Rozdział 3 - Uznawanie żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową za jedynych żywicieli rodzin. - Warunki i zasady udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawanie żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.28.185

Akt utracił moc

Wersja od: 3 sierpnia 1968 r.

Rozdział  3.

Uznawanie żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową za jedynych żywicieli rodzin.

§  19.

1. Żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową może być uznany za jedynego żywiciela rodziny, jeżeli istnieją warunki uzasadniające to uznanie.

2. W sprawach dotyczących uznania żołnierza za jedynego żywiciela rodziny stosuje się odpowiednio przepisy §§ 2-6 i 8-10.

§  20.

1. Decyzję w sprawie uznania żołnierza za jedynego żywiciela rodziny wydaje właściwy do spraw wewnętrznych organ prezydium powiatowej (miejskiej w mieście stanowiącym powiat, dzielnicowej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej, na której obszarze działania zamieszkują członkowie rodziny pozostający na utrzymaniu żołnierza.

2. Decyzja powinna zawierać prawne i faktyczne uzasadnienie.

§  21.

1. Podanie o uznanie żołnierza za jedynego żywiciela rodziny może wnieść żołnierz lub członek rodziny pozostający na jego utrzymaniu.

2. Żołnierz wnosi podanie za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, w której odbywa służbę. Dowódca ten przesyła podanie żołnierza do organu określonego w § 7 ust. 2.

3. Podanie żołnierza nie podlega opiniowaniu przez jego przełożonych.

4. Członek rodziny żołnierza wnosi podanie na ustalonym formularzu do organu określonego w § 7 ust. 2.

5. Podanie żołnierza lub członka jego rodziny wniesione do niewłaściwego organu powinno być niezwłocznie przekazane właściwemu organowi.

§  22.

1. Decyzję o uznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny organ określony w § 20 ust. 1 przesyła wraz z aktami sprawy do właściwego wojewódzkiego sztabu wojskowego lub sztabu wojskowego miasta wyłączonego z województwa. Na podstawie tej decyzji szef tego sztabu zarządza zwolnienie żołnierza z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy. Otrzymane akta w tej sprawie zwraca właściwemu organowi (§ 20 ust. 1).

2. Jeżeli szef sztabu wojskowego (ust. 1) poweźmie zastrzeżenia co do prawidłowości decyzji o uznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny, przesyła decyzję wraz z aktami sprawy właściwemu do spraw wewnętrznych organowi prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy w trybie nadzoru, uzasadniając jednocześnie swoje zastrzeżenia.

§  23.

1. Decyzję o nieuznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny przesyła się osobie, która wniosła podanie w tej sprawie. Jeżeli podanie wniósł żołnierz, decyzję tę przesyła się do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę, w celu doręczenia mu jej za potwierdzeniem odbioru.

2. Od decyzji o nieuznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny służy odwołanie do właściwego do spraw wewnętrznych organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa). Odwołanie może być wniesione w ciągu 14 dni od daty doręczenia decyzji.

3. Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Organ ten może zmienić swoją decyzję bez przekazywania sprawy organowi wymienionemu w ust. 2, jeżeli odwołanie uzna w całości za słuszne.

4. Żołnierz wnosi odwołanie za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, w której odbywa służbę. Dowódca ten przesyła odwołanie żołnierza do organu, który wydał decyzję. Przepis § 21 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§  24.

1. Właściwy do spraw wewnętrznych organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) może wskutek wniesionego odwołania utrzymać w mocy albo uchylić zaskarżoną decyzję.

2. W razie uchylenia decyzji organ określony w ust. 1 wydaje nową decyzję albo przekazuje sprawę organowi, który wydał poprzednią decyzję, do ponownego rozpatrzenia i wydania nowej decyzji.

3. Organ wymieniony w ust. 1 może w trybie nadzoru uchylić decyzję właściwego do spraw wewnętrznych organu prezydium powiatowej (miejskiej w mieście stanowiącym powiat, dzielnicowej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Organ wymieniony w ust. 1 może również wskutek wniosku, o którym mowa w § 22 ust. 2, uchylić decyzję właściwego do spraw wewnętrznych organu prezydium rady narodowej określonej w ust. 3. W tym przypadku organ określony w ust. 1 wydaje nową decyzję.

5. W razie uchylenia decyzji o uznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny organ określony w ust. 1 zawiadamia o tym właściwy wojewódzki sztab wojskowy (sztab wojskowy miasta wyłączonego z województwa), a w razie utrzymania w mocy decyzji - zwraca ją temu sztabowi wraz z aktami sprawy w celu zarządzenia zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej oraz zwrotu akt właściwemu organowi.

6. Decyzja organu określonego w ust. 1 jest ostateczna.

§  25.

1. Każda decyzja o uznaniu lub nieuznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny może być w każdym czasie uchylona w trybie nadzoru przez Ministra Spraw Wewnętrznych, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów prawa.

2. W razie uchylenia decyzji przez Ministra Spraw Wewnętrznych organ, który ją wydał, rozpatruje sprawę ponownie i wydaje nową decyzję, którą przesyła Ministrowi Spraw Wewnętrznych, wojewódzkiemu sztabowi wojskowemu (sztabowi wojskowemu miasta wyłączonego z województwa) i osobom zainteresowanym.