Art. 180. - Wprowadzenie w życie na obszarze Rzeczypospolitej ustawy wojskowego postępowania karnego dla wspólnej siły zbrojnej, z dnia 5 lipca 1912 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.59.368

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1933 r.

Art.  180. ⁴⁰

Przy stosowaniu ust. 1 § 444 należy mieć na względzie art. 132 niniejszego rozporządzenia, zamiast zaś ust. 3 tegoż paragrafu, stosować należy następujące postanowienie:

"Przeciw oskarżonym, którzy w czasie popełnienia czynu nie ukończyli: jeszcze 18-go roku życia, należy w miejsce kary śmierci przez powieszenie, a w byłym zaborze pruskim przez ścięcie, orzec ciężkie więzienie (dom karny) od lat 10 do 18, a w miejsce kary śmierci przez rozstrzelanie - więzienie lub ciężkie więzienie (dom karny) od lat 5 do 10."

"Ponadto może sąd doraźny, jeżeli przez wykonanie kary śmierci na jednym lub kilku z najbardziej na karę zasługujących dano już przykład odstraszający, potrzebny dla przywrócenia spokoju i porządku, wyrzec z ważnych powodów przeciw tym, którzy mieli mniejszy udział, zamiast kary śmierci wyżej wymienione kary pozbawienia wolności."

⁴⁰ Z dniem 9 października 1920 r. oznaczony w art. 180 wiek lat 20, wymagalny do zastosowania kary śmierci, o ile chodzi o rabunek lub zdradę, zmienia się na lat 18, zgodnie z art. 1 rozporządzenia z dnia 4 września 1920 r. (Dz.U.20.90.595) zmieniającego nin. rozporządzenie.

Art. 180 zmieniony przez art. 17 ustawy z dnia 28 października 1925 r. (Dz.U.25.119.858) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1925 r.