Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Właściwość władz bezpieczeństwa publicznego i tryb postępowania w sprawach szkód w majątku bezpieczeństwa publicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.5.43

Akt utracił moc

Wersja od: 17 lutego 1950 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Artykuły powołane w rozporządzeniu niniejszym bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 17 czerwca 1948 r. o odpowiedzialności i trybie postępowania w sprawach szkód w majątku wojskowym (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 246).

2. Paragrafy powołane w rozporządzeniu niniejszym oznaczają przepisy rozporządzenia niniejszego.

§  2.

1. Władzami bezpieczeństwa publicznego, właściwymi do wydawania w I instancji zarządzeń wymienionych w niniejszym rozporządzeniu są:

1) przełożeni (dowódcy) jednostek administracyjno-gospodarczych I instancji, jeżeli szkoda nie przekracza kwoty 50.000 zł,

2) szefowie wojewódzkich urzędów bezpieczeństwa publicznego lub równorzędni, gdy:

a) szkoda powstała w majątku będącym we władaniu wojewódzkiego urzędu bezpieczeństwa publicznego lub równorzędnej władzy,

b) szkoda przekracza kwotę 50.000 zł,

c) za szkodę odpowiedzialni są przełożeni (dowódcy) wymienieni w pkt 1,

d) szkoda powstała w związku z obrotem materiałowym pomiędzy jednostkami administracyjno-gospodarczymi, podlegającymi służbowo temu samemu przełożonemu (dowódcy); jeżeli jednostki administracyjno-gospodarcze podlegają służbowo różnym przełożonym (dowódcom), właściwy jest ten przełożony (dowódca), któremu podlega jednostka administracyjno-gospodarcza odbierająca materiał,

3) przełożony (dowódca) wyznaczony przez Ministra Bezpieczeństwa Publicznego, gdy:

a) szkoda powstała w majątku będącym we władaniu Ministerstwa,

b) za szkodę odpowiedzialni są przełożeni określeni w pkt 2,

c) szkoda powstała w związku z obrotem materiałowym pomiędzy jednostkami, z których co najmniej jedna podlega bezpośrednio Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego.

2. Minister Bezpieczeństwa Publicznego może w drodze zarządzenia wysokość kwoty, określonej w ust. 1, podwyższyć albo obniżyć.

§ 3. Przełożonych (dowódców) jednostek administracyjno-gospodarczych I instancji wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 1 oraz osoby równorzędne z szefami wojewódzkich urzędów bezpieczeństwa publicznego wymienione w § 2 ust. 1 pkt 2 określa w drodze zarządzenia Minister Bezpieczeństwa Publicznego.

§ 4. Władzami bezpieczeństwa publicznego właściwymi do wydawania w II instancji zarządzeń wymienionych w niniejszym rozporządzeniu są:

1) przełożeni władz bezpieczeństwa publicznego II instancji, gdy odwołanie skierowane jest przeciwko zarządzeniu przełożonych (dowódców) wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 1,

2) 1 Minister Bezpieczeństwa Publicznego lub przełożony (dowódca) wyznaczony przez Ministra w pozostałych przypadkach,

3) 2 (skreślony).

§ 5. W razie potrzeby wydania zarządzenia w stosunku do przełożonego (dowódcy) lub starszego stopniem, a nie będącego podwładnym przełożonego (dowódcy) właściwego do wydania zarządzenia, władza orzekająca w I instancji skierowuje sprawę do władzy orzekającej w II instancji, która zarządzi przeniesienie tej sprawy do kompetencji innego przełożonego (dowódcy), jako władzy właściwej do wydania zarządzenia, lub też sama wydaje zarządzenie jako władza I instancji.

§ 6. Władza bezpieczeństwa publicznego przestrzega z urzędu swej właściwości. Jeżeli władza bezpieczeństwa publicznego uznaje się za niewłaściwą, przekazuje sprawę właściwej władzy.

¹ § 4 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 26 stycznia 1952 r. (Dz.U.52.5.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lutego 1950 r.

² § 4 pkt 3 skreślony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 stycznia 1952 r. (Dz.U.52.5.34) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lutego 1950 r.