912 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.59.368

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1933 r.

ROZDZIAŁ  IX.

Odpowiedzialność dyscyplinarna,

Oficerowie korpusu sędziowskiego, współdziałający przy wykonaniu służby wojskowo-sądowej, ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną niezależnie od odpowiedzialności karnej:

a)
za przewinienia, naruszające ogólne przepisy służby wojskowej na zasadach ogólnych;
b)
za przewinienia, popełnione przy wykonaniu służby sędziowskiej na podstawie przepisów niniejszych.

W wypadkach art. 109 punkt b) oficerowie korpusu sędziowskiego zajmujący stanowiska sędziowskie ulegają w drodze postępowania dyscyplinarnego karom dyscyplinarnym.

Kary dyscyplinarne są następujące:

a)
upomnienie,
b)
nagana,
c)
surowa nagana,
d)
przeniesienie na inne stanowisko służbowe bez zwrotu kosztów przeniesienia.

Wymierzanie kary dyscyplinarnej musi być poprzedzone rozpoznaniem sprawy w drodze postępowania dyscyplinarnego, do którego przeprowadzenia jest właściwym Najwyższy Sąd Wojskowy, który orzeka w wydziale, złożonym z trzech członków pod przewodnictwem Prezydenta lub Wiceprezydenta.

Wniosek o wdrożenie dochodzenia dyscyplinarnego przedkłada po przeprowadzeniu ewentualnych dochodzeń służbowych szef właściwego sądu z aktami Najwyższemu Sądowi Wojskowemu, który orzeka o wdrożeniu postępowania dyscyplinarnego po wysłuchaniu prokuratora przy Najwyższym Sądzie Wojskowym i przesłuchaniu obwinionego.

W wypadkach niecierpiących zwłoki może szef sądu zawiesić obwinionego w czynnościach służbowych, przekazując jednocześnie sprawę Najwyższemu Sądowi Wojskowemu do zatwierdzenia wydanego zarządzenia.

Dochodzenie dyscyplinarne nie może być wdrożone po upływie trzech lat od chwili popełnienia przewinienia.

Najwyższy Sąd Wojskowy może w razie potrzeby zarządzić dochodzenia, które przeprowadza wyznaczony przez Prezydenta oficer korpusu sędziowskiego. Po ukończeniu dochodzeń akta przedkłada się Prokuratorowi przy Najwyższym Sądzie Wojskowym, który skierowuje do Najwyższego Sądu Wojskowego ze swoimi wnioskami.

W postępowaniu dyscyplinarnem stosuje się w przedmiocie przeprowadzenia dowodów i trybu postępowania na rozprawie odpowiednio przepisy ustawy wojskowego postępowania karnego.

Jeżeli Najwyższy Sąd Wojskowy po ukończeniu dochodzeń dojdzie do przekonania, że niema podstawy do dalszego postępowania dyscyplinarnego, umarza postępowania, zawiadamiając o tem obwinionego i jego zwierzchnika za pomocą uchwały motywowanej.

W przeciwnym razie Najwyższy Sąd Wojskowy wyznacza termin do rozprawy ustnej.

O terminie zawiadamia się oskarżonego.

Niestawiennictwo oskarżonego nie wstrzymuje postępowania.

Rozprawa ustna odbywa się w obecności prokuratora przy drzwiach zamkniętych. Decyzją ogłasza się oskarżonemu bezzwłocznie, pisemne zaś wygotowanie doręcza się w ciągu czternastu dni.

Od orzeczenia o wydaleniu z wojska obwinionemu służy odwołanie, które wnieść należy w ciągu ośmiu dni od doręczenia orzeczenia dyscyplinarnego.

Odwołanie rozpoznaje Najwyższy Sąd Wojskowy na plenarnem zebraniu z wyłączeniem sędziów, którzy brali udział przy wydawaniu zaskarżonego orzeczenia.

Najwyższy Sąd Wojskowy może. zarówno przy wdrożeniu, jak też w czasie postępowania dyscyplinarnego zawiesić obwinionego w pełnieniu służby sędziowskiej.

Przepisy przechodnie.

Aż do czasu ustalenia właściwych dowódców dla sądów marynarskich i admiralskich marynarze i oficerowie, marynarki wojennej podlegają właściwości sądów załogowych, względnie sądów okręgów generalnych.

Aż do czasu zniesienia stopnia chorążego sąd orzekający dla chorążych składa się wedle punktu d. art. 44 i punktu 2. art. 70 niniejszego rozporządzenia.

27 Art. 111 zmieniony przez art. 10 ustawy z dnia 28 października 1925 r. (Dz.U.25.119.858) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1925 r.
28 Art. 115 zmieniony przez art. 11 ustawy z dnia 28 października 1925 r. (Dz.U.25.119.858) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1925 r.