Rozdział 3 - Wojskowy obowiązek meldunkowy szczególny - Wojskowy obowiązek meldunkowy oraz zezwolenia na pobyt czasowy za granicą i zezwolenia na zmianę miejsca pobytu przez osoby podlegające obowiązkowi służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.25.141

Akt utracił moc
Wersja od: 27 lutego 1990 r.

Rozdział  3

Wojskowy obowiązek meldunkowy szczególny

§  7. 3
Wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu szczególnemu podlegają żołnierze rezerwy posiadający karty mobilizacyjne.
§  8.
Wojskowy obowiązek meldunkowy szczególny polega na zgłoszeniu właściwej wojskowej komendzie uzupełnień:
1)
zameldowania się w miejscu pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
2)
zameldowania o zmianie adresu w miejscu pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
3)
wymeldowania się z miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
4)
wyjazdu z miejsca pobytu stałego na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące i powrotu z tego pobytu,
5)
wyjazdu za granicę na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące i powrotu z tego pobytu.
§  9.
1.
Wojskowy obowiązek meldunkowy szczególny, o którym mowa:
1)
w § 8 pkt 1 - spełnia się osobiście w wojskowej komendzie uzupełnień właściwej ze względu na nowe miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
2)
w § 8 pkt 2-5 - spełnia się osobiście w wojskowej komendzie uzupełnień właściwej ze względu na dotychczasowe miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące

- przez złożenie wypełnionego formularza przed spełnieniem wojskowego obowiązku meldunkowego ogólnego; przy spełnianiu wojskowego obowiązku meldunkowego szczególnego należy przedstawić wojskowy dokument osobisty.

2.
Zgłoszenie przez osoby podlegające wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu szczególnemu zmian określonych:
1)
w § 8 pkt 1 i 2 - powinno nastąpić przed upływem czwartej doby od powstania zmiany;
2)
w § 8 pkt 3 - powinno nastąpić najpóźniej w dniu wymeldowania się;
3)
w § 8 pkt 4 i 5 - powinno nastąpić najpóźniej w dniu wyjazdu oraz w ciągu 2 dni od dnia powrotu.
3.
Przy składaniu formularza, o którym mowa w ust. 1, wojskowa komenda uzupełnień dokonuje odpowiednich adnotacji w wojskowym dokumencie osobistym w razie wymeldowania się z miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące albo zameldowania się na taki pobyt, powodujących zmianę przynależności ewidencyjnej do wojskowej komendy uzupełnień.
4.
W razie gdy zgłoszona zmiana nie ma wpływu na przynależność ewidencyjną do wojskowej komendy uzupełnień, komenda, w której zmiana ta została zgłoszona, stwierdza na formularzu, o którym mowa w ust. 1, spełnienie wojskowego obowiązku meldunkowego szczególnego - w celu okazania tego formularza terenowemu organowi administracji państwowej stopnia podstawowego właściwemu ze względu na dotychczasowe miejsce zameldowania oraz złożenia go organowi właściwemu według nowego miejsca zamieszkania.
§  10.
Osobie, która zgłosiła się w celu spełnienia wojskowego obowiązku meldunkowego szczególnego, wojskowa komenda uzupełnień:
1)
pokrywa koszty przejazdu do miejsca stawienia się i powrotu do miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,
2)
wydaje, na jej prośbę, zaświadczenie stanowiące podstawę do usprawiedliwienia nieobecności w zakładzie pracy i zachowania prawa do wynagrodzenia za opuszczony czas pracy.
§  11.
1. 4
Wojskowy obowiązek meldunkowy szczególny żołnierzy rezerwy, o których mowa w § 7, polega ponadto na obowiązku zawiadomienia dowódcy jednostki wojskowej, do której otrzymali oni przydział mobilizacyjny, o wyjeździe na czas przekraczający 24 godziny z miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące - jeżeli dowódca poleci im spełnianie tego obowiązku.
2.
Zawiadomienia dokonuje się w sposób ustalony przez dowódcę jednostki wojskowej.
3 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 12 lutego 1990 r. (Dz.U.90.11.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 lutego 1990 r.
4 § 11 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 12 lutego 1990 r. (Dz.U.90.11.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 lutego 1990 r.