Rozdział 3 - Spalanie odpadów komunalnych - Wprowadzanie do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.87.957

Akt utracił moc

Wersja od: 24 sierpnia 2001 r.

Rozdział  3

Spalanie odpadów komunalnych

§  22.

1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do spalarni odpadów komunalnych, przez które rozumie się urządzenia techniczne używane do spalania odpadów komunalnych, odpadów podobnych do komunalnych innych niż niebezpieczne lub gazowych produktów pirolizy tych odpadów, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do spalarni odpadów komunalnych, dla których decyzje o pozwoleniu na budowę wydano po dniu 31 grudnia 2001 r., a od dnia 1 stycznia 2003 r. do wszystkich spalarni odpadów komunalnych, bez względu na datę wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

§ 23. Dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości pyłu, metali ciężkich, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku siarki, tlenku węgla, związków organicznych w przeliczeniu na węgiel, dioksyn i furanów, zwane dalej w niniejszym rozdziale "dopuszczalnymi ilościami substancji zanieczyszczających", ze spalania odpadów komunalnych, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§  24.

1. W przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych, uznaje się, że dopuszczalna ilość tych substancji ze spalania odpadów komunalnych jest dotrzymana, jeżeli są spełnione jednocześnie następujące warunki:

1) średnie jednogodzinne ilości tlenku węgla nie przekraczają dopuszczalnej ilości tlenku węgla, określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia,

2) co najmniej 90% średnich dziesięciominutowych ilości tlenku węgla, występujących w ciągu 24 godzin pracy spalarni o nominalnej zdolności przerobowej nie mniejszej niż 1 Mg/h, w tym okresów rozruchu i zatrzymywania, nie przekracza 150 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych - w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa, przy zawartości 11% tlenu w gazach odlotowych,

3) średnie ilości substancji zanieczyszczających, z wyłączeniem tlenku węgla oraz dioksyn i furanów, odniesione do 7 dni kalendarzowych, nie przekraczają dopuszczalnych ilości tych substancji, określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia,

4) średnie dobowe ilości substancji zanieczyszczających, z wyłączeniem tlenku węgla oraz dioksyn i furanów, nie przekraczają dopuszczalnych ilości tych substancji, określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia, o więcej niż 30%.

2. Dokonując oceny dotrzymywania warunków, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się tylko te godziny, w których spalarnia faktycznie pracuje, w tym okresy rozruchu i zatrzymywania spalarni.

§  25.

1. W przypadku wystąpienia zakłóceń w procesach spalania odpadów komunalnych lub w pracy urządzeń ochronnych, ograniczających wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza, wpływających na zwiększenie ilości tych substancji, pracę spalarni wstrzymuje się niezwłocznie, nie później niż po ośmiu godzinach trwania zakłóceń, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Pracę spalarni wstrzymuje się natychmiast, jeżeli:

1) ilość pyłu wprowadzana do powietrza przekroczy 600 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych - w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa, przy zawartości 11% tlenu w gazach odlotowych,

2) nie są spełnione warunki, o których mowa w § 26 ust. 1,

3) łączny czas występowania zakłóceń, o których mowa w ust. 1, przekroczy 96 godzin w roku kalendarzowym.

§  26.

1. Proces spalania odpadów komunalnych prowadzi się w taki sposób, aby przez cały czas jego trwania temperatura gazów powstających w wyniku spalania, przez co najmniej dwie sekundy, utrzymywała się na poziomie nie niższym niż 850°C, a zawartość tlenu w gazach wynosiła co najmniej 6%, z zastrzeżeniem § 27.

2. Spalarnie odpadów komunalnych wyposażone są w:

1) palniki pomocnicze włączane automatycznie, jeżeli temperatura gazów odlotowych spadnie poniżej 850°C, oraz używane w okresie rozruchu i zatrzymywania spalarni, z zastrzeżeniem § 27,

2) urządzenia do ciągłych pomiarów temperatury, ciśnienia, wilgotności i zawartości tlenu w gazach odlotowych w komorze spalania oraz rejestracji wyników tych pomiarów.

§ 27. Jeżeli do procesu spalania odpadów komunalnych zostanie zastosowana technologia, rozwiązanie techniczne spalarni lub urządzenie ochronne, w którego wyniku ilości dioksyn i furanów wprowadzane do powietrza będą nie większe niż ilości tych substancji ze spalania w warunkach, o których mowa w § 26 ust. 1 i 2 pkt 1, to warunki te nie muszą być zachowane.

§  28.

1. W spalarniach odpadów komunalnych o nominalnej zdolności przerobowej nie mniejszej niż 1 Mg/h prowadzi się pomiary stężeń w gazach odlotowych następujących substancji zanieczyszczających:

1) pyłu, tlenku węgla i chlorowodoru - w sposób ciągły,

2) metali ciężkich, fluorowodoru, dwutlenku siarki, związków organicznych, dioksyn i furanów - okresowo, co najmniej raz na sześć miesięcy.

2. W spalarniach odpadów komunalnych o nominalnej zdolności przerobowej mniejszej niż 1 Mg/h prowadzi się okresowe pomiary stężeń pyłu, tlenku węgla, chlorowodoru i związków organicznych w gazach odlotowych co najmniej raz na sześć miesięcy.

3. Jeżeli ze spalania odpadów komunalnych wprowadzane są do powietrza dioksyny i furany w ilościach nieprzekraczających 10% dopuszczalnych ilości, o których mowa w § 23, wykonywanie pomiarów stężeń tych substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych nie jest wymagane.