Art. 21. - Wojskowe zasiłki wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.29.268

Akt utracił moc

Wersja od: 14 marca 1928 r.

Art.  21.

Do rozstrzygania o roszczeniu zasiłkowem, do asygnowania, utrzymywania w ewidencji zasiłków przyznanych i wstrzymywania wypłaty zasiłków, jako też do orzekania o obowiązku zwrotu nienależnie pobranych zasiłków - powołane są przy powiatowych władzach administracji ogólnej powiatowe, a w m. st. Warszawie oraz w miastach, stanowiących samoistne powiaty miejskie - miejskie komisje zasiłkowe w następującym składzie:

1) kierownik powiatowej władzy administracji ogólnej lub jego zastępca jako przewodniczący,

2) przedstawiciel miejscowej władzy skarbowej,

3) delegat sejmiku (rady) powiatowego (ej) względnie rady miejskiej.

Przy rozpatrywaniu w powiatowej komisji zasiłkowej spraw mieszkańców miast, wydzielonych z powiatowego związku komunalnego, lecz pod względem administracyjnym, podległych powiatowej władzy administracji ogólnej, w miejsce delegata sejmiku powiatowego wchodzi delegat odnośnej rady miejskiej.

Przeciw orzeczeniom powyższych komisyj służy stronom w terminie 14-dniowym, licząc od dnia doręczenia im orzeczenia, prawo odwołania się do właściwej wojewódzkiej komisji zasiłkowej, której decyzja jest ostateczna. Odwołania należy wnosić przez tę władzę, która wydała zaskarżone orzeczenie.

W skład wojewódzkiej komisji zasiłkowej wchodzą:

1) wojewoda lub jego zastępca, jako przewodniczący,

2) przedstawiciel izby skarbowej,

3) delegat wojewódzkiego samorządu.

Aż do czasu zorganizowania wojewódzkiego samorządu w skład komisji wejdzie wyznaczony przez wojewodę członek rady miejskiej tego miasta, w którem urząd wojewódzki ma swą siedzibę.

W wypadkach, objętych artykułem 1 pkt. 3 i 4, mogą być czynności komisyj zasiłkowych poruczone rozporządzeniem Rady Ministrów powiatowym i wojewódzkim władzom administracji ogólnej.