Warunki wymagane do uzyskania emerytur dla niektórych pracowników zatrudnionych na statkach żeglugi powietrznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.45.326

Akt utracił moc

Wersja od: 19 grudnia 1968 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 22 listopada 1968 r.

w sprawie warunków wymaganych do uzyskania emerytur dla niektórych pracowników zatrudnionych na statkach żeglugi powietrznej.

Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie ma zastosowanie do pracowników-członków personelu latającego statków żeglugi powietrznej posiadających ważną licencję wydaną przez państwowy organ nadzoru nad personelem lotniczym i wpisanych do państwowego rejestru personelu lotniczego, którzy zatrudnieni są na statkach żeglugi powietrznej na stanowiskach:

1) pilotów, w tym również pilotów wykonujących loty próbne i doświadczalne,

2) skoczków spadochronowych,

3) nawigatorów,

4) mechaników pokładowych,

5) radiooperatorów pokładowych,

6) radiotelefonistów pokładowych,

7) instruktorów.

§  2.

1. Pracownikom, o których mowa w § 1, przysługuje prawo do emerytury, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek:

a) mężczyzna 60 lat, a kobieta 55 lat albo

b) mężczyzna 55 lat, a kobieta 50 lat, jeżeli komisja lotniczo-lekarska wydała orzeczenie o niezdolności do wykonywania przez pracownika czynności członka personelu latającego;

2) wiek, o którym mowa w pkt 1, osiągnęli w czasie zatrudnienia na stanowiskach określonych w § 1 lub w czasie zatrudnienia, do którego skierowani zostali po zwolnieniu ich z pracy na tych stanowiskach;

3) spełniają pozostałe warunki wymagane do przyznania emerytury przewidziane w ustawie z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6), zwanej dalej "ustawą", z tym że wymagany okres zatrudnienia powinien obejmować co najmniej 15 lat zatrudnienia na stanowiskach określonych w § 1.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma zastosowania, jeżeli pracownik z powodu inwalidztwa został zwolniony z zatrudnienia na stanowisku objętym § 1 lub z zatrudnienia, do którego został skierowany po zwolnienia z pracy na tym stanowisku.

§ 3. Pracownik (§ 1), który nie nabywa prawa do emerytury na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, nabywa prawo do emerytury dla pracowników pierwszej kategorii zatrudnienia, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy.

§ 4. Wykonanie rozporządzenia porucza się Przewodniczącemu Komitetu Pracy i Płac.

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.