Rozdział 3 - UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY DOTYCZĄCE URZĘDÓW KONSULARNYCH - Włochy-Polska. Konwencja konsularna. Rzym.1973.11.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.9.35

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 marca 1977 r.

Rozdział  III

UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY DOTYCZĄCE URZĘDÓW KONSULARNYCH

Artykuł  29

Ułatwienia dla działalności urzędu konsularnego

Państwo przyjmujące udziela wszelkich ułatwień dla wykonywania przez urząd konsularny jego działalności.

Artykuł  30

Używanie flagi i godła państwowego

1. Na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, oraz na rezydencji kierownika urzędu konsularnego może być wywieszona flaga Państwa wysyłającego. Flaga Państwa wysyłającego może być również umieszczona na środkach transportu kierownika urzędu konsularnego, w czasie gdy są one używane do celów służbowych.

2. Godło Państwa wysyłającego wraz z tablicą z odpowiednim napisem, oznaczającymi urząd konsularny, w językach urzędowych tego Państwa i Państwa przyjmującego, mogą być umieszczane na zewnętrznym ogrodzeniu i zewnętrznej ścianie budynku, w którym mieści się urząd konsularny, jak również przy wejściu do urzędu konsularnego.

Artykuł  31

Pomieszczenia

1. Państwo przyjmujące powinno ułatwić nabycie, zgodnie ze swoimi ustawami i innymi przepisami, na swoim terytorium przez Państwo wysyłające pomieszczeń niezbędnych dla urzędu konsularnego bądź pomóc temu Państwu w uzyskaniu w inny sposób takich pomieszczeń.

2. Państwo przyjmujące powinno również, w razie potrzeby, pomóc urzędowi konsularnemu w uzyskaniu odpowiednich mieszkań dla jego członków.

Artykuł  32

Nietykalność pomieszczeń konsularnych

1. Pomieszczenia konsularne są nietykalne. Organy Państwa przyjmującego nie mogą wkraczać do pomieszczeń konsularnych, chyba że kierownik urzędu konsularnego, osoba przez niego wyraźnie wyznaczona lub szef przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego wyrazi na to zgodę. Zgoda ta może być jednak domniemana w przypadku pożaru lub innego wypadku wymagającego podjęcia niezwłocznych czynności ochronnych, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 35 niniejszej Konwencji.

2. Państwo przyjmujące podejmie wszelkie stosowne środki dla ochrony pomieszczeń konsularnych przed jakimkolwiek wtargnięciem lub szkodą oraz dla zapobieżenia jakiemukolwiek zakłóceniu spokoju urzędu konsularnego lub uchybieniu jego godności.

3. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się także do pomieszczeń przeznaczonych wyłącznie na rezydencję kierownika urzędu konsularnego, pod warunkiem że znajdują się one w tym samym budynku lub na tym samym terenie, na którym znajdują się pomieszczenia konsularne.

Artykuł  33

Zwolnienie od rekwizycji

Pomieszczenia konsularne i pomieszczenia przeznaczone wyłącznie na rezydencję kierownika urzędu konsularnego, ich urządzenia, mienie urzędu konsularnego i jego środki transportu nie podlegają żadnej formie rekwizycji dla jakichkolwiek celów. Jeżeli dla celów obrony narodowej lub użyteczności publicznej niezbędne jest wywłaszczenie, powinny być przedsięwzięte wszelkie możliwe środki w celu uniknięcia utrudnienia w wykonywaniu funkcji konsularnych; Państwu wysyłającemu powinno być w takim przypadku wypłacone niezwłocznie odpowiednie i efektywne odszkodowanie.

Artykuł  34

Zwolnienia pomieszczeń konsularnych od podatków i opłat

1. Pomieszczenia konsularne i rezydencja kierownika urzędu konsularnego, których właścicielem lub najemcą jest Państwo wysyłające lub jakakolwiek osoba działająca w jego imieniu, zwolnione są od wszelkich opłat i podatków państwowych, regionalnych, prowincjonalnych lub komunalnych, z wyjątkiem opłat należnych za świadczenie określonych usług.

2. Zwolnienia przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu stosują się także do:

a) umów i aktów dotyczących nabycia lub najmu nieruchomości określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu;

b) nabycia lub użytkowania środków transportu, mebli i innego wyposażenia przeznaczonego wyłącznie do użytku urzędu konsularnego.

3. Zwolnień przewidzianych w niniejszym artykule nie stosuje się do opłat i podatków, którym na podstawie ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego podlega bezpośrednio lub pośrednio osoba zawierająca umowę z Państwem wysyłającym lub z osobą działającą w jego imieniu.

Artykuł  35

Nietykalność archiwów i dokumentów konsularnych

Archiwa i dokumenty konsularne są nietykalne w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują. W archiwach konsularnych powinny być przechowywane jedynie dokumenty urzędowe.

Artykuł  36

Swoboda poruszania się

Z zastrzeżeniem ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewnia wszystkim członkom urzędu konsularnego swobodę poruszania się i podróżowania po swoim terytorium.

Artykuł  37

Swoboda porozumiewania się

1. Państwo przyjmujące dopuszcza i ochrania swobodę porozumiewania się urzędu konsularnego dla wszelkich celów urzędowych. Przy porozumiewaniu się z organami Państwa wysyłającego, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi tego Państwa, bez względu na to, gdzie się znajdują, urząd konsularny może używać wszelkich odpowiednich środków, łącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, bagażem dyplomatycznym lub konsularnym oraz korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem. Urząd konsularny może jednak zainstalować i używać nadawczą stację radiową jedynie za zgodą Państwa przyjmującego.

2. Przesyłki stanowiące bagaż konsularny magą zawierać jedynie korespondencję urzędową i dokumenty oraz przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego.

3. Urzędowa korespondencja urzędu konsularnego, bez względu na zastosowane środki łączności, jak rownież opieczętowane worki, walizy i inny bagaż konsularny, pod warunkiem że posiadają widoczne zewnętrzne znaki wskazujące na ich urzędowy charakter, są nietykalne i nie podlegają otwarciu ani zatrzymaniu przez organy Państwa przyjmującego.

4. Kurierzy konsularni, to jest osoby, którym zlecono przewożenie worków, waliz i innego bagażu konsularnego, korzystać będą przy wykonywaniu tych funkcji z tych samych ułatwień, przywilejów i immunitetów, z których korzystają w Państwie przyjmującym kurierzy dyplomatyczni Państwa wysyłającego.

5. Bagaż konsularny może być powierzony kapitanowi statku lub samolotu linii lotniczych, udającego się do portu lub miejsca, do którego przybycie jest dozwolone. Kapitan ten powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę przesyłek stanowiących bagaż; kapitan nie jest jednak uważany za kuriera konsularnego. Na podstawie porozumienia z organami Państwa przyjmującego urząd konsularny może wysłać jednego ze swych członków w celu bezpośredniego i swobodnego odebrania bagażu konsularnego od kapitana statku lub samolotu. Postanowienie to stosuje się także do doręczenia bagażu konsularnego kapitanowi statku lub samolotu.

Artykuł  38

Porozumiewanie się z obywatelami Państwa wysyłającego

1. W celu ułatwienia wykonywania funkcji konsularnych odnoszących się do obywateli Państwa wysyłającego:

a) kierownik urzędu konsularnego ma swobodę porozumiewania się z obywatelami Państwa wysyłającego i udawania się do nich. Obywatele Państwa wysyłającego mają taką samą swobodę porozumiewania się z urzędem konsularnym tego Państwa i udawania się do niego;

b) właściwe organy Państwa przyjmującego powinny niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu 72 godzin, zawiadomić urząd konsularny Państwa wysyłającego o tym, że w jego okręgu konsularnym obywatel tego Państwa został aresztowany lub poddany jakimkolwiek innym formom ograniczenia wolności osobistej. Wiadomość od osoby aresztowanej bądź poddanej innej formie ograniczenia wolności osobistej, skierowana do urzędu konsularnego, powinna być również niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu 72 godzin, przekazana przez wspomniane organy. Organy te powinny niezwłocznie poinformować taką osobę o prawach przysługujących jej na podstawie niniejszego postanowienia;

c) kierownik urzędu konsularnego ma prawo do odwiedzania obywatela Państwa wysyłającego, który został aresztowany lub poddany jakiejkolwiek innej formie ograniczenia wolności osobistej, rozmawiania i korespondowania z nim oraz ustanowienia dla niego zastępstwa prawnego;

d) kierownik urzędu konsularnego ma takie same prawa, jakie są przewidziane w postanowienia litery c) w odniesieniu do obywatela Państwa wysyłającego, odbywającego po prawomocnym wyroku karę pozbawienia wolności lub poddanego innej formie ograniczenia wolności osobistej.

2. Uprawnienia przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu powinny być wykonywane zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego; rozumie się jednak, że wspomniane ustawy i inne przepisy powinny umożliwiać pełną realizację celów, którym służą prawa przyznane na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł  39

Porozumiewanie się z organami Państwa przyjmującego

Przy wykonywaniu swoich funkcji kierownik urzędu konsularnego może zwracać się do:

a) właściwych organów miejscowych w swoim okręgu konsularnym;

b) właściwych organów centralnych Państwa przyjmującego, jeżeli jest to dopuszczalne i w zakresie przewidzianym przez ustawy i inne przepisy oraz zwyczaje Państwa przyjmującego.

Artykuł  40

Opłaty i inne należności konsularne

1. Za dokonywanie czynności konsularnych urząd konsularny może pobierać na terytorium Państwa przyjmującego opłaty i inne należności, przewidziane przez ustawy i inne przepisy Państwa wysyłającego.

2. Kwoty pobierane z tytułu opłat i innych należności, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, oraz dotyczące ich pokwitowania zwolnione są w Państwie przyjmującym od wszelkich opłat i podatków.