§ 3. - Warunki pod jakiemi może być dozwolona dalsza produkcja w prywatnych fabrykach wyrobów tytoniowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.23.142

Akt utracił moc

Wersja od: 6 marca 1923 r.

§ 3. Równocześnie z wniesieniem podań, o których mowa w § 2 niniejszego rozporządzenia, winni fabrykanci wyrobów tytoniowych przesłać na ręce GDMT Wydział II/III próbki wszystkich wyrobów w ilościach wymienionych w ustąpię 7 § 6 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 29 października 1922 r. (Dz. U. R. P. № 100, poz. 916) bez wzglądu na to, na jakim obszarze dzielnicowym fabryka jest położona, jak również bez względu na to czy próbki gatunków zgłoszonych do dokumentów koncesyjnych' były już w poprzednim okresie zatwierdzone.

Z uwagi na psucie się próbek przechowywanych u władzy skarbowej, jak również dla celów kontroli późniejszego wyrobu, winni fabrykanci wyrobów tytoniowych przedkładać powyższe komplety próbek GDMT Wydz. II/III co trzy miesiące, a w razie zmiany gatunku nazwy lub opakowania natychmiast co do odnośnego wyrobu.

Każda przesyłana próbka winna być przez fabrykanta zebrana w fabryce w obecności organu skarbowego i przez tego ostatniego opieczętowana. Na zewnętrznem opakowaniu przesyłki należy uwidocznić wyraźnie siedzibą i firmą fabryki wyrobów tytoniowych; zaś wewnątrz załączyć szczegółowy spis gatunków i nazw, potwierdzony przez organ skarbowy z wyszczególnieniem siedziby Izby Skarbowej i Urzędu Skarbowego akcyz i Monopolów Państwowych.

Celem uniknięcia zwłoki przez ewentualne zagubienie przesyłki próbek w drodze, zawiadomi GDMT bezzwłocznie fabrykanta o każdem nadejściu przesyłki.

Przed zatwierdzeniem próbek przez GDMT. nie wolno fabrykantowi puszczać w obieg handlowy żadnego wyrobu tytoniowego.