§ 4. - Warunki, jakie muszą być spełnione przy wykorzystywaniu osadów ściekowych na cele nieprzemysłowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.72.813

Akt utracił moc

Wersja od: 31 sierpnia 1999 r.

§  4.

1. Wytwarzający odpady w postaci osadów ściekowych dokonuje badań osadów ściekowych i gruntów w zakresie określonym w § 3 i udostępnia wyniki badań użytkownikom osadu ściekowego wraz z informacją o dawkach osadu ściekowego, które można stosować na poszczególnych gruntach.

2. Przy stosowaniu osadów ściekowych w rolnictwie dawkę osadu ściekowego ustala się dla każdej partii osadu osobno; wielkość dawki osadu ściekowego zależy od rodzaju gruntu, sposobu jego użytkowania, jakości osadu ściekowego i zapotrzebowania roślin na fosfor i azot, przy czym:

1) ilości metali ciężkich, które mogą być wprowadzone z osadem ściekowym w ciągu roku do gleby, średnio w okresie 10 lat nie mogą przekroczyć:

a) ołowiu (Pb) - 1.000 g/ha/rok,

b) kadmu (Cd) - 20 g/ha/rok,

c) chromu (Cr) - 1.000 g/ha/rok,

d) miedzi (Cu) - 1.600 g/ha/rok,

e) niklu (Ni) - 200 g/ha/rok,

f) rtęci (Hg) - 10 g/ha/rok,

g) cynku (Zn) - 5.000 g/ha/rok,

2) dawka osadu ściekowego nie może przekroczyć 10 ton suchej masy na hektar w okresie 5 lat.

3. Przy stosowaniu osadów ściekowych do rekultywacji gruntów na potrzeby rolnicze i nierolnicze, do roślinnego utrwalania powierzchni gruntów oraz do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu stosuje się dawki osadu ściekowego podane w załączniku nr 4 do rozporządzenia.