Art. 25. - Węgry-Polska. Konwencja dotycząca żeglugi powietrznej. Budapeszt.1931.11.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.43.381

Akt utracił moc

Wersja od: 25 maja 1934 r.

Artykuł  25.

Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie w możliwie najkrótszym czasie.

Wejdzie ona w życie trzydziestego dnia po dacie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

Na dowód czego pełnomocnicy podpisali konwencję niniejszą i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Budapeszcie, w dwóch oryginałach w języku francuskim dnia 28 listopada 1931 r.

Stanisław Łepkowski

Leon Babiński

Tormay Géza

PROTOKÓŁ DODATKOWY.

Przy podpisywaniu umowy o żegludze powietrznej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Węgierskiem, odnośni pełnomocnicy zgodzili się między innemi na następujące postanowienia:

1) do artykułu pierwszego umowy:

a) Przez statki powietrzne w rozumieniu niniejszej umowy należy uważać statki powietrzne, posiadające własne środki napędowe lub ich nie posiadające. Postanowienia niniejszej umowy mają zastosowanie do statków powietrznych nie posiadających własnych środków napędowych, o tyle tylko, o ile pozwala na to ich charakter specjalny.

b) Nie naruszając w niczem zasady ogólnej zawartej w ust. 2 artykułu pierwszego niniejszej umowy, przyjmuje się, że wszelki przewóz międzynarodowy osób, bagażu i towarów, uskuteczniany za wynagrodzeniem przez statek powietrzny wpisany do rejestru jednej z Wysokich Umawiających się Stron (sporadyczne loty zarobkowe) może być dokonywany pomiędzy terytorjami obydwu Wysokich Umawiających się Stron lub ponad niemi wyłącznie na podstawie uprzedniego zezwolenia na przylot lub przelot, wydanego przez władze, które będą wskazane przez każdą z Wysokich Umawiających się Stron.

c) Klauzula narodu najbardziej uprzywilejowanego, przyznana w ust. 3 artykułu pierwszego umowy nie dotyczy strony finansowej podatków bezpośrednich ani opłat. Sprawa podatków bezpośrednich nakładanych na przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, wykonywujące swoją działalność na obszarach obydwu Państw, będzie normowana według umowy między Polską a Węgrami z dnia 12 maja 1928 r. w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania.

2) do art. 22 umowy.

Nie przesądzając przyszłych układów pomiędzy właściwemi władzami celnemi, przyjmuje się już od chwili obecnej, że jeśli przy przylocie statku powietrznego zostanie stwierdzona niezgodność pomiędzy towarami przewożonemi a dowodami wyżej wymienionemi, władze celne lotniska przylotu będą mogły porozumiewać się bezpośrednio z właściwemi władzami celnemi drugiego Umawiającego się Państwa.

Sporządzono w Budapeszcie, w dwóch oryginałach, w języku francuskim, w dniu 28 listopada 1931 r.

Stanisław Łepkowski

Leon Babiński

Tormay Géza

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i protokółem dodatkowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak ł każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 7 lutego 1933 r.