Art. 8. - W.Bryt. i Płn.Irl.-Polska. Konwencja w przedmiocie postępowania w sprawach cywilnych i handlowych. Warszawa.1931.08.26.
Dz.U.1932.55.533
Akt obowiązujący(a) Władza sądowa kraju pochodzenia może w piśmie rekwizycyjnem, skierowanem do właściwej władzy kraju wykonania, prosić tę władzę o wyznaczenie celem zebrania dowodów, osoby fizycznej, specjalnie wskazanej w piśmie rekwizycyjnem.
Urzędnik konsularny, działający za kraj pochodzenia, lub każda inna odpowiednia osoba fizyczna może być w ten sposób wyznaczona.
(b) W razie zastosowania takiego postępowania stosują się przepisy paragrafów (b), (c), (f), (g) i (h) artykułu 7, lecz następujące postanowienia zastąpią paragrafy (d) i (e) tegoż artykułu.
(c) Władza właściwa kraju wykonania uczyni zadość tej prośbie i wyznaczy osobę fizyczną wskazaną do zebrania dowodów, chyba że ta osoba na to się nie zgodzi. Nadto, o ile zajdzie potrzeba, władza ta użyje takich środków przymusowych jakiemi rozporządza z mocy własnych ustaw, celem zabezpieczenia stawiennictwa świadków przed osobą w powyższy sposób wyznaczoną i złożenia przez nich dowodów.
(d) Osoba w ten sposób wyznaczona będzie miała prawo do odebrania przysięgi i każdy, składający przed nią fałszywe zeznanie, będzie podlegał przed sądami kraju wykonania karom, przewidzianym przez prawo tego kraju za krzywoprzysięstwo.
(e) Dowody winny być zebrane zgodnie z prawem kraju pochodzenia pod warunkiem, że ten tryb nie jest sprzeczny z ustawami kraju wykonania, i strony będą miały prawo stawić się osobiście lub dać się zastąpić przez adwokatów (barristers, solicitors) lub przez wszelkie inne osoby, uprawnione do stawania przed sądami bądź kraju pochodzenia, bądź kraju wykonania.