Rozdział 2 - Międzynarodowy transport drogowy wykonywany pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju - Warunki wykonywania międzynarodowego transportu drogowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.75.332

Akt utracił moc
Wersja od: 22 października 1997 r.

Rozdział  2

Międzynarodowy transport drogowy wykonywany pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju

1.
Działalność gospodarcza polegająca na wykonywaniu międzynarodowego zarobkowego transportu drogowego pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju podlega koncesjonowaniu.
2.
Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania i cofania koncesji jest Minister Transportu i Gospodarki Morskiej.
3.
Udzielenie, zmiana, odmowa udzielenia i cofnięcie koncesji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
1. 4
Koncesji udziela się, z zastrzeżeniem art. 8, jeżeli przedsiębiorca spełnia następujące warunki:
1)
posiada udokumentowaną, co najmniej trzyletnią praktykę w zakresie wykonywania krajowego transportu pojazdami samochodowymi lub roczną praktykę w wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego,
2)
posiada dobrą reputację zawodową, za którą uważa się niekaralność w ostatnich trzech latach za przestępstwa przeciw bezpieczeństwu w ruchu lądowym lub przeciw mieniu,
3) 5
posiada kapitał w postaci pieniężnej lub rzeczowej w wysokości równej co najmniej 3000 ECU na pojazd lub 150 ECU na tonę dopuszczalnej ładowności pojazdu ciężarowego lub na jedno miejsce siedzące w autobusie lub posiada inne zabezpieczenie majątkowe, dla roszczeń wierzycieli, w wysokości podanej wyżej,
4)
dysponuje pojazdem lub pojazdami samochodowymi, które odpowiadają warunkom technicznym wymaganym przepisami o ruchu drogowym.
5) 6
spełnia warunki wynikające z umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską w zakresie międzynarodowego transportu drogowego.
2.
Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, stosuje się również do kierowców pojazdów samochodowych realizujących przewozy międzynarodowe.
3. 7
Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, niezbędne dokumenty do wydania koncesji oraz treść i wzór koncesji.
4. 8
Rada Ministrów, po zaciągnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki kwalifikacyjne przewoźników i kierowców, od których spełnienia uzależnione będzie udzielenie koncesji.
1. 9
Koncesji udziela się przedsiębiorcy na:
1)
przewóz do jednego lub więcej krajów,
2)
przewóz jednym lub większą liczbą określonych pojazdów samochodowych,
3)
wykonywanie wszystkich lub niektórych rodzajów przewozów.
2.
Posiadacz koncesji jest obowiązany do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego stosownie do warunków ustalonych w koncesji.
1.
Minister Transportu i Gospodarki Morskiej odmówi udzielenia koncesji bądź może zmienić jej ustalenia w przypadku braku zezwoleń zagranicznych, o których mowa w art. 10 ust. 1.
2.
Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może odmówić udzielenia koncesji lub zmienić jej ustalenia ze względu na zagrożenie ważnego interesu gospodarki narodowej, obronności lub bezpieczeństwa państwa.

Koncesję cofa się, jeżeli jej posiadacz:

1)
przestał spełniać warunki wymagane do jej uzyskania,
2)
przekracza uprawnienia lub nie dopełnia warunków określonych w koncesji,
3)
nie wykonuje na skutek okoliczności leżących po jego stronie przewozów międzynarodowych przez okres co najmniej 6 miesięcy,
4)
nie przestrzega warunków określonych w umowach międzynarodowych o przewozach drogowych, obowiązujących Rzeczpospolitą Polską.
1.
Minister Transportu i Gospodarki Morskiej przyznaje na wniosek posiadacza koncesji zezwolenia zagraniczne na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego, uzyskane z innych krajów w ramach porozumień międzynarodowych, które upoważniają do wjazdu pojazdów posiadacza koncesji na obszar tych krajów.
2.
Podmiotom, które wykonują przewozy dla własnych potrzeb, zezwolenie zagraniczne, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone w przypadku, gdy jest to niezbędne dla ich działalności i gdy dysponują pojazdem określonym w art. 6 ust. 1 pkt 4.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do przejazdu pojazdów samochodowych w stanie próżnym oraz pojazdów nie przeznaczonych do przewozu osób lub ładunków.
4 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 55 pkt 5 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.
5 Art. 6 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 4 września 1992 r. (Dz.U.92.75.369) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 października 1992 r.
6 Art. 6 ust. 1 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 września 1992 r. (Dz.U.92.75.369) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 października 1992 r.
7 Art. 6 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 4 września 1992 r. (Dz.U.92.75.369) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 października 1992 r.
8 Art. 6 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 4 września 1992 r. (Dz.U.92.75.369) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 października 1992 r.
9  Art. 7 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 4 września 1992 r. (Dz.U.92.75.369) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 października 1992 r.

- zmieniony przez art. 55 pkt 5 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.97.121.770) z dniem 22 października 1997 r.