Rozdział 5 - Pomoc publiczna na usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji - Warunki i tryb udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2013.1514 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 30 czerwca 2014 r.
Rozdział 5
Pomoc publiczna na usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji
Pomoc publiczna na usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji
§ 25.
Pomoc publiczna na usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji jest udzielana mikro-, małemu lub średniemu przedsiębiorcy.§ 26.
1.
Maksymalna kwota pomocy publicznej na usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji nie może przekroczyć równowartości 200.000 euro w okresie trzyletnim.2.
Jeżeli usługodawca nie posiada krajowego lub europejskiego certyfikatu, intensywność pomocy nie przekracza 75% kosztów kwalifikowalnych.§ 27.
1.
Pomoc publiczna na usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji jest przeznaczona na zakup usług po cenach rynkowych.2.
W przypadku gdy usługodawca jest podmiotem nienastawionym na zysk, zakup usług następuje po cenach odzwierciedlających ich pełny koszt powiększony o marżę przyjętą w danych stosunkach handlowych.§ 28.
1.
W przypadku usług doradczych w zakresie innowacji do kosztów kwalifikowalnych zalicza się koszty:1)
doradztwa w zakresie zarządzania;2)
pomocy technicznej;3)
usług związanych z transferem technologii;4)
szkoleń;5)
doradztwa w zakresie nabywania i ochrony praw własności intelektualnej oraz handlu tymi prawami;6)
doradztwa w zakresie umów licencyjnych;7)
doradztwa w zakresie postępowań dotyczących uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności z normą krajową lub ponadnarodową oraz w zakresie korzystania z tego certyfikatu.2.
W przypadku usług wsparcia innowacji do kosztów kwalifikowalnych zalicza się koszty:1)
korzystania z pomieszczeń oraz urządzeń biurowych;2)
pozyskiwania informacji z banków danych;3)
korzystania z bibliotek technicznych;4)
badań rynku;5)
korzystania z laboratoriów lub wyspecjalizowanej aparatury;6)
uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności z normą krajową lub ponadnarodową;7)
certyfikacji w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935, z późn. zm.).