Art. 8. - Warunkowe zwolnienie osób odbywających karę pozbawienia wolności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.58.321 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 1961 r.

Art.  8.

§ 1. O warunkowym zwolnieniu orzeka na posiedzeniu niejawnym, w składzie jednego sędziego, sąd wojewódzki, w którego okręgu skazany odbywa karę. Na tym posiedzeniu sąd wysłuchuje przedstawiciela administracji więzienia oraz - w razie potrzeby - skazanego. Posiedzenie powinno odbyć się na terenie zakładu karnego. Udział prokuratora jest obowiązkowy.

§ 2. Sąd może orzec o oddaniu warunkowo zwolnionego pod nadzór oraz o nałożeniu na niego obowiązków przewidzianych w art. 4 bądź w postanowieniu o warunkowym zwolnieniu, bądź w odrębnym postanowieniu wydanym w okresie próby; przepis § 1 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Sąd orzeka na wniosek skazanego, jego obrońcy, administracji więzienia, prokuratora lub z urzędu.

§ 4. Na postanowienie o udzieleniu lub odmowie udzielenia warunkowego zwolnienia służy zażalenie prokuratorowi. Termin do złożenia zażalenia wynosi 3 dni, liczy się od daty ogłoszenia postanowienia i jest zawity. Złożenie zażalenia wstrzymuje wykonanie postanowienia o udzieleniu warunkowego zwolnienia.

§ 5. Zażalenie rozpoznaje sąd wojewódzki w składzie trzech sędziów w ciągu 7 dni od daty wpływu zażalenia do sądu.