§ 8. - Warunkowe zwolnienie osób, odbywających karę pozbawienia wolności z mocy wyroków wojskowych sądów karnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.12.80

Akt utracił moc

Wersja od: 24 lutego 1933 r.

§ 8. Komendant (zarząd) więzienia przedstawia prośbę ze swoją opinją prokuratorowi przy tym wojskowym sądzie okręgowym (admiralskim), który wydał wyrok w I instancji, lub w którego okręgu znajduje się sąd rejonowy (marynarski), który wydał wyrok.

Prokurator przy wojskowym sądzie okręgowym (admiralskim) odrzuca prośbę, jeśli jest przedwczesną, albo jeśli wniosła ją osoba nieuprawniona, a prokurator nie znajduje w niej podstawy do rozpatrzenia sprawy iż urzędu.

Przeciw temu postanowieniu nie służy zażalenie. W innych przypadkach prokurator wojskowy - po uzupełnieniu dochodzeń, jeśli je uzna za potrzebne - przedstawi sprawę ze swoim wnioskiem właściwemu dowódcy lub przedłoży ją Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu, zależnie od właściwości, określonej w §§ 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

Jeśli wyrok wydał wojskowy sąd rejonowy (marynarski) prokurator wojskowy przed postawieniem wniosku co do zwolnienia może zażądać opinji właściwego dowódcy w przedmiocie przestępstw 'należących do właściwości odnośnego wojskowego sądu rejonowego (marynarskiego).

Właściwy dowódca wydaje według własnego uznania postanowienie co do warunkowego zwolnienia w sprawie przedstawionej mu przez prokuratora wojskowego.

Przeciw temu postanowieniu nie służy zażalenie.