§ 3. - Warunki przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.119.1266

Akt utracił moc

Wersja od: 28 grudnia 2000 r.

§  3.

1. Za każdy dzień nieobecności w służbie związanej z:

1) korzystaniem z urlopu bezpłatnego,

2) przerwami w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie zachował prawa do uposażenia, wymienionymi w art. 122 ustawy,

3) zawieszeniem w czynnościach służbowych lub tymczasowym aresztowaniem, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne będące przyczyną aresztowania lub zawieszenia zostało umorzone lub funkcjonariusz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku,

4) czasową niezdolnością do służby wskutek choroby wynoszącej ponad 15 dni, chyba że spowodowana jest ona wypadkiem pozostającym w związku ze służbą,

5) odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną wynoszącym ponad 15 dni, chyba że spowodowane jest ono wypadkiem pozostającym w związku ze służbą,

6) urlopem szkoleniowym,

7) urlopem zdrowotnym,

8) urlopem okolicznościowym, o którym mowa w § 22 i 25 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 138, poz. 644),

9) zwolnieniem od pracy, o którym mowa w art. 188 Kodeksu pracy

- funkcjonariuszowi obniża się o 1/360 przysługującą nagrodę roczną.

2. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego, a także umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii.