§ 12. - Warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.157.1836

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 2001 r.
§  12.
1.
Użycie broni palnej dokumentuje się w książce dowódcy patrolu, nakazie konwojowania albo meldunku o doprowadzeniu zatrzymanego oraz w pisemnym meldunku składanym komendantowi jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej.
2.
Pisemny meldunek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności:
1)
stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza oraz nazwę jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej,
2)
czas i miejsce użycia broni palnej,
3)
dane osoby, wobec której użyto broni palnej,
4)
szczegółowe powody i rodzaj użytej broni palnej,
5)
opis postępowania poprzedzającego użycie broni palnej,
6)
skutki użycia broni palnej,
7)
w razie potrzeby określenie sposobu realizacji przepisów § 9 i 11,
8)
inne ważne okoliczności zdarzenia,
9)
dane ustalonych świadków zdarzenia,
10)
podpis żołnierza sporządzającego meldunek.
3.
Jeżeli następstwem użycia broni palnej jest uszkodzenie ciała lub śmierć człowieka albo szkoda w mieniu znacznej wartości, komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej niezwłocznie zawiadamia właściwego miejscowo prokuratora wojskowego.
4.
O każdym przypadku użycia broni palnej składa się meldunek w systemie służb dyżurnych.
5.
Każdorazowo zasadność użycia broni palnej wyjaśnia komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, a o jego wynikach składa pisemny meldunek przełożonemu.