§ 2. - Wprowadzanie (przywóz) i przeprowadzanie (przewóz) z zagranicy psów i kotów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.18.99

Akt utracił moc
Wersja od: 6 marca 1931 r.
§  2.
Pies lub kot wprowadzany (przywożony) z zagranicy lub przeprowadzany (przewożony) z zagranicy przez terytorium polskie powinien być zaopatrzony w urzędowe świadectwo miejsca pochodzenia, wystawione przez państwowego lub przez państwo upoważnionego lekarza weterynaryjnego, właściwego dla miejsca pochodzenia psa lub kota.

Świadectwo to winno zawierać:

a)
nazwisko i miejsce zamieszkania posiadacza psa lub kota,
b)
oznaczenie gatunku, płci, maści, rasy, wieku oraz szczególnych znaków zwierzęcia,
c)
stwierdzenie, że pies lub kot został zbadany przed wysłaniem i uznany za wolnego od objawów zaraźliwych chorób zwierzęcych, zwłaszcza wścieklizny, że w miejscowości, z której pies lub kot pochodzi, oraz w promieniu 15 km nie było w ciągu ostatnich trzech miesięcy wypadku wścieklizny oraz że w miejscu pochodzenia pies lub kot nie podlega ograniczeniom, zarządzonym z powodu wścieklizny.

Świadectwo miejsca pochodzenia winno być wystawione w ciągu ostatnich 3 dni poprzedzających dzień wyprowadzenia psa lub kota z miejsca pochodzenia.

Świadectwo miejsca pochodzenia jest ważne na przeciąg 10 dni, liczonych od dnia następnego po dniu wystawienia świadectwa.

Do świadectw miejsca pochodzenia, wystawionych w innym języku niż polski lub francuski, winno być dołączone uwierzytelnione tłumaczenie świadectwa na język polski lub francuski.