Rozdział 3 - Zabezpieczenie przerw dylatacyjnych - Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.63.735

Akt utracił moc

Wersja od: 30 sierpnia 2020 r.

Rozdział  3

Zabezpieczenie przerw dylatacyjnych

§  207. 

1. Przerwy dylatacyjne obiektów mostowych powinny być zabezpieczone w szczególności za pomocą:

1) urządzeń dylatacyjnych - zamocowanych w konstrukcji obiektu mostowego,

2) bitumicznych przykryć dylatacyjnych - kształtowanych w nawierzchni jezdni, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Nie wymagają zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1, przerwy dylatacyjne wykonane jako szczeliny w nawierzchni jezdni i jej podbudowie na końcach obiektu mostowego, jeśli występują tylko obroty przekrojów podporowych przęsła lub przesunięcia są nie większe niż 5 mm, pod warunkiem wypełnienia tych szczelin elastyczną masą zalewową z zachowaniem wymagań Polskiej Normy.

3. Przez przesunięcia, o których mowa w ust. 2, rozumie się długości poziomych odcinków, wzdłuż których przemieszczają się leżące naprzeciw siebie punkty szczeliny nawierzchni lub przerwy dylatacyjnej.

4. Zabezpieczenie przerw dylatacyjnych powinno zapewnić:

1) szczelność połączenia,

2) równość nawierzchni,

3) swobodę odkształceń ustroju nośnego obiektu,

4) zbliżone warunki ruchu dla kół pojazdów w obrębie nawierzchni i dylatacji,

5) swobodę poziomych przemieszczeń zdylatowanych krawężników i odpowiednią osłonę szczelin w obrębie chodników.

5. Zabezpieczenie przerw dylatacyjnych powinno być nieprzerwane na całej szerokości pomostu w obrębie jezdni, pasów awaryjnych, opasek, utwardzonych poboczy i chodników.

6. Na torach tramwajowych przewidzianych na pomoście obiektu mostowego, gdy przesunięcia przerwy dylatacyjnej są większe niż 20 mm, powinny być zastosowane przyrządy wyrównawcze.

§  208. 

1. Przykrycia dylatacyjne, o których mowa w § 207 ust. 1 pkt 2, mogą być zastosowane w obiektach mostowych betonowych, stalowych i zespolonych, w których:

1) występuje nawierzchnia bitumiczna lub betonowa o grubości nie mniejszej niż 6 cm i nie większej niż 15 cm,

2) przesunięcia przerwy dylatacyjnej są nie większe niż 25 mm,

3) istnieje możliwość ukształtowania nawierzchni jezdni na całej szerokości pomostu,

4) istnieje stabilne podparcie dla nawierzchni jezdni z obu stron szczeliny dylatacyjnej.

2. Przykrycie dylatacyjne powinno:

1) być przewidziane w korycie wyciętym w nawierzchni jezdni i chodników,

2) mieć szerokość mierzoną w kierunku przesunięcia zdylatowanej krawędzi przęsła - nie mniejszą niż 0,45 m i nie większą niż 0,8 m,

3) mieć strukturę wielowarstwową - o grubości warstw nie większej niż 3 cm,

4) zabezpieczyć szczelinę przed przenikaniem masy zalewowej,

5) umożliwić przemieszczanie się masy zalewowej po elemencie zabezpieczającym szczelinę.

§  209. 

1. Przerwy dylatacyjne o przesunięciach większych niż 25 mm powinny być zabezpieczone wodoszczelnymi urządzeniami dylatacyjnymi, zamocowanymi w konstrukcji obiektu mostowego.

2. Urządzenia dylatacyjne, o których mowa w ust. 1, powinny:

1) przebiegać w sposób ciągły na całej szerokości pomostu, w szczególności na wysokości:

a) wierzchniej warstwy nawierzchni w obrębie jezdni oraz pod chodnikami,

b) wierzchnich warstw nawierzchni jezdni i chodników, z załamaniem linii urządzenia dylatacyjnego między jezdnią a chodnikiem w obrębie krawężników, z zastrzeżeniem ust. 3,

2) być zamocowane za pomocą śrub lub kotwi we wnękach wyciętych w nawierzchni lub uformowanych w konstrukcji obiektu, zapewniających przenoszenie sił od dynamicznych oddziaływań kół pojazdów,

3) mieć odpowiednio ukształtowane krawężniki stanowiące integralną część urządzenia.

3. Kąt załamania urządzenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b), powinien zapewnić swobodę odkształceń elementów uszczelniających i nie powodować ich uszkodzenia.

§ 210. Urządzenie dylatacyjne, o którym mowa w § 209 ust. 2 pkt 1 lit. a), powinno być uzupełnione w paśmie chodników dodatkową konstrukcją, dostosowaną do wierzchu nawierzchni chodnika oraz do funkcji urządzenia dylatacyjnego.

§ 211. Przed zabezpieczeniami przerw dylatacyjnych, o których mowa w § 207 ust. 1, powinny być przewidziane poprzeczne drenaże umieszczone od strony wody napływającej po izolacji wodoszczelnej.

§  212. 

1. Przerwy dylatacyjne tuneli, konstrukcji oporowych oraz przepustów powinny być zabezpieczone w szczególności za pomocą:

1) elastycznych materiałów z tworzyw sztucznych w postaci:

a) profilowanych taśm - zamocowanych wewnątrz dylatowanych elementów konstrukcji lub przy ich powierzchniach od strony materiału zasypowego,

b) profilowanych wkładek - zamocowanych w szczelinach dylatowanych elementów konstrukcji, z tym że wkładki na zewnętrznych płaszczyznach powinny osłonić szczelinę,

c) taśm - przyklejonych na zdylatowanych elementach konstrukcji od strony materiału zasypowego,

2) materiałów uszczelniających styki śrubowych złączy elementów konstrukcji.

2. Materiały używane do zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1, powinny:

1) zapewniać szczelność połączeń,

2) zapewniać zdolność do przenoszenia odkształceń łączonych elementów konstrukcji w przedziale temperatur (-30÷60)°C,

3) być odporne, w zależności od zastosowania, na działanie wód gruntowych bądź wód płynących,

4) umożliwiać wykonanie szczelnych połączeń poszczególnych odcinków materiału,

5) być niewrażliwe na kontakt z materiałem zabezpieczanych elementów konstrukcji oraz z materiałem zasypowym.

3. Elementy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i c), zainstalowane na zewnętrznych powierzchniach elementów konstrukcji powinny być zabezpieczone przed mechanicznym uszkodzeniem w trakcie budowy.