Część 1 - POSTANOWIENIA OGÓLNE - Włochy-Polska. Umowa o pomocy w sprawach karnych. Warszawa.1989.04.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.23.99

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 czerwca 1996 r.

CZĘŚĆ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Obowiązek udzielania pomocy

1. Każda ze Stron zobowiązuje się do udzielania drugiej Stronie, na wniosek, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy możliwie najdalej idącej pomocy w sprawach karnych. Pomoc ta obejmuje w szczególności doręczanie wezwań i innych pism, przesłuchiwanie podejrzanych, oskarżonych i innych osób, przeprowadzanie innych czynności dowodowych, czasowe przekazywanie osób pozbawionych wolności, przesyłanie odpisów wyroków, wyciągów z rejestrów skazanych oraz informacji o skazaniach.

2. Pomoc nie obejmuje wykonywania środków ograniczających wolność ani wykonywania kar lub środków zabezpieczających.

3. Każda ze Stron zobowiązuje się ponadto do udzielania drugiej Stronie informacji dotyczących ustawodawstwa i orzecznictwa.

Artykuł  2

Czyny uzasadniające udzielenie pomocy

1. Pomocy udziela się także wówczas, gdy czyn, w związku z którym prowadzone jest postępowanie karne na terytorium Strony wzywającej, nie jest przestępstwem według prawa Strony wezwanej.

2. W odniesieniu do wniosków o przeszukanie osób lub pomieszczeń albo o zajęcie przedmiotów pomocy udziela się tylko wówczas, gdy czyn, w związku z którym prowadzone jest postępowanie karne na terytorium Strony wzywającej, jest przestępstwem według prawa Strony wezwanej.

Artykuł  3

Odmowa udzielenia pomocy

1. Odmawia się udzielenia pomocy, jeżeli:

a) według stanowiska Strony wezwanej czyn będący podstawą wniosku jest przestępstwem o charakterze politycznym. Zasada ta ma zastosowanie także wówczas, gdy Strona wezwana ma poważne podstawy do twierdzenia, że czyn będący podstawą wniosku jest przestępstwem pospolitym, a ściganie nastąpiło z przyczyn związanych z rasą podejrzanego lub oskarżonego, jego wyznaniem, narodowością lub poglądami politycznymi lub że sytuacja tej osoby może ulec pogorszeniu z powodu jednej z tych przyczyn,

b) według stanowiska Strony wezwanej czyn będący podstawą wniosku jest przestępstwem wyłącznie wojskowym,

c) wykonanie wniosku mogłoby naruszyć suwerenność Strony wezwanej, stanowić groźbę dla jej bezpieczeństwa lub pozostawać w sprzeczności z ustawą i podstawowymi zasadami porządku prawnego tej Strony,

d) osoba, której dotyczy wniosek, została na terytorium Strony wezwanej w związku z przestępstwem stanowiącym podstawę wniosku prawomocnie osądzona, chyba że uchyliła się od wykonania kary.

2. Jednakże w wypadkach określonych w literach a), b) oraz d) ustępu 1 pomoc prawna może być udzielona, jeżeli osoba, przeciwko której prowadzone jest postępowanie, dobrowolnie wyraziła zgodę.

Artykuł  4

Wykonanie wniosku

1. Przy dokonywaniu czynności będących przedmiotem wniosku stosuje się prawo Strony wezwanej, chyba że Strona wzywająca wnosi o zastosowanie własnych przepisów, które nie są sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Strony wezwanej.

2. Na wniosek Strony wzywającej Strona wezwana zawiadamia ją, w odpowiednim czasie, o miejscu oraz terminie wykonania czynności będących przedmiotem wniosku.

3. Jeżeli dokonanie żądanych czynności okazało się niemożliwe lub napotyka przeszkody, zawiadamia się o tym Stronę wzywającą, ze wskazaniem przyczyny niewykonania wniosku.

4. Jeżeli informacje przekazane przez Stronę wzywającą okażą się niewystarczające do wykonania żądanych czynności, Strona wezwana powinna w miarę możliwości podjąć działania w celu uzupełnienia tych informacji.