§ 3. - Warunki przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej bojowej i amunicji przez straże gminne (miejskie).

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.194.1999

Akt utracił moc

Wersja od: 6 września 2004 r.

§  3.

1. Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji, zwany dalej "komendantem wojewódzkim Policji", przy rozpatrywaniu wniosku, o którym mowa w § 2, może zażądać od wójta, burmistrza (prezydenta miasta) dodatkowych informacji uzasadniających potrzebę uzbrojenia strażników w proponowaną liczbę jednostek broni palnej bojowej.

2. Komendant wojewódzki Policji może odmówić wydania pozwolenia na broń palną bojową w przypadku stwierdzenia:

1) niewykonywania zadań określonych w art. 11 pkt 5 i 9 ustawy;

2) niespełnienia warunków dotyczących właściwego przechowywania broni palnej bojowej i amunicji.

3. Komendant wojewódzki Policji może określić w pozwoleniu inną liczbę jednostek broni palnej bojowej w przypadku stwierdzenia:

1) braku okoliczności uzasadniających uzbrojenie straży gminnej (miejskiej), zwanej dalej "strażą", w proponowaną liczbę jednostek broni palnej bojowej;

2) braku zagrożeń mienia, o którym mowa w art. 11 pkt 5 i 9 ustawy, w stopniu uzasadniającym objęcie go ochroną z użyciem proponowanej liczby jednostek broni palnej bojowej.

4. Komendant wojewódzki Policji cofa pozwolenie na broń palną bojową dla straży:

1) na wniosek wójta, burmistrza (prezydenta miasta);

2) w przypadku ustania okoliczności, dla których pozwolenie zostało wydane;

3) w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wykonywania zadań, o których mowa w art. 11 pkt 5 i 9 ustawy, lub w sposobie przechowywania i ewidencjonowania broni palnej bojowej i amunicji.